T-Brutal รักร้ายนายจอมโหด | 9
1800 Words
ตอนเย็น
หลังจากที่ฉันกับปืนดูหนังเสร็จ ปืนก็มาส่งฉันที่คอนโด แล้วเขาก็กลับคอนโดของตัวเองไป
ครืดดดด ครืดดดดด
กะเทยและคนสวยทั้งสาม (4)
WINNY : ตี้ไหมจ๊ะ?
วินนี้ส่งไลน์เข้ามาชวนในกลุ่ม ซึ่งแน่นอนว่าคำว่า ‘ตี้’ ของนางก็คือชวนไปร้านเหล้า ไปปาร์ตี้ดื่มสังสรรค์เนื่องในโอกาสอะไรก็ไม่รู้
Me : กี่โมง?’
WINNY : 3 ทุ่ม
WINNY : ร้าน Paradise หลังมอ
Me : คนอื่นว่าไง?
PLAWAN : จัด!
MANOW : ถ้าเพื่อน ๆ ไป เราก็ไปด้วย
WINNY : เริ่ดค่าาาส์
WINNY : แล้วมึงล่ะ @Grace ไปไหมคะ
Me : ไปก็ได้
WINNY : เริ่ดมากแม่
ฉันไม่ปฏิเสธอยู่แล้วค่ะ เพราะอยากไปผ่อนคลายอยู่ด้วยพอดี อีกอย่างเห็นเพื่อน ๆ ไปกันทุกคน ฉันก็ไม่กล้าที่จะปฏิเสธ แต่ครั้งนี้ฉันคงต้องเตือนสติตัวเองดี ๆ ไม่ให้ดื่มเหล้าหนักเหมือนอย่างครั้งนั้นอีก
WINNY : เจอกันค่าทุกคน แต่งตัวแซ่บ ๆ ล่ะ
Me : ไม่พลาด
PLAWAN : ตรีมสีแดงมะ?
WINNY : ความคิดดีมากอีวาฬ
MANOW : เราไม่มีชุดสีแดง
PLAWAN : มายืมฉัน
MANOW : ไม่โป๊ใช่ไหม?
PLAWAN : มาเลือกได้ที่ห้อง
MANOW : โอเคจ้ะ
Me : กูจัดเต็มนะ ปืนไม่ว่า
WINNY : อีปืนไม่เคยว่ามึงอยู่แล้วป่ะ
Me : ก็แฟนกูดี
WINNY : จร้า ๆๆ เบะปาก มองบน!!!
MANOW : 555
ฉันวางโทรศัพท์มือถือลงบนเตียงนอน ก่อนจะลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวประทินโฉมเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับค่ำคืนนี้
ฉันเลือกใส่เสื้อสายเดี่ยวสีแดงสดกับกางเกงยีนขาสั้นยั่ว ๆ ดูเซ็กซี่เบา ๆ วันนี้เน้นสนุกและผ่อนคลายพอค่ะ ไม่เน้นเมาเหมือนหมาเหมือนอย่างที่เคย
ร้านเหล้า Paradise
เมื่อฉันเดินเข้ามาในร้านก็กวาดสายตามองหาวินนี่ที่ส่งไลน์มาบอกก่อนหน้านี้ว่ามันมาถึงเป็นคนแรก และจองโต๊ะไว้ให้แล้ว
“ทางนี้อีเกรซ!” เมื่อวินนี่เห็นฉัน มันก็โบกมือเรียกแบบดี๊ด๊าอารมณ์ดีโคตร ๆ
“อีปลาวาฬกับมะนาวยังไม่มาเลยวะ” วินนี่พูดบ่นขึ้นทันทีที่ฉันเดินมาถึงโต๊ะ ฉันจึงหย่อนก้นนั่งลงบนเก้าอี้และเอ่ยตอบไป
“เดี๋ยวพวกมันก็คงมาถึงแหละ”
“วันนี้ดื่มอะไรดี เหล้า or เบียร์?”
“กูได้หมด วันนี้เน้นจิบ ไม่เน้นเมา”
“ว้าว~ ในที่สุดมึงก็คิดได้ว่าไม่ควรแดกเยอะ” วินนี่จีบปากจีบคอพูดแซะให้ฉัน ฉันจึงตวัดตาไปส่งค้อนให้มัน
“ปากดีจริง ๆ”
“งั้นรออีสองตัวนั้นก่อนละกัน”
“อืม”
LINE!
LINE!
ขณะที่กำลังนั่งเล่นโทรศัพท์มือถือรอเพื่อนรักอีกสองคนเสด็จมา เสียงแจ้งเตือนแอปพลิเคชันไลน์ของฉันก็ดังขึ้นพร้อมกับแชตที่เด้งขึ้นบอกว่าถูกส่งมาจากปืน ฉันจึงรีบกดเปิดอ่านทันที
PUEN : เกรซ
PUEN : เค้าไปร้านเหล้านะ
ปืนส่งข้อความมาบอกฉันว่าจะไปร้านเหล้า แต่จะว่าไปฉันก็ยังไม่ได้บอกเขาว่ามาร้านเหล้าเลยนี่นา
Me : เค้าก็อยู่ร้านเหล้า
Me : ขอโทษที่ไม่ได้บอกนะ
PUEN : ไม่เป็นไร
PUEN : ว่าแต่เกรซอยู่ร้านไหนอ่ะ
Me : ตอนนี้เค้าอยู่ร้าน Paradise
Me : ปืนไปร้านไหน
PUEN : อ้าว ร้านเดียวกัน
Me : อ้าว จริงเหรอ
ปรากฏว่าปืนก็มาที่ร้านเดียวกับฉันซะงั้น เป็นเรื่องบังเอิญมาก เขาบอกว่ามาเที่ยวกับแก๊งเพื่อน และจะหาโอกาสแวบมาหาฉันเรื่อย ๆ ด้วย
“เกรซดื่มน้อยจัง?” มะนาวถามฉัน
“วันนี้ไม่ดื่มเยอะอ่ะ กลัวเมาแล้วไปอ่อยคนอื่น”
“อ้อ” มะนาวพยักหน้าอย่างเข้าใจ
“กูไม่คิดว่ามึงจะมากับพวกกูนะเนี่ย” ปลาวาฬพูดขึ้น
“ทำไม?”
“ก็เห็นมึงไปเดตกับแฟนมาทั้งวัน”
“กูก็อยากผ่อนคลายกับพวกมึงไง”
“สาบาน! แล้วมึงพกผัวมาด้วยทำไม!?” วินนี่แย้งขึ้นกลางวงสนทนา ก่อนจะมองเลยไปด้านหลังของฉัน
“ผัวเหรอ?”
ฉันหันไปมองด้านหลังตามสายตาของวินนี่ ก็เห็นปืนกำลังเดินตรงเข้ามาหาฉัน ทว่าเขาไม่ได้มาแค่คนเดียว แต่เดินมาพร้อมกับติณ!!!
“ว้าย ๆๆ ทำไมติณถึงเดินมาพร้อมกับแฟนมึงวะอีเกรซ!” วินนี่วี๊ดว้ายขึ้นมาทันทีเมื่อเห็นติณ ส่วนฉันนั้นใบรับประทานเป็นที่เรียบร้อย เหวอขั้นสุด
ขณะที่ฉันมัวแต่ตกใจเหวอปืนกับติณก็เดินมาหยุดยืนอยู่ข้างฉัน ก่อนที่ปืนจะเอ่ยถามฉันขึ้น
“กลับตอนไหนเหรอ?”
“เอ่อ...ยังไม่รู้เลยอ่ะ” ฉันตอบปืนไป ก่อนที่จะเหลือบตาไปมองใบหน้าของติณ ที่ในตอนนี้เขากำลังจ้องมองเขม็งมาที่ฉันอย่างไม่ชอบใจ และเมื่อเขาเห็นฉันมองสบตาก็ส่งสายตาพิฆาตมาให้
“รอกลับพร้อมกันไหม เดี๋ยวเค้าไปส่ง”
“ไม่เป็นไรหรอก วันนี้เค้ากะว่าจะดื่มไม่เยอะอ่ะ เดี๋ยวขับกลับเองก็ได้ พอดีขับรถมาด้วย”
“เค้าเป็นห่วง”
“หืม?”
ฉันรู้สึกแปลกใจไม่น้อยเมื่อปืนพูดคำว่า ‘เป็นห่วง’ เพราะปกติเขาไม่เคยพูดคำนี้กับฉันเลยเวลาที่ฉันมาเที่ยวร้านเหล้า ส่วนมากจะบอกให้ฉันระวังตัวดี ๆ กลับถึงห้องก็ให้โทรไปบอกเขาแค่นั้นเอง
“วันนี้เกรซแต่งตัวโป๊ไปนะ เค้าหวง” ปืนโน้มใบหน้าลงมากระซิบที่ข้างหูของฉัน และมันก็ทำให้ฉันตาเบิกกว้างโตด้วยความอึ้ง
“......”
ปืนไม่เคยห้ามฉันเรื่องแต่งตัวโป๊ก็จริง แต่อาจเป็นเพราะเขาไม่เคยมาร้านเหล้ากับฉันเลยสักครั้งตั้งแต่เราคบกันมา พอมาเห็นฉันแต่งตัววันนี้ คงไม่แปลกใช่ไหมที่เขาจะเกิดหวงฉันขึ้นมา
“จะกลับตอนไหนก็บอกนะครับ” ปืนยิ้มบาง ๆ ส่งให้ฉัน
“นั่งด้วยกันสักแป๊บไหมจ๊ะปืนและ...ติณ” วินนี่เอ่ยชวนขึ้นด้วยน้ำเสียงดี๊ด๊า และยังเน้นชื่อของติณหนักมาก เชิญชวนให้นั่งด้วยกันแบบขั้นสุด
ติณไม่ได้พูดตอบอะไรวินนี่กลับไป เขานั่งลงบนเก้าอี้ข้างฉันแทนคำตอบ การกระทำอันแปลกประหลาดของเขาทำให้ทุกคนต่างมองด้วยความงุนงง
ทว่าการกระทำของเขามันไม่ได้ทำให้ฉันงุนงงเลยสักนิดเดียว แต่กลับทำให้ฉันรู้สึกร้อนรนใจแทน
มานั่งข้างฉันทำพระแสงกล้วยทอดอะไรเนี่ย!?
พอปืนเห็นเพื่อนก้นหย่อนนั่งร่วมโต๊ะกับพวกฉัน เขาก็เดินมานั่งที่เก้าอี้อีกฝั่งหนึ่งข้างฉัน โดยปลาวาฬทำตัวเป็นเพื่อนที่ดีช่วยขยับออกให้นั่ง
“ดีจังเลยที่มีหนุ่มหล่ออย่างติณมานั่งร่วมโต๊ะด้วยอ่า” วินนี่ส่งสายตาหวานเยิ้มให้ติณพลางบิดตัวเขินอายไปมา ติณจึงอมยิ้มปนขำให้วินนี่
“ติณเรียนอยู่คณะอะไรเหรอคะ?” มะนาวเอ่ยถามติณขึ้น และมันก็เป็นคำถามที่ทำให้พวกฉันทั้งสามรีบหันขวับไปมองหน้าของมะนาวทันที
อย่าบอกนะว่ามะนาวมันชอบติณอย่างที่ปลาวาฬมันเคยสงสัยจริง ๆ และฉันว่าฉันไม่ได้คิดไปเองแน่ ๆ เพราะสายตาของมะนาวตอนนี้ดูยังไงก็รู้ว่ากำลังสนใจติณอยู่
“บริหารอ่ะ” ติณตอบมะนาวเสียงเรียบ แล้วถามต่อด้วยสีหน้าอยากรู้ “พวกเธอชื่ออะไรกันบ้าง?”
“เราชื่อมะนาวค่ะ”
“ปลาวาฬ”
“วินนี่ค่ะ” วินนี่ยิ้มตอบติณหน้าบานเป็นกระด้งพลางส่งสายตาวิ้งค์ ๆ เป็นประกายไปให้เขาด้วย
นี่มันไม่คิดว่าเขาจะกลัวตัวเองบ้างหรือไงวะ!?
“อ้อ”
“เอ่อใช่สิ วันนั้นติณเคยมาถามหาเกรซกับวินนี่ด้วยนะ”
“มึงเคยไปถามหาเกรซด้วยเหรอวะไอ้ติณ?” ปืนหันไปถามติณทันทีเมื่อได้ยินที่วินนี่พูด และคำถามของปืนก็ทำให้ทุกคนต่างให้ความสนใจและมองจ้องไปที่ติณอย่างรอคำตอบ แต่ไม่ใช่ฉัน เพราะฉันรู้ดีอยู่แล้วว่าเขาทำแบบนั้นไปทำไม
“อืม”
“มึงไปถามหาเกรซทำไมวะ มึงเพิ่งเคยเจอเกรซที่ห้างไปเองไม่ใช่เหรอ?”
คำถามของปืนทำให้ฉันรู้สึกอึดอัดและรู้สึกร้อนรนใจหนักเข้าไปอีก เพราะกลัวว่าติณจะตอบอะไรแผลง ๆ ที่ทำให้ทุกคนสงสัยเราสองคนหรือดูมีพิรุธ
ฉันมองจ้องไปที่หน้าของติณ แล้วพยายามส่งสายตาอ้อนวอนไม่ให้เขาพูดอะไรแปลก ๆ ออกมา เขาก็มองสบตาของฉันอยู่เหมือนกัน แต่ฉันไม่รู้เลยว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่กันแน่ นั่นเลยทำให้ฉันลุ้นจนหัวใจกระหน่ำเต้นแรงมาก
“กูจำไม่ได้แล้วว่ะว่าไปหาทำไม”
“อ้าว” วินนี่ร้องออกมาอย่างงงงวย ส่วนฉันก็ลอบถอนหายใจออกมาเบา ๆ
“ช่างมันเถอะ ไม่สำคัญหรอก” ติณตอบปัด ๆ แล้วลุกขึ้นยืน
“ไปกันเถอะไอ้ปืน ไอ้พวกนั้นคงมาถึงกันครบแล้วมั้ง”
“เออ ๆ” ปืนตอบติณ ก่อนจะหันมาพูดบอกฉัน “เค้ากลับโต๊ะก่อนนะ”
“อืม” ฉันครางตอบพลางพยักหน้ารับอย่างเข้าใจ
“ไว้เจอกันน้าาติณ~” วินนี่บอกลาติณอย่างออกนอกหน้านอกตา ดูน่าหมั่นไส้ไม่ใช่น้อย
“เกรซ พาเราไปเข้าห้องน้ำหน่อยสิ” พอปืนกับติณเดินจากไปแล้ว มะนาวก็หันมาชวนฉัน
“ได้สิ”
ฉันพามะนาวมาเข้าห้องน้ำ ส่วนตัวเองก็ยืนรออยู่หน้าห้องน้ำ ในหัวก็เอาแต่คิดเรื่องของติณวนไปมา คิดว่าจะทำยังไงไม่ให้เรื่องแดงขึ้นมาน่ะ เพราะการกระทำของติณแต่ละอย่างมันสุ่มเสี่ยงที่จะหลุดโป๊ะมาก ๆ ฉันไม่สบายใจเลยบอกตรง ๆ ระแวงจนกังวลไปหมด
“เสร็จแล้ว”
รออยู่สักพักหนึ่งมะนาวก็เดินออกมาจากห้องน้ำ
“ป่ะ”
“เดี๋ยวก่อนสิเกรซ”
ขณะที่ฉันกำลังทำท่าจะหมุนตัวเดินกลับไปที่โต๊ะ มะนาวก็คว้าเรียวแขนของฉันเอาไว้ซะก่อน ฉันจึงต้องหยุดชะงักและหันกลับไปมองหน้ามันด้วยความแปลกใจ
“มีอะไร?”
“คือว่า...”
“?” ฉันเลิกคิ้วถาม
“เรามีอะไรอยากให้เกรซช่วยอ่ะ”
“ช่วยเรื่องอะไร?”
“คือว่าเรา...”
“......”
“เราชอบติณอ่ะ”
“หา!!?”
- Writer
