ตอนที่ 21 ฆ่าฉันให้ตายเถอะ!
มิเกลนั่งมือประสานกันอยู่บนโซฟาเบดในขณะที่รอปลายสายรับ หัวใจดวงน้อยเต้นโครมครามไม่หยุดเพราะนี่เป็นโอกาสเดียวที่จะบอกให้ไคย์รู้ได้ว่าตอนนี้เธออยู่ที่ไหน
...แต่ปลายสายกลับไม่รับ นั่นยิ่งทำให้หัวใจดวงน้อยสิ้นหวังลงไปเรื่อยๆ ก่อนเงยหน้าขึ้นมองหน้าคมที่จ้องมองมายังจอมือถือ มิเกลเห็นสันกรามขบแน่นเป็นระยะ ไม่รู้ว่าทำไมทาคาชิถึงอยากให้เธอโทรหาไคย์แต่ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็ชั่งต้องหาทางออกจากที่นี่ให้ได้!
“สงสัยมันไม่อยากคุยกับเธอละ” ทาคาชิหัวเราะในลำคอ แต่มิเกลยังใจจดใจจ่ออยู่ที่หน้าจอมือถือเพราะเชื่อว่ายังไงไคย์ก็ต้องรับ
“เพราะคุณนั่นแหละเอามือถือฉันไป พี่ไคย์เลยไม่กล้ารับ”
“จะโทษฉันว่างั้นเถอะ”
“...” มิเกลไม่ตอบเพราะไม่อยากต่อปากต่อคำกับเขา
ขอร้องล่ะ รับซักทีเถอะพี่ไคย์...นี่เกลเป็นคนโทรไปนะ
(ฮันโหล!) และไม่นานก็มีเสียงพูดออกมาจากปลายสาย มันเป็นเสียงห้วนๆ จนม
