2 ปัจจุบันที่เปลี่ยนไป

1179 Words

3 ปีถัดมา... Happy Birthday to you Happy Birthday to you Happy Birthday, Happy Birthday Happy Birthday to you “อธิษฐานสิจ๊ะหนูอัยย์” กวางบอกกับลูกเลี้ยงสาว อัยย์รีบหลับตา ขอพรในสิ่งที่เธอต้องการมากที่สุด ‘ขอให้พี่เกียร์กลับมาเป็นพี่ชายที่แสนดีด้วยเถอะ’ อัยย์เป่าเทียนเลข 20 ตรงหน้าหลังจากขอพรจบ เสียงปรบมือของคนที่มาร่วมงานเลี้ยงดังขึ้น ตามด้วยคำอวยพรที่ถูกส่งมาไม่หยุด “ขอให้มีความสุขมากๆ นะอัยย์” บันนี่เพื่อนสาวคนสนิทสวมกอดอัยย์ อัยย์ส่งยิ้มอย่างน่ารักเพื่อขอบคุณบันนี่กับพี่เสือคนรักของบันนี่ที่มาร่วมงานวันเกิดของเธอ อัยย์ตัดเค้กแจกคนในงานเลี้ยงวันเกิดขนาดกระทัดรัด เพราะเธอชวนแต่เพื่อนสนิทและคนคุ้นเคยเท่านั้น แต่ในไอจีของอัยย์มีคำอวยพรส่งเข้ามามากมาย เมื่ออัยย์เป็นถึงดาวมหาวิทยาลัยเนื้อหอมที่หลายๆ คนชื่นชมและหมายปอง รวมถึง ก้อง รุ่นพี่ต่างมหาวิทยาลัย ลูกชายของเดือนเพื่อนสนิทของกวางที่อยู่ในงานเลี้ยงนี้เช่นกัน เขาหอบดอกไม้ช่อใหญ่และตุ๊กตาหมีตัวโตมาให้อัยย์เป็นของขวัญวันเกิด กลายเป็นจุดเด่นที่ทุกๆ คนสนใจ ก้องจีบอัยย์มาตั้งแต่อัยย์อยู่มัธยมปลาย เขาวางตัวเป็นพี่ที่ดีทำให้ผู้ใหญ่ของทั้งสองบ้านไม่กีดกันหนุ่มสาว แต่อัยย์กลับมองก้องเป็นแค่พี่ชาย ซึ่งก้องก็รู้ดีแต่เขายังคงพยายามเอาชนะใจของอัยย์ให้ได้ ในเมื่อตอนนี้อัยย์ยังโสดและไม่มีใคร “ขาดเหลืออะไรบอกน้าได้เลยนะหนูอัยย์” กวางเดินมาบอกลูกเลี้ยง งานเลี้ยงวันเกิดของอัยย์จัดขึ้นในสวนของคฤหาสน์หลังใหญ่ของทักษ์ กวางเลยอาสาช่วยดูแลความเรียบร้อย “ขอบคุณค่ะน้ากวาง ไม่มีอะไรแล้วล่ะค่ะ ตอนนี้เพื่อนๆ เริ่มทยอยกลับแล้วค่ะ” อัยย์บอกกับกวาง สายตาของหญิงสาวแอบสอดส่ายมองหาใครบางคนที่เธออยากพบหน้าในวันสำคัญแบบนี้ “มองหาเกียร์เหรอหนูอัยย์ เห็นเกียร์บอกว่าวันนี้จะกลับดึกนะ” กวางเอ่ยถึงลูกชายของเธอที่ย้ายมาอยู่ในบ้านหลังนี้ได้เกือบสามปีแล้ว “เห็นว่าช่วงนี้บริษัทยุ่งๆ น่ะ” เกียร์ได้รับความไว้วางใจจากทักษ์ให้รับช่วงต่อธุรกิจของเขาแม้ว่าจะไม่ใช่ลูกชายแท้ๆ ก็ตาม เกียร์อายุมากกว่ากว่าอัยย์สามปี ตอนนี้เขาเรียนอยู่ชั้นปีที่สี่เพราะย้ายคณะจึงเรียนซ้ำไปหนึ่งปี และเขาอยู่คณะและมหาวิทยาลัยเดียวกันกับอัยย์ “ค่ะ งั้นอัยย์ไปดูเพื่อนๆ ต่อนะคะ” อัยย์ฝืนยิ้มทั้งๆ ที่ลึกๆ แล้วแอบน้อยใจ ความจริงเธอควรจะรู้อยู่แล้วว่าเกียร์คงไม่มางานนี้ ในเมื่อเธอกลายเป็นน้องสาวที่เขาเกลียด ตั้งแต่เกิดเรื่องเมื่อสามปีก่อน เกียร์จะทำดีต่อเธอเวลาอยู่ต่อหน้าพ่อของเธอและน้ากวางเท่านั้น แต่พออยู่มหา’ลัย เธอและเขาเหมือนคนแปลกหน้าที่ไม่รู้จักกัน ไม่มีใครรู้เรื่องที่เธอและเกียร์มีศักดิ์เป็นพี่น้องและพักอยู่บ้านเดียวกัน แม้แต่บันนี่เพื่อนของเธอที่เป็นน้องในสายรหัสของเกียร์ รวมถึงเสือเพื่อนสนิทของเกียร์ เกียร์ไม่เคยห้ามเธอพูดเรื่องนี้ แต่แค่เธอเห็นสายตาที่เขามองเธออย่างรังเกียจในทุกครั้งที่เจอกัน อัยย์ก็ไม่กล้าเข้าใกล้หรือแสดงตัวว่ารู้จักกับเขาแล้ว “ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะอัยย์ มีอะไรหรือเปล่า” บันนี่ถามเจ้าของวันเกิดที่ยืนทำหน้าเศร้า อัยย์ถึงรู้ตัว รีบฉีกยิ้มออกมา “ไม่มีอะไรหรอก บันนี่จะกลับแล้วเหรอ” อัยย์ถามกลับเพราะเห็นว่าบันนี่สะพายกระเป๋าเหมือนเตรียมตัวจะออกจากงาน “ใช่แล้วล่ะ เรากับพี่เสือเห็นว่าตอนนี้ใกล้จะดึกแล้วน่ะ สุขสันต์วันเกิดอีกครั้งนะอัยย์” บันนี่คว้ามือของอัยย์ไปกุมไว้ “อื้ม ขอบใจนะบันนี่ ขอบคุณนะคะพี่เสือที่มางานวันเกิดของอัยย์” อัยย์โบกมือลาคู่รักคนดังของมหา’ลัยที่รักกันหวานชื่นจนหลายๆ คนอิจฉา เพื่อนสาวของเธอสามารถเปลี่ยนนักล่าให้กลายเป็นลูกแมวเชื่องๆ ได้ ถึงตอนนี้เสือจะเรียนจบแล้ว แต่เขายังคอยดูแลบันนี่อย่างดีและสม่ำเสมอ ทำให้อัยย์รู้สึกดีใจกับเพื่อนที่ได้เจอความรักดีๆ ส่วนเธอคงได้แต่เจ็บช้ำอยู่แบบนี้ เพราะคนที่เธอรักไม่เคยมองเธอ และคงไม่มีวันนั้น “น้องอัยย์ครับ” เสียงเรียกของก้องทำให้อัยย์ตื่นจากภวังค์ อัยย์หันไปยิ้มให้เขาที่มองเธอด้วยสายตาหลงใหล “พี่กับแม่จะกลับแล้วนะครับ เอาไว้เจอกันอีกทีวันเสาร์นี้นะ” ทุกวันเสาร์ ก้องกับแม่จะมาดื่มชายามบ่ายกับน้ากวางที่ชื่นชอบการทำขนม ทำให้อัยย์ได้เจอเขาไปด้วย “ค่ะพี่ก้อง” อัยย์ก้าวตามก้องเพื่อไปไหว้ขอบคุณแม่ของเขา จากนั้นไม่นานงานเลี้ยงก็จบลง คนรับใช้ช่วยกันเก็บสถานที่และเก็บของขวัญไปไว้ที่ห้องของอัยย์ อัยย์หยิบจานใส่เค้กที่เธอแอบซ่อนเอาไว้ กลับเข้าไปในบ้านและรอคอยใครบางคน เป็นเวลาเที่ยงคืนกว่าตอนที่อัยย์ได้ยินเสียงรถของเกียร์แล่นเข้ามาจอดหน้าบ้าน อัยย์แอบมองเกียร์จากทางหน้าต่าง เห็นเขาเดินเข้าบ้าน จึงรีบแอบไปเปิดประตูแง้มดูชายหนุ่ม คฤหาสน์หลังนี้มีห้องนอนแยกเป็นสองฝั่ง ฝั่งซ้ายเป็นห้องนอนใหญ่ของทักษ์กับกวาง ส่วนฝั่งขวามีห้องนอนของเกียร์และอัยย์ที่ตั้งอยู่ตรงกันข้ามกัน อัยย์เห็นเกียร์ขึ้นบันไดและกำลังตรงมาที่ห้องนอนของเขา เธอเลยรีบวิ่งกลับไปหยิบจานเค้กบนโต๊ะ เอามาให้พี่ชายของเธอที่กำลังจะเปิดประตูห้องนอนตัวเอง “พี่เกียร์คะ” อัยย์รีบเรียกชื่อคนที่ไม่แม้แต่จะปรายตามองเธอ แต่เธอก็อยากที่จะทำดีกับเขาอยู่ดี “อัยย์เก็บเค้กไว้ให้พี่เกียร์ค่ะ” อัยย์ยื่นจานเค้กไปข้างหน้า เกียร์มองอัยย์ด้วยหางตา อัยย์ฉีกยิ้มกว้างตอนที่เห็นเกียร์ยื่นมือมา ก่อนจะตื่นตะลึงเมื่อมือหนาปัดจานเค้กในมือเธอตกลงพื้น “เก็บให้เรียบร้อยล่ะ” เกียร์ออกคำสั่ง เขาปิดประตูใส่หน้าอัยย์แล้วกดล็อคไม่สนใจหญิงสาวที่ยืนน้ำตาร่วง อัยย์ทรุดตัวลงนั่งกับพื้นค่อยๆ ยื่นมือที่สั่นเทาไปเก็บเศษเค้กและจานที่อยู่บนนั้น นิ้วชี้ข้างหนึ่งของอัยย์ถูกเศษแก้วบาดจนมีเลือดซึม แต่ความเจ็บในใจทำให้อัยย์ไม่สนใจมันและนั่งร้องไห้ต่อไปเงียบๆ เพียงคนเดียว

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more