เจเหลือบตามองแทนไทอย่างใช้ความคิด สีหน้าของเธอบ่งบอกว่ากำลังครุ่นคิดบางอย่าง
เขาสังเกตเห็นทันที
“มีอะไรจะบอกฉันรึเปล่า?”
คำถามนั้นทำให้เจสะดุ้งเล็กน้อย เธอรีบวางช้อนทันที แต่กลับเผลอสำลักน้ำซุปเล็กน้อย
แทนไทยิ้มมุมปากเบา ๆ ท่าทางแบบนั้นทำให้เขารู้สึกทั้งเอ็นดูและอดขำไม่ได้ เขาหยิบทิชชู่มาช่วยเช็ดริมฝีปากของเธออย่างเป็นธรรมชาติ
“เอ้อ...คือ...” เจพูดอึกอัก หน้าแดงระเรื่อ ในขณะที่เขานั่งรอให้เธอพูดต่ออย่างใจเย็น
“ฉันไม่แน่ใจว่าควรพูดมั้ย...” เธอเริ่มต้น พลางมองเขาด้วยสายตาลังเล
“แต่ฉันคิดว่า โค้ดแปลก ๆ ที่เกิดขึ้นในระบบของพี่...มันอาจจะมาจากคนในทีมพี่เองก็ได้ค่ะ”
คำพูดนั้นทำให้แทนไทหยุดนิ่งไปครู่หนึ่ง ดวงตาคมวาวโรจน์เพียงเสี้ยววินาที ก่อนที่เขาจะยิ้มมุมปาก
“เธอคิดแบบนั้นเหรอ?” เขาถามกลับ เสียงเรียบ แต่แฝงความนัย
เจพยักหน้าเล็กน้อย
“ค่ะ...ระหว่างที่ฉันแก้โค้ด ฉันเจอการเข้าถึงระบบที่
