Back Stage7s เวทีรักเล่ห์ร้าย I

“อื้ม....” ร่างสูงป้อนจูบที่แสนเร่าร้อนบดขยี้ริมฝีปากอวบอิ่ม สองแขนแกร่งกอดรัดร่างเล็กตั้งแต่หน้าประตูห้อง...ลิ้นเล็กไม่ยอมแพ้ยังคงหยอกล้อดูดดึงลิ้นหนาอย่างชำนาญ สองร่างกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันไปมาทั่วห้อง ทุกการย่างก้าวเข้าห้องเสื้อผ้าอาภรณ์ก็ถูกปลดเปลื้องเหวี่ยงไปคนละทิศละทางทั่วพื้น ข้าวของกระจัดกระจายในทุกๆที่ที่พวกเขาพักผ่าน ก่อนที่ร่างเล็กจะถูกอุ้มมาวางไว้บนเตียงนุ่มอย่างทะนุถนอมต่างจากการกระทำที่หิวกระหายโดยสิ้นเชิง ร่างหนาเต็มไปด้วยมัดกล้ามเรียงสวยเข้าทาบทับหญิงสาวร่างเล็กในทันที รูปร่างที่พอดิบพอดีนั้นชวนให้หลงใหลเมื่อได้มอง... เขาป้อนจูบอย่างดูดดื่มให้เธออีกครั้ง และเธอเองก็ไม่คิดจะยอมแพ้จูบนั้นของเขาเลยสักครั้งผลัดรับผลัดสู้กันอยู่อย่างนั้น สองแขนเรียวเล็กโอบรั้งคอหนาของเขาด้วยอารมณ์ที่คลุกรุ่น กลิ่นแอลกอฮอล์คลุกเคล้าในโพรงปากของทั้งคู่...ทั้งหวานทั้งขม... ก่อนที่ร่างเล็กจะพลิกตัวขึ้นมาคร่อมร่างหนาของเขาไว้พร้อมกับพรมจูบไล่ลงไปยังกล้ามหน้าท้องและขบเม้มมันพอหยอกเย้าให้คนร่างหนาสะดุ้ง...ปากรูปกระจับครอบครองตัวตนใหญ่ยักษ์ของเขาทันที “ซี้ดดดดดส์...อ๊าส์...เธอครับ...ใจเย็นก่อน...” ร่างหนาหลุบตาคมมองเบื้องล่างที่ร่างเล็กกำลังกลืนกินอย่างเอร็ดอร่อยไม่คิดจะพักจนเขาตัวเกร็งไปหมด ลิ้นเล็กในโพรงปากไล้วนตัวตนของเขาทั้งที่ยังครอบครองมันอยู่ เขาเงยใบหน้าหล่อๆของตนขึ้นอย่างข่มใจ... “อืมมมม...” ปากกระจับยังคงทำงานได้อย่างดี แต่มือเล็กกลับฉีกซองสี่เหลี่ยมจัตุรัสเล็กพร้อมกับใช้ปลายนิ้วคีบมันไว้ ดวงตาสวยเหลือบมองร่างหนาก่อนจะละริมฝีปากจากตัวตนของเขา ริมฝีปากกระจับงับคอนดอมที่ปลายนิ้วของตนแล้วสวมมันให้กับตัวตนยักษ์ด้วยปากของเธอเอง “...อา...ไม่ใส่มันไม่ได้เหรอครับ?...” “...ไม่ได้....” “กับพี่คนเดียวเลยนะที่ผมไม่อยากป้องกัน..” “ยังไงก็ไม่ได้หรอกจีเซล ถ้าไม่ใส่ก็ไม่ต้อง...” “เข้าใจแล้วครับคนสวย...ใจแข็งจังเลยนะครับ” พูดจบแขนแกร่งก็ลุกขึ้นมาคว้าเอวเล็กเข้าหาตัวก่อนจะขบเม้มปลายยอดสวย ร่างเล็กแอ่นร่างรับอย่างเสียไม่ได้พร้อมกับเปล่งเสียงครางหวานออกมา สองมือเล็กเกาะไหล่แกร่งไว้แน่นก่อนจะค่อยนั่งทับแก่นกายยักษ์ที่ตั้งชันจ่อปากทางเข้า “อ๊า...อ๊ะ” “เสียงหวานเชียวนะครับ...อืมมมม...ช้าๆก่อนก็ได้นะครับคนสวย” ร่างเล็กขย่มตัวขึ้นลงรัวๆ เพราะความกระสันซ่านจนไม่อาจจะอยู่เฉยได้ ถึงปากจะบอกว่าใจเย็นๆ แต่ร่างหนาเองก็สวนขึ้นไม่พักเช่นกัน ปลายยอดถันโยกโยนไปตามแรงสั่นของร่าง ก่อนที่แขนแกร่งที่กอดรัดเอวเล็กของเธอไว้ตวัดพลิกตัวเธอลงไปนอนกองกับเตียงทั้งที่ไม่มีอะไรหลุดออกจากกัน “รุนแรงจังเลยนะครับ...” “ก็...อ๊ะ! อื้อ...” “ถ้าชอบแบบนั้น...พี่ก็แค่นอนอ้าขาให้ผมกว้างๆและเตรียมเสียงไว้ให้ดีก็พอ” ใบหน้าสวยจ้องมองคนบนร่างเหมือนจะพูดอะไรออกมาสักอย่าง แต่ก็ต้องเปลี่ยนเสียงพูดเป็นเสียงครางกระเส่าแทน เมื่อคนด้านบนเริ่มโยกสะโพกเข้าหนักเน้นจนรู้สึกจุกไปหมด ความเสียวกระสันวิ่งผ่านร่างเป็นระยะตามจังหวะกระแทกกระทั้นของเขา มือหนาไม่อยู่เฉยขย้ำอกใหญ่สวยพร้อมกับเร่งจังหวะสะโพกขึ้นไปอีก “อ๊ะ อ๊ะ อ๊า...” “อืมมมม....พี่ครับ...อย่ารัดแน่นหนักสิ...” ร่างหนาครางเสียงต่ำขบกรามแน่นเมื่อภายในร่างกายของหญิงสาวตอดรัดตัวตนของเขาไม่หยุด ยิ่งเขารัวสะโพกเร็วขึ้นเท่าไหร่มันก็ยิ่งบีบรัดดูดกลืนตัวตนของเขา นั่นมันทำให้เขาแทบคลั่ง... “พี่จะทำให้ผมหลง...ฮึ่มมม...เกินไปแล้วนะครับ” ในขณะที่พูดเขาก็ยังคงซอยสะโพกไม่หยุดทั้งหนักหน่วงและถี่รัวพร้อมกับจับสะโพกมนให้แอ่นขึ้นรับแรงกระแทกกระทั้นของเขา ความรุนแรงนั้นมันทำให้ร่างเล็กสั่นสะท้านด้วยความเสียวซ่าน แต่ร่างหนากลับไม่ยอมหยุดเพียงเท่านั้น เขาจับข้อเท้าของเธอพลิกตัวคว่ำลงก่อนจะจับจับสะโพกของเธอให้ยกขึ้นพอดีองศา สะโพกสอบสาวออกสุดแล้วกระแทกเข้าไปสุด เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังสลับกับเสียงเฉอะแฉะ สองแขนเรียวที่ค้ำยันเตียงในท่าคลานเข่าสั่นสะท้านแทบจะทรงตัวไม่อยู่ มือหนาจับท้ายทอยของเธอกดลงให้เธอแอ่นกระดกบั้นท้ายขึ้นก่อนจะดันเจ้าตัวตนยักษ์เข้าไปลึกมากกว่าเดิม “อ๊า อ๊า...จะ...จีเซล...อ๊ะ!!” ร่างบางสั่นเทิ่มเพราะความเสียว เธอถึงฝั่งฝันแต่เขายัง...ก็ต้องรับแรงกระแทกนั้นทั้งที่ภายในบีบรัดแน่นกว่าเดิม ความเสียวซ่านพลุ่งพล่านจนร่างกายร้อนไปหมด...นี่ไม่ใช่ครั้งแรกของเขากับเธอ...ทั้งสองมีอะไรกันมาสองเดือนเต็มโดยที่ไม่มีสถานะ แค่วันนี้ดันมาดื่มที่คลับแล้วบังเอิญเจอกัน... “อ้าส์...พี่...รัดแน่นเกินไปแล้ว...” “ฉัน...ไม่ไหวแล้ว อ๊า...อ๊ะ!!...จะเสร็จ...อ๊า!!” “อื้มมมม! ซี้ดดดดด....” ร่างหนาเงยหน้าขึ้นครางกระเส่าก่อนจะเกร็งกระตุกไปพร้อมๆกับร่างเล็ก กระแทกเข้าออกทีสองทีปลดปล่อยน้ำรักเข้าเต็มถุงป้องกัน ทั้งสองหอบหายใจไม่ต่างกัน...แต่จีเซลกลับรีบถอดถอนแก่นกายแล้วดึงถุงป้องกันออกคว้าทิชชูมาเช็ดทำความสะอาดจ่อปากทางเข้าอีกครั้ง ทั้งที่ร่างเล็กยังก้มหน้าหอบเหนื่อยอยู่และไม่ทันสังเกต.... “อ๊ะ!!! จะ..จีเซล...นาย...อื้อ!!” ความเสียวซ่านมากขึ้นกว่าเดิมเท่าตัวเมื่อรู้สึกถึงความร้อนที่แทรกเข้ามาในตัวของเธอ ทำให้รู้ได้ทันทีว่าหนุ่มรุ่นน้องนั้นดื้อด้านไม่ใส่เครื่องป้องกันเสียแล้ว ไม่หนำซ้ำเขายังโน้มตัวลงมาพรมจูบทั่วหลังและไล่มายังคอของเธอ ลมหายใจร้อนพ่นรดใบหูเล็กก่อนจะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงแหบพร่า “ฮ้า...ในที่สุดพี่ก็เป็นของผมจริงๆแล้วนะครับ...พี่ยูแอล...” “จีเซล! นายบ้าไปแล้วเหรอไง! อื้อออ!!” “รู้สึกดีชะมัด...อืมมมม...ผมครอบครองพี่หมดแล้วนะครับ” สิ้นเสียงของเขาบทเพลงรักก็เริ่มต้นขึ้นอีกครั้งอย่างดุเดือด จะห้ามตอนนี้ก็คงไม่หยุดแน่ๆ เพราะอารมณ์ที่คุกรุ่นมากกว่าเดิม...สัมผัสที่แนบชิดโดยที่ไม่มีอะไรมากั้นเขาทั้งคู่อีกต่อไป...นั่นคือสิ่งที่เขาต้องการมากที่สุด... ยูแอลค่อยๆลืมตาขึ้นหลังจากสลบเหมือดไปเพราะบทเพลงรักร้อนหลายต่อหลายยกที่เขามอบให้อย่างถึงใจ เธอขยับตัวเล็กน้อยก่อนจะรู้สึกถึงความหนักพาดที่เอวของตัวเองซ้ำยังเจ็บสะโพกระบมไปหมด แขนแกร่งพาดกอดเธอไว้แน่นยูแอลมองแขนนั้นพร้อมกับยิ้มออกมาบางๆ จะมีสักกี่คนที่จะหันมากอดคู่นอนหลังเสร็จกิจ ส่วนมากคู่นอนจะไม่ค่อยสนใจกันเท่าไหร่นัก ที่คนชอบพูดว่าน้ำแตกแล้วแยกทางไม่เกินจริง แต่กับเขา...ทั้งที่เป็นไอดอลที่กำลังดังตอนนี้.... “หือ?...ตื่นแล้วเหรอครับ?” “อืม...ฉันจะไปอาบน้ำและจะกลับแล้ว” สายตาคมจ้องมองเธอนิ่งพร้อมกับเผยรอยยิ้มให้บางๆ จู่ๆเขาก็ลุกขึ้นมากอดเธอและประทับจูบลงบนไหล่เพรียวและรอยสักข้างลำตัวของเธอเบาๆ ความรู้สึกแปลกที่คอเรียวทำให้เธอก้มลงจ้องมองสร้อยเส้นหนึ่งที่ดูเหมือนว่าเขาพึ่งจะใส่ให้ ยูแอลมองหน้าจีเซลอย่างไม่เข้าใจเท่าไหร่นัก แต่ก็ไม่ได้เอ่ยปากถามอะไรจนจีเซลต้องเป็นคนพูดเอง “ล็อกไว้แล้วนะครับ...หัวใจของพี่ยูแอล” “หมายความว่าไง?...” “คบกับผมนะครับ...พี่ยูแอล” “...จีเซล...” “ผมจริงจังกับพี่ตั้งแต่สองเดือนก่อนที่เราเจอกัน...ถึงพี่จะจำผมไม่ได้ก็เถอะ” ยิ่งจีเซลพูดเธอก็ยิ่งสงสัย เธอถามต่อและไม่ได้ให้คำตอบกับหหนุ่มรุ่นน้องตรงหน้าอีกด้วย เขาอายุห่างกับเธอแค่ปีเดียวแต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่เคยไม่สุภาพกับเธอเลย แม้จะแปลกใจที่ทำไมอยู่ๆเขาถึงขอคบทั้งที่เธอก็แค่ผู้หญิงธรรมดาๆ แต่มันก็ไม่น่าแปลกใจขนาดที่จะจับต้นชนปลายไม่ถูก ในเมื่อเธอเป็นแดนเซอร์ให้กับเขามาตั้งแต่สองเดือนก่อน แค่บังเอิญเมาทั้งคู่เลยได้เข้าโรงแรมด้วยกันในตอนนั้น...และยาวมาถึงปัจจุบัน ถึงเธอจะบอกว่าไม่เป็นไร เพราะเธอเข้าใจดีเรื่องสถานะที่เขาเป็นคนมีชื่อเสียงและไม่ได้เรียกร้องให้รับผิดชอบ จนกลายเป็นคู่ขาในตอนนี้เวลาที่อยากเท่านั้น... “ผมรู้ว่าพี่ยูแอลไม่จริงจัง...แต่ผมคิดจริงจังไปแล้ว...” “......” “และผม....ชอบพี่จริงๆ...” “คือฉันไม่....” “นะครับ...ถึงผมจะมีข่าวเรื่องผู้หญิงหนาหูแต่...ผมไม่ใช่คนเจ้าชู้ แค่ผิดหวังบ่อยๆ...เลยเปลี่ยนแฟนบ่อย....” “จีเซล ฟังนะ....” ยูแอลเอื้อมมือไปจับที่ไหล่หนาพร้อมกับจ้องมองเข้าไปนัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนที่เหมือนกับว่าเตรียมพร้อมกับที่จะรับความผิดหวังในครั้งนี้แล้ว ใบหน้าของยูแอลดูจริงจังจนเขาแอบหวาดหวั่นในใจกับคำตอบของเธอ “ฉันขอบใจนายมากที่ชอบฉัน...” “.......” “และฉันดีใจมากที่นายขอคบ...แต่ว่า....” “ว่า?....” “ฉันยัง...ลืมเขาคนนั้นไม่ได้....” “ผมพร้อมจะรักษาแผลนั้น...ให้โอกาสผม” “ฉันไม่มั่นใจ...” “ผมจะทำให้พี่รักผมให้ได้” จีเซลตอบอย่างหนักแน่นและจริงจังจนยูแอลปฏิเสธความตั้งใจของเขาไม่ลง ใครๆก็รู้เรื่องที่เธอเคยเป็นคนรักของประธานค่ายเพลงคู่แข่งของจีเซล เขาเป็นถึงซีอีโอ...แถมยังเป็นรุ่นพี่ในวงการบันเทิงของจีเซลอีกด้วย และแน่นอนว่าจีเซลและเพื่อนๆของเขานับถือแฟนเก่าเธอแค่ไหน “คบกับผมนะครับ” “...ขอเวลาหน่อยนะจีเซล...แต่...ฉันไม่ติดถ้าเราจะคุยกันแบบมากกว่าคู่ขา...” รอยยิ้มน่ารักปรากฏขึ้นบนใบหน้าหล่อของจีเซลเมื่อได้ยินคำตอบของหญิงสาวตรงหน้า เธอจะนึกออกเมื่อไหร่นะว่าเคยเจอเขามาก่อนหน้านั้น...ก่อนหน้าที่เธอจะมาเป็นแดนเซอร์ให้วงเขาเสียอีก แต่ถึงนึกไม่ออกก็ไม่เป็นไร เพราะเขาตั้งใจจะจีบเธอเธอเต็มที่อยู่แล้วไม่ว่าเธอจะผ่านอะไรมาก็ตาม เขาพร้อมที่จะยอมรับเธอได้ทุกอย่าง... เขาตามหามาตลอดคนที่จะทำให้เขารักจริงๆ โดยไม่ใช่เพราะชื่อเสียงและทรัพย์สินอื่นๆ แต่ถึงยูแอลจะเป็นแบบนั้นเขาก็พร้อมทุ่มเทเพื่อให้เธอไม่จากเขาไปไหนเหมือนคนอื่นๆที่ผ่านมา....ไม่ว่าจะต้องทุ่มเทต้องทรัพย์สินเงินทองมากมายแค่ไหนหรือแม้แต่แลกชื่อเสียงที่มีก็ตาม...