ตอนที่ตื่นขึ้นมาอีกครั้งโอบนทีก็ยังอยู่กับเธอ เขายิ้มอ่อนโยนและจุมพิตหน้าผากเหมือนเป็นการทักทายกันอีกครั้ง
“ยังไม่ไปทำงานเหรอคะ”
“ยังครับ ว่าจะเข้าบ่ายไปประชุมเลย” เขาทักไปบอกเลขานุการแล้ว อ้างว่าภรรยาไม่สบาย และลางานให้เธอด้วย
“เมื่อคืนขอโทษนะครับ” มันไม่ใช่ครั้งแรกที่เขามีเซ็กส์ที่เร่าร้อนกับเธอ แม้โอบนทีในยามปกติจะชอบเล่นบทเย้าหยอก อ่อนหวานกับเธอแค่ไหน แต่เซ็กส์ก็คือเซ็กส์ มันย่อมต้องการความเร่าร้อนถึงอกถึงใจและที่ผ่านๆ มารริชาก็รับเขาได้ดีมาตลอด
“เมื่อคืนผม เอ่อ มีอะไรให้คิดและควบคุมไม่ได้ ขอโทษที่เอาไปลงกับริชา” ระบายความรู้สึกที่สับสนในใจ เรียกร้องให้เธอโอบกอดความเจ็บปวดผ่านความลึกซึ้งทางกาย
“ไม่เป็นไรเลย ริชาโอเค คุณโอบไม่ได้ทำร้ายริชาเสียหน่อย” เขาไม่ได้ข่มขืนเธอหรือมีเซ็กส์ที่รุนแรงจนเกินจุดที่เธอจะรับได้ ไม่ใช่ครั้งแรกที่ตื่นขึ้นมาด้วยความอ่อนเพลียหลังมีเซ็กส์ที่เร่าร้อนยา
