Derin derin nefes alarak, şuurunu kaybetmişçesine düşünmeye başladı. İskoç askerlerinin yarın sabah kaleden ayrılmasına asla izin veremezdi. Bir yolunu bulmalıydı. Ama ne? Eline bir kılıç alıp, bütün askerleri öldüremezdi.
“Tabii ya.” dedi kendi kendine. "Askerleri öldürmemem ama...” Sararmış otların arasında bir şeyler aramaya başladı. Tanrım bulmalıydı. Çünkü başka bir çaresi kalmamıştı. Koca bir ağacın kökleri arasında aradığı şeyi gördü. Ve tahmin ettiğinden daha çoktu. Zehirli orman sarmaşığı ve çobanpüskülü, planladığı şeyi yapmak için kesinlikle idealdi. Eteğini bu bitkilerle doldurmaya başladı. O kadar hızlı davrandı ki kısa süre sonra atına doğru koşup, eteğinin alt ucunu beline dolayarak, atın üzerine atlayıp, kaleye doğru sürdü.
Kalenin bahçesine atını gayet ağır bir şekilde
