Chapter 1
1368 Words
THELMA was frowning and sighed deeply when she heard those noises downstairs. She knew who are making those noises.
In five years' time after what happened in the U.S. is still hunting her but she’s trying to forget it. She’s trying but it was useless. How can she forget what happened when that idiot left something behind?
How can she forget that goddamn hot man if she’s still in love with him? She’s tired of thinking that he will come back.
In five years, she stopped assuming that he will be here with her. Tapos na siyang umasa, tapos na siyang maging martir hindi na niya hahayaang muling maging alipin ng pagmamahal na tanging siya lang naman ang nagbibigay.
Tumayo ang babae mula sa kanyang higaan at lumabas sa kuwarto dumiretso siya hindi sa kusina kundi sa bakuran nila. There she saw her sons. The two little devils are running and wrestling with each other as if they are adults.
“NIKOLAS! NIKOLAY! WHAT ARE YOU TWO DOING?!” Nakapamewang niyang sigaw sa kambal na animo’y mga estatwa nang margining ang sigaw ng Ina. “Mom, kami’y naglalaro lang po!” Sagot ni Nikolas sa kanyang Ina.
Lumaki nga sila sa Amerika ngunit napakamatatas magtagalog ang dalawa dahil sinadya niya ito. Ine+enjoy ng dalawa ang init ng Pilipinas, napakalamig kasi sa Amerika at halos hindi maenjoy ng dalawa ang paglalaro.
Kahapon lamang silang nakauwi ng Pilipinas matapos ang pananatili sa Amerika nang mahigit na anim na taon. Matapos siyang iwanan ng lalaking akala niya ay babalikan pa siya ngunit hindi naman pala.
Pinaasa lamang siya nito. Isang dakilang paasa ang ama ng mga anak niya. “Oo nga po Mom, you should chill hindi naman po kami lumabas ng bakuran,” pagrarason ni Nikolay sa Ina.
Napaikot nalang ng mata ang babae dahil sa pagiging pilosopo ng anak.
Ang sarap bangasan ng mga anak niya hindi niya alam kung saan ito nagmana hindi naman sa kanya dahil makulit lang siya pero hindi siya ganito kaya malamang sa ama nilang paasa ito nagmana.
“Tss, hindi kami aalis Mom, huwag kang nega.” Mas lalong sumama ang timpla ng mukha ni Thelma at nasabunot nalang ng buhok ang babae at nameywang sa harapan nila.
“Get inside and take a bath now!” She’s a cool mom but when her boys need to be disciplined, she takes it seriously. She doesn’t want them to grow up being disrespectful especially to those old ones.
Nakita niyang napayuko ang dalawa at tila nagsisi sa ginawa nila ngunit hindi madadala si Thelma roon at hinayaan silang gawin ang inuutos niya. Siya ang nagpalaki sa dalawa noong akala niyang babalikan pa siya ng lalaking mahal niya.
Bigla na lamang itong nawalang bigla nang hindi man lang nagpapaalam. She was devastated at that time but when she found out she’s pregnant. Naging malakas siya para sa mga anak at hindi na umasa na babalik pa ito sa kanya.
She thought they would end up with each other. Siya lang pala ang nag-iisip ng ganoon dahil mas panandalian lang pala ang nais nito at hindi pang-matagalan halos ilang buwan siyang nagmukmok, ilan buwan siyang umiyak, ilang buwan siyang umasa ngunit nauwi ang lahat ng ’yon sa wala.
She loathed him now. She hated him to death. Isinumpa niya ang araw na minahal niya ang lalaking iyon kahit alam niyang delikado ito.
She was his stalker. She knows everything about him because she falls in love with him when he shouted at her when she’s working at the hospital here in the Philippines.
Pinagsisihan niya ang magmahal ng taong wala ka naman palang aasahan. Ang pagkakamali niya lang ay ang maging tanga sa lalaking iyon.
Stalking and loving him was the biggest regret she has done in her life.
Nagkamali siya ngunit pilit niyang itinatama ito habang lumalaki ang mga anak niya.
Papatunayan niya sa lalaking na kaya niyang mabuhay ng wala ito kaya niyang mag-isa at hindi siya maghahabol sa anong kayang ibigay nito sa mga anak niya.
“Mommy! Pasok ka na din po, mamaya may mga lalaki na naman dyan na kung makatingin akala nila dalaga ka pa,” nakasimangot na sabi ni Nikolay habang nakanguso naman ang kakambal nito na si Nikolas.
Animo’y mga tatay niya ang dalawa na nakabantay sa kanya. Napailing nalang siya imbis kasi na siya ang magagalit at pagsabihan ang dalawa nagmukha pa siyang anak ng mga ito.
This is what she loves about his sons. Mapagalitan niya man ang dalawa hindi nawawala ang pagiging over-protective at pagiging malambing ng dalawa.
“Opo, papasok na po,” napatawa ang dalawa sa ginawa ni Thelma. She tickled his sons while they are entering their house.
Kahapon lamang sila nakauwi sa Pilipinas dahil pinapauwi na si Thelma ng kanyang ama upang pamunuan ang ospital na pag-aari nila.
Ang magtrabaho sa pampublikong ospital kung saan ang una nilang pagtatagpo ng lalaking minahal niya ay naging malaking tulong sa propesyon niya at ang sundan ito sa Amerika at nagtrabaho din roon ay naging malaking parte nang kanyang pagkatao.
Sa Amerika ay natuto siya kung paano tumayo sa sariling mga paa ng wala ang Amang nagpalaki sa kanya. Her mother was never part of their family.
Katulad nang pag-iwan sa kanya ng lalaking minahal, sanggol pa lamang siya iniwanan na sila ng kanyang Ina kaya naman ang Daddy na niya ang naging Ina at Ama niya.
Akala niya noon ay magagalit ang ama ng lubos nang malaman na may anak na siya at kambal pa matapos niya kasing magpaalam na pupunta ng Amerika hindi man lang ito nagtanong kung anong gagawin niya roon.
Mahal na mahal siya ng ama kaya pinayagan agad siya nito sa kondisyong pagbalik niya ay pamamahalaan na niya ang ospital ng Pamilya nila.
Her father called and he heard her sons’ argument. Wala siyang rason para hindi sabihin dito ang totoo. Pinatayan siya ng ama nang cellphone.
Naiintindihan niya naman ito, ilang araw bago ito tumawag muli at pinagalitan siya. Galit ito pero mas lamang ang disappointment nito sa kanya.
He asked her to go home so he could meet his grandsons. At sino ba naman siya upang hindi pagbigyan ang hiling nito gayong marami siyang kasalanan sa ama at ni minsan hindi man lang siya nakahingi dito ng tawad.
Oras naman na pagtuunan niya ang amang naghirap na palakihin siya at hindi muna ang ibang bagay lalong-lalo na ang pag-asang babalikan pa siya ng taong minahal niya.
Ang nakaraan ay nakaraan muna ngayon hindi muna niya ito pwedeng pagtuunan ng pansin. Babawi muna siya sa amang malaki ang sakripisyo para sa kanya.
Sabay-sabay na pumasok ang mag-iina upang paghandaan ang bagong araw nila rito sa Pilipinas at upang nang sa ganoon ay maipagpatuloy nila ang buhay ng hindi umaasa.
“Mom, are you thinking another man?! We are your boys okay? Stop thinking those scumbags!” Napailing nalang si Thelma habang nakikita ang dalawang asar na asar dahil sa pananahimik niya kapag ganoon daw kasi may iniisip siya at marahil hindi sila iyon. Muli ay kiniliti niya ang dalawa at pinupog ng halik.
“Kayo lang ang iniisip ko, okay? Ang seseloso nitong mga babies ko,” aniya. Ginulo nalang ng babae ang buhok ng kambal dahil sa pagiging seloso ng dalawa.
Ayaw na ayaw ng mga ito na may lumalapit sa kanya kahit na sinong lalaki. Mga walang kuwenta daw ito bukod sa kanila at sa Lolo nila.
She’s proud of her babies’ perception and she’s hoping that they aren’t like their father.
“We are protecting you, Mom, kaya kahit sinuman ang manakit sayo malalagot sa mga masels namin!” Pabibong wika ni Nikolas at sabay pa nilang pinakita ng kakamabal ang kunyari’y masel nila.
Pinigilan niya ang maiyak dahil sa pagiging mature ng dalawa. Indeed, with her twins beside her. She’ll survive. Makaka-survive sila rito sa Pilipinas kung nasa kanya ang suporta ng ama at mga anak niya.
Nakaya nga niya sa Amerika na mag-isa habang nagtatrabaho at nag-aalaga ng mga anak niya dito pa kaya sa Pilipinas na ito ang mismong baying sinilangan niya?
Yes, she will. She will live here with her sons, peacefully and happily. No one will stop it even the man she loves once…
- Writer
