Kelime oyunlarıyla mazlum ayağına yatan adama Adar öyle ters bir bakış attı ki Zeynep yerinden kalkıp kocasının önüne geçti. Adar her zaman adam öldürmeye hazır bir makineydi. Korku veren her zaman cesareti olmuştu. Ama artık özünü biliyordu. Kısa bir süre birlikte yaşamış olsalar da bir tek Adar’ın ilgisine ve saygısına rastlamıştı. Daha sonra kızlarla kaynaşma fırsatı olmuştu ama onlar da korkudan ne yaşadıklarını anlamıyorlardı. Adar’ın ailesini hapsettiği çember dar ve gözlerden çok uzaktı. Herkes için boğucuydu. Ama biraz da olsa değişmişti sanki Adar. Kendine göre yumuşamış bir serçe gibi korkan kızı kanatlarının altına alıp Barzan’ın dediği gibi uzunca konuşmuştu. Adar’ın uzun konuştuğu çok az an vardı. Adam yerine koyduğuna uzun cümleler kurardı sadece. Fakat bu kız
