ร่างเล็กรีบลงจากรถแล้ววิ่งตามเขาไป เมื่อเธอวิ่งไปถึงร่างสูงเธอก็คล้องแขนเขาทันที คนที่น้อยใจก้มมองที่แขนตัวเองเล็กน้อย แต่เขาก็ไม่แกะมือเธอออกแต่อย่างใด
เมื่อเขาไม่อยากคุยเธอจึงเลือกที่จะเดินข้างเขาเงียบ ๆ พร้อมกับเอาหน้าเธอถูแขนเขาเบา ๆ ไปมาราวกับเป็นลูกแมวกำลังอ้อนเจ้านาย ทั้งสองเดินมาเรื่อย ๆ ราวกับเป็นคู่รักคู่หนึ่งโดยที่ทั้งคู่ก็ไม่รู้ตัว ว่าตัวเองเริ่มจะเหมือนคู่รักทั่ว ๆ ไปอย่างคู่อื่น ๆ เขา
ทั้งคู่เดินมาถึงร้านอาหารที่เขียนชื่อว่านิตยา เธอก็ดึงแขนเขารั้งเพื่อให้หยุด
“ร้านนี้?” เขายกคิ้วสูงแล้วถามขึ้น
“ใช่ค่ะ”
ร้านเป็นร้านสไตล์ไทยเหมือนร้านอาหารไทยทั่วไป แต่เอกลักษณ์เฉพาะคือด้านหน้าจะมีไก่แจ้ยืนต้อนรับทุกคนอยู่
ทั้งสองเดินเข้าไป พนักงานก็ทำการพาทั้งสองไปนั่งลงยังโต๊ะที่ว่างอยู่ พร้อมกับยื่นเมนูให้กับทั้งสองก่อนจะเดินออกไปต้อนรับลูกค้าที่เข้ามาใหม่
“พี่เตอร์จะกินอะไรคะ”
“เธอ
