ตอนที่ 29 ปะจระเข้
“เฮ้ยพวกมึง กูเจอเด็กสาวหลงทางในป่า” ผู้ชายสี่คนที่กำลังนั่งกินข้าวอยู่หันหลังขวับทันที สายตาของทุกคนแวววับจนมิเกลรู้สึกกลัว แต่พยายามไม่คิดอะไรเพราะยังไงก็หนีมาถึงขนาดนี้แล้ว
“สะ..สวัสดีค่ะ” มิเกลโค้งศรีษะพรางส่งยิ้มแห้งๆให้ด้วยท่าทางเป็นมิตร
“หวัดดีน้องสาว หลงทางหรอจ้ะ” ชายคนหนึ่งถามขึ้นพรางส่งยิ้มให้ มิเกลรู้สึกใจคอไม่ค่อยดีกับสายตาของผู้ชายทั้งห้าคนเลย
“ชะ..ใช่จ้ะ...ฉันหลงทางมา”
“มานั่งก่อนสิ” ชายที่ไปเปิดประตูให้ตบแปะๆที่เบาะหนังสีดำ
“มะ..ไม่เป็นไรค่ะ ฉันอยากกลับบ้านแล้ว”
“ตอนนี้มันค่ำแล้วพรุ่งนี้ค่อยกลับ” ชายที่กำลังรินเหล้าพูดขึ้น
มิเกลกวาดตามองรอบๆบ้านหลังเก่าสภาพทรุดโทรมมันไม่ต่างอะไรจากแหล่งกบดานของโจร ก่อนไปสะดุดตาเข้ากับรูปผู้หญิงที่ติดเต็มฝาผนังบ้าน ซึ่งแต่ละคนน่าตาสะสวยกันทั้งนั้น
หญิงสาวกลืนน้ำลายลงคอเอือกใหญ่ทำไมถึงมีรูปผู้หญิงมากมายขนาดนี้ มีทั้
