ตอนที่ 27 หนี
ในขณะที่กำลังจะขึ้นเรือกลับไปที่เกาะนั้น จู่ๆมิเกลก็นึกอะไรขึ้นมาได้ นี่เป็นโอกาสเดี๋ยวเท่านั้นที่เธอจะหนีออกไปได้!
“เออ...ฉันปวดฉี่ค่ะ” ในขณะที่กำลังจะก้าวขาขึ้นเรือมิเกลรีบยกมือกุมท้องน้อยไว้เพื่อให้ทาคาชิจับผิดไม่ได้
“...” ทาคาชิหรี่ตามองดวงตากลมโตใสแจ๋ว แถมยังพ่นลมหายใจหนักๆคล้ายกับกำลังอารมณ์ไม่ดี “ค่อยไปฉี่ที่เกาะ”
“ตะ..แต่ฉันอั้นไม่ไหวแล้วค่ะ”
“งั้นก็ไปฉี่บนเรือฉัน”
“แต่เรือของคุณไม่มีห้องน้ำ” มิเกลมุ่ยหน้าเล็กน้อย พรางบิดตัวไปมาเหมือนคนกำลังฉี่จะแตก
“ไม่มีห้องน้ำก็ฉี่บนพื้นเรือได้”
“บ้า! ฉันก็อายเป็นนะ! ”
“เรื่องมากว่ะ” ทาคาชิยกมือขึ้นเสยผม ก่อนหันไปสั่งลูกน้อง “พาเธอไปฉี่ ฉันให้เวลาห้านาที! ”
“ครับ” ลูกน้องสามคนปลีกตัวออกมาจากกลุ่มแล้วพามิเกลไปเข้าห้องน้ำทันที
ซึ่งห้องน้ำอยู่ไม่ไกลจากท่าเรือนักห่างจากจุดที่ทาคาชิยืนอยู่ประมาณสองร้อยเมตร
“ห้ามตุกติกนะ” ลูก
