“นายคิดว่าพี่กับของขวัญ ฮ่า! ฮ่า! ฮ่า! เป็น”
“เป็นอะไร ผู้หญิงของตัวเองโดนขนาดนี้แล้วยังหัวเราะได้อีก”
“นั่นสินะ ทำไมพี่ยังหัวเราะได้นะ” ทิวเขาเหล่มองฉันอย่างไม่พอใจ สีหน้าและท่าทางในตอนนี้ของน้องชายฉันทำให้ฉันอารมณ์ดีจริงๆ เขาดูหงุดหงิดกับรอยยิ้มและท่าทางของฉันมาก
“ฟังพี่นะทิวเขา พี่ไว้ใจให้ของขวัญทำงานกับนายเพราะนายเป็นน้องชายที่พี่รัก แต่วันนี้ที่พี่มาขอของขวัญคืน เพราะนายดูแลของขวัญไม่ได้ ของขวัญบอกพี่ว่านายไม่ยอมปรับปรุงตัว แล้วมันก็จริงอย่างที่ของขวัญบอก เมื่อกี้นายบอกพี่เองนะว่าของขวัญไปเฝ้านายเที่ยวเป็นประจำ”
“ไม่ได้เฝ้า เค้าไปดูแล”
“นั่นเป็นประเด็นเหรอทิวเขา”
“ประเด็นคือ นายยังคงใช้ชีวิตแบบเดิม ทั้งที่ตัวเองเป็นคนมาขอของขวัญกับพี่ มาขอให้ของขวัญคอยดูแล แล้วยังไง นายประมาทจนทำให้ของขวัญถูกทำร้าย ต้นเรื่องที่แท้จริงคือใคร”
“ผมเอง ผมผิด ผมรู้ตัว แต่ผมไม่ได้ตั้งใจให้มันเป็นแบบน
