08 ผู้ชายคนแรก

937 Words

ตอนที่ 8 ผู้ชายคนแรก “อย่า!!!” กางเกงรัดรูปสีดำถูกถอดออกด้วยฝีมือของทาคาชิ ร่างเล็กดิ้นไปดิ้นมาภายใต้แพนตี้ตัวน้อยสีดำ “ออกไปนะ!!!” ขาเรียวพยายามไว้เมื่อฝ่ามือใหญ่กำลังจะดึงแพนตี้ตัวน้อยของเธอออก จิตใต้สำนึกตอนนี้คิดถึงแต่ใบหน้าของแฟนหนุ่ม หากไคย์อยู่ตรงนี้เขาคงมาช่วยเธอจากผู้ชายใจร้ายคนนี้แล้ว “ฮึก..พี่ไคย์! ช่วยเกลด้วย!!!” ร่างบางร้องตะโกนจนสุดเสียง เรียกเสียงหัวเราะจากร่างสูงที่กำลังจะถอดแพนตี้ตัวน้อยออก “ร้องจนคอแตกมันก็ไม่มาช่วยเธอหรอก” ดวงตาคมจ้องลึกเข้าไปในดวงตากลมโตที่เคลือบไปด้วยหยาดน้ำแห่งความกลัว ปึด! “กรี้ดดดดด!!!” ทันทีที่แพนตี้ตัวน้อยถูกกระตุกออก ร่างบางดิ้นอย่างเอาไปเอาตาย พร้อมกับร้องกรี้ดสุดเสียงจนทาคาชิหนวกดู “หนวกหูว่ะ!” ชายหนุ่มเอื้อมมือไปคว้าเข็มขัดที่ถอดวางอยู่บนพื้นรัดปากเรียวเล็กไว้แน่น จนกระทั่งหญิงสาวไม่สามารถร้องออกมาได้ “อื้ออออ!” “หึ!” ปากหยักกระตุกยิ้มเมื่อคนใต้ร่างสิ้นฤทธิ์ซักที เขาค่อยๆถอดกางเกงผ้าขายาวสีดำออก ในขณะเดียวกันคนตัวเล็กรีบหลับตาปี๋เมื่อเห็นบางสิ่งบางอย่างนูนเด่นภายใต้กางเกงผ้าราคาแพง “อื้อๆๆๆ!” หญิงสาวส่ายหน้าไปมาทั้งน้ำตา เมื่อร่างหนาก้าวขึ้นมาคร่อมทับเธอไว้ มิเกลไม่สามารถลืมตาขึ้นมาได้ เธอไม่อยากเห็นหน้าเขา ไม่อยากเห็นหน้าผู้ชายใจร้ายคนนี้! มันเวรกรรมอะไรของเธอ ทำไมต้องมาเจอเรื่องแบบนี้! ทันทีที่ฝ่ามือแตะต้นขางามหญิงสาวมีอาการต่อต้านทันที แต่ก็ไม่สามารถสู้แรงของเขาได้ ทาคาชิแยกเรียวขางามออกเผยให้เห็นกลีบกุหลาบสีชมพูสวยนูนเด่น จนไม่อาจะละสายตาไปไหนได้ มันทั้งสดและใหม่ราวกับไม่เคยผ่านไอ้ไคย์มา “อี้ดดดดดด!!!” หญิงสาวกรี้ดในลำคอ น้ำตาไหลพรากราวกับเขื่อนแตกทะลัก สองเท้ายกขึ้นถีบร่างสูงอัตโนมัติแต่ทว่าเขารู้ทัน ฝ่ามือใหญ่จับขางามแยกไว้แล้วยัดแก่นกายยาวใหญ่เข้าไปจนสุดลำโดยที่ร่องสวาทยังไม่มีน้ำหล่อลื่นเลยซักนิด ปึด! “อี้ดดดดดด!! เอ็บบบบบบ!!!” “บ้าชิบ! ยังซิงอยู่หรอ!!” ทาคาชิหยุดการกระทำเมื่อแก่นกายของเขายัดเข้าไปได้แค่ครึ่งเดียว มันคับแน่นเกินกว่าที่จะเดินหน้าต่อไปได้ ดวงตาคมเหลือบมองหน้างามด้วยความไม่เข้าใจ ทำไมเด็กคนนี้ยังซิงทั้งๆที่คบหาดูใจกับไอ้ไคย์มานาน หน้างามเหยเกด้วยความเจ็บปวดสุดชีวิต มันเจ็บจนทนไม่ไหวราวกับร่างกายกำลังถูกแยกเป็นเสี่ยงๆ ทันทีที่เส้นพรหมจันทร์ขาดมันทำให้รู้ว่าต่อจากนี้ร่างกายของเธอไม่บริสุทธิ์อีกต่อไปแล้ว ที่เจ็บกว่ากายก็คือใจ สิ่งที่เคยหวงแหนและเก็บไว้เพื่อไคย์แค่คนเดียวบัดนี้โดนชายแปลกหน้าที่หน้าตาหล่อเหลาแต่จิตใจอำมะหิตพรากมันไปอย่างเลือดเย็น “ฮื้อๆๆๆๆ” มิเกลร้องไห้ให้กับความเจ็บปวดเจ็บทั้งกายเจ็บทั้งใจ “อ้าส์” ทาคาชิพยายามกัดฟันข่มความต้องการไว้ เมื่อเลือดแห่งความบริสุทธิ์ไหลออกมาจนเยิ้มแฉะแก่นกายของเขา ช่องคลอดของเธอฉีดขาดไม่มีชิ้นดีเพราะขนาดมังกรของเขามันใหญ่เกินมาตรฐาน แต่ทันทีที่คิดอะไรบางอยากออก ปากหยักกระตุกยิ้มด้วยความสะใจ ไอ้ไคย์มันจะเจ็บปวดแค่ไหนถ้ารู้ว่าแฟนสาวที่มันทั้งรักทั้งหวงแหน โดนเขาเปิดซิง! ปึด! ไม่รอช้าแก่นกายยาวใหญ่ดันเข้าไปจนสุดลำ ยิ่งส่งผลให้ช่องคลอดฉีกขาดไม่มีชิ้นดี มิเกลตัวเกร็งด้วยความเจ็บปวดพร้อมกับจิกเล็บลงบนฝ่ามือเพื่อบรรเทาความเจ็บ ตับ! ตับ! ตับ! ทาคาชิเร่งจังหวะสะโพกสอบทันทีโดยไม่เห็นใจว่าหญิงสาวเจ็บปวดมากมายแค่ไหน เพราะยิ่งเห็นเลือดแห่งความบริสุทธิ์เขายิ่งสะใจ “อึก!” ร่างเล็กบิดเร้าไปมาด้วยความเจ็บปวดเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นห้องสร้างความปวดใจให้เธอยิ่งนักพร้อมกับกลิ่นคาวเลือดตีโชยเข้ามาในจมูก “...” ทาคาชิกัดฟันแน่นเมื่อกายสาวกำลังบีบรัดท่อนเอ็นของเขาจนร้อนไปทั่วช่วงล่าง ก่อนปรายตามองคนตัวเล็กที่กำลังสั่นไหวอยู่ใต้ร่าง เธอหลับตาปี๋ ใบหน้าที่เคลือบไปด้วยหยาดน้ำตาเหยเกด้วยความเจ็บยามแก่นกายของเขากระแทกเข้าไปหนักๆ แจ๊ะ! แจ๊ะ! แจ๊ะ! เสียงเลือดแห่งความบริสุทธิ์กระทบกับแก่นกายเป็นจังหวะ มันกระเด็นเลอะหน้าขาแกร่ง แล้วหยาดไหลตามช่องคลอดที่กำลังฉีกขาดจนเลอะผ้าปูที่นอนสีขาว “อื้อออออ!” มิเกลเจ็บจนทนไม่ไหวแล้ว มันเจ็บเหลือกิน ไม่เคยเจ็บอะไรขนาดนี้มาก่อน เจ็บจนอยากลั้นใจตายๆไปซะตอนนี้ ดวงตากลมโตเริ่มพร่ามัวมองเห็นร่างสูงที่กำลังเคลื่อนไหวอยู่บนกายอย่างบ้าคลั่งเป็นสองร่าง ตอนนี้สมองของเธอมันถูกเบลอด้วยความเจ็บปวด เจ็บจนไม่ไหวแล้ว... ร้องไห้ให้พอกับความเจ็บปวดในครั้งนี้ ร้องไห้ให้กับความเสียใจที่ผู้ชายคนแรกไม่ใช่ไคย์!

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more