ตอนที่ 28 หนีเสือ
“แฮกๆๆๆ~” หญิงสาวยืนเหนื่อยหอบอยู่ใต้ไม้ใหญ่ ลำคอแห้งผากเนื่องจากวิ่งหนีมาได้พักใหญ่ “ฟูววววว~”
มิเกลพ่นลมหายใจเบาๆพรางกวาดตามองรอบๆมันเต็มไปด้วยป่าสน กลับไม่ได้รู้สึกกลัวแต่อย่างใดเพราะถ้าเกิดไม่วิ่งหนีก็ต้องตกไปเป็นเหยื่อความรุนแรงของเขาอีกสู้หนีตายเอาดาบหน้าไม่ได้
“ไปทางไหนดี” ร่างบางหมุนตัวรอบๆไม่รู้ว่าวิ่งมาโผล่ที่ไหนและไม่รู้ด้วยว่าตรงนี้คือส่วนไหนของประเทศญี่ปุ่น “เอาวะ! ”
มิเกลกัดฟันเดินต่อเพราะตอนนี้ใกล้ค่ำแล้ว หากค่ำคงแย่แน่ๆถ้ายังติดอยู่ในป่า อย่างน้อยเจอถนนซักเส้นก็ยังดีเผื่อมีรถขับผ่านมาจะได้โบกรถขอความช่วยเหลือ ป่านนี้คนของทาคาชิกำลังออกตามหาแน่ๆถ้าถูกจับได้ขึ้นมามีหวังโดนหนักกว่าครั้งที่ผ่านๆมาแน่นอน
ร่างบางเดินย่ำเท้าไปเรื่อยๆตามป่าสน โชคดีที่ป่าไม่รกจึงมองเห็นทางเดินได้สะดวก รองเท้าที่ใส่เป็นรองเท้าแตะธรรมดาค่อนข้างเดินลำบากเพราะกิ่งไม้น้อยใหญ่ขรูดขา
