ชีวิตคู่ของเธอกับโอบนทีก็ถือว่าราบรื่น...แล้วก็มีความสุขดี เขาใจดี ดูแลเก่ง แล้วก็...อ้อนเก่งไม่เคยหมดโปรแม้จะอยู่ด้วยกันมาเกือบปีแล้ว
“อือ ริชาครับ” งัวเงียคว้าตัวเธอไว้ไม่ยอมปล่อยในเช้าวันหยุด
“วันนี้วันหยุดนะคะ ริชาเข้าครัวเสียหน่อย” เธอตามใจเขาที่จะไม่เข้าครัวตอนเช้า แต่ก็ยกเว้นวันหยุดเพราะตั้งโต๊ะช้าอยู่แล้ว เกือบๆ เก้าโมงเลย เธอลงไปสักเจ็ดโมงครึ่งยังทัน
“นี่เพิ่งจะหกโมงครึ่งนะครับ” พอเขาทักท้วงเธอก็ดูนาฬิกา อาจด้วยเพราะแดดในหน้าร้อนทำให้หกโมงเช้าก็สว่างมากแล้ว แม้ห้องนอนของเขาจะไม่ได้รับแสงตอนเช้ามากนัก แต่มันก็พอจะรู้สึกได้
“ไหนๆ ริชาก็ตื่นแล้วริชาลงไปเลยดีกว่าค่ะ”
“ไม่ครับ ผมก็ตื่นแล้วเหมือนกัน” เขาดื้อ...โอบนทีพลิกตัวคร่อมเธอไว้ ยิ้มสดใสน่าหมั่นไส้จนเธออดหน้างอใส่ไม่ได้ แต่พอเขาจูบก็จูบตอบไม่เคยอิดออดเลยสักครั้ง
“เมื่อคืนผมตามใจริชาแล้วนะครับ” เขาพึมพำชิดริมฝีปากตอนที่ถอนจูบ
