รถสปอร์ตของเพื่อนสนิทที่มาส่งค่อย ๆ ขับเลี้ยวเข้ามาในคอนโดมิเนียมหรูจนมาจอดเทียบกับประตูทางเข้าคอนโดมิเนียม
“วาวา ถึงแล้ว” เขียนฝันพยายามเรียกสติเพื่อนสาว
“ผมว่าขึ้นไปส่งด้านบนดีกว่านะครับ ดูยังไงก็ไม่น่าไหว”
“เดี๋ยวต้องถามเจ้าตัวก่อนค่ะ”
“แก ๆ ตื่น ๆ ถึงแล้วยายวา”
“อื้ออ ถึงแล้วเหรอ”
“อือ ไหวมั้ย ให้ขึ้นไปส่งมั้ย”
“ม่าย ๆ ม่ายเปนไร เอาช้านไปทิ้งไว้ตรงล็อบบีโน้นก็พอ”
“เคเค”
“ให้พวกเราช่วยมั้ยครับ”
“ก็ดีค่ะ ขอบคุณนะคะ” แล้วดีเดย์ก็รีบลงไปช่วยพยุงร่างเล็กที่เมาเดินไปยังล็อบบี้ของคอนโดมิเนียมตรงมุมซ้ายมือก่อนจะถึงทางขึ้นลิฟต์
“ใจมากแก กลับดี ๆ น้า ช้านนอนแพบ” น้ำเสียงยานบอกกับเพื่อน
“เฮ้ย แกจะนอนได้ยังไงยายบ้า ขึ้นไปนอนข้างบน”
“ไม่ต้องห่วง ๆ เดี๋ยวขึ้นปาย”
เขียนฝันหันมองซ้ายมองขวา อย่างลังเลแต่คอนโดมิเนียมความปลอดภัยดูแล้วค่อนข้างสูง เธอเลยตัดสินใจวางเพื่อนไว้ตรงนั้น ก่อนจะรีบ
