"คุณจะทำอะไร..ฉันช่วยคุณไว้นะ"
"ผมขอโทษนะ..แต่ผมมีข้อตกลงกับคุณ..ช่วยผมแล้วผมจะรับผิดชอบคุณทุกอย่างและตอบแทนคุณอย่างดีเลย"
คิมหันต์พูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมและข่มอารมณ์ที่มันเริ่มปะทุในกายไว้
"ขะ..ข้อตกลงอะไร"
อัณณิกาเดินถอยหลัง ร่างเล็กเซล้มลงบนเตียงขนาดเล็กที่อยู่ข้างหลังหมดสิ้นทางหนี
"ผมขอโทษนะ..ผมจะรับผิดชอบชีวิตคุณจริงๆ"
คิมหันต์เดินเข้ามา เขาดันตัวเธอแนบติดกับเตียงแล้วขึ้นคร่อมสาวร่างเล็กคนตรงหน้าไว้
"คุณจะทำอะไรฉัน..กะ กรี๊....อุ๊บ!!"
อัณณิกาถามอย่างร้อนรน เริ่มกรีดร้องแต่คิมหันต์ก้มลงจูบเธออย่างรวดเร็ว มือเล็กทั้งจิกทั้งทุบทั้งตีเขา ซึ่งเขาไม่ได้รู้สึกเจ็บเลยแม้แต่น้อย กลับกันมันยิ่งทำให้เขามีอารมณ์ใคร่เพิ่มขึ้นอีกอย่างรวดเร็ว
คิมหันต์เอามือล้วงเข้าไปในเสื้อยืดของผู้หญิงร่างบางตรงหน้า ซึ่งมือของเขามันพอดีกับดอกบัวของคนใต้ร่างพอดิบพอดี เขาเริ่มใช้สายตาสำรวจเรือนร่างของเธอ ทรวดทรงองค์เอวของเธอทำให้อารมณ์ในกายปะทุขึ้นไปอีกจนหยุดยั้งมันไม่ได้อีกต่อไป
ยิ่งเธอเอามือปัดป้องร่างของตัวเอง ความกระเด้งกระดอนของเรือนร่างที่มันนูนสะท้านสายตาของเขาเป็นการเติมเชื้อเพลิงให้เขาเป็นอย่างดีเลยทีเดียว
"หึ!"
คิมหันต์ดึงมือคนตัวเล็กออกแล้วจับพาดขึ้นไว้บนหัวเธอแน่นทำให้อัณณิกาไม่มีแรงขัดขืนเขาอีก
แควก!!
คิมหันต์ใช้มือดึงเสื้อของเธอออกอย่างแรงจนมันขาดออกจากร่างบาง เผยให้เห็นชั้นในลูกไม้สีดำที่ตัดกับผิวเนียนขาว หน้าอกเต่งตึงที่เขาเพิ่งจะสัมผัสมันไปกำลังโยกตามแรงหายใจของหญิงสาว มันใหญ่และโตตามธรรมชาติไม่ใช่มือหมออย่างผู้หญิงส่วนใหญ่ที่เขาเคยนอนด้วย
"กรี๊ด!!"
อัณณิกา กรีดร้องอีกครั้งเมื่อคิมหันต์กระชากชุดชั้นในออก เธอทั้งถีบและเตะเขาอย่างสุดแรง แต่คิมหันต์ไม่สะทกสะท้านใดๆ เขามองหน้าอกคู่สวยนั้นราวกับเจอของที่ถูกใจ
"สวย คุณสวยมาก"
เขาก้มลงไปชิมยอดสีชมพูระเรื่อบนอกคู่สวยนั้นทันที
"อะ..คะ..อุน.อ่อนอันอะ"
อัณณิกา เริ่มน้ำตาคลอเบ้า ที่โดนล่วงละเมิด
"ผมหยุดไม่ได้"
คิมหันต์เงยหน้าขึ้นมาตอบและก้มลงบรรจงดูดดอกบัวตูมทั้งสองข้างสลับกับเอานิ้วบีบคลึงอีกข้าง มืออีกข้างยังไม่ปล่อยให้อัณณิกาเป็นอิสระ
"อึก..ยุด อือ อื้ออ"
อัณณิกาสะอื้นไห้ในใจก่นด่าตัวเองว่าหวังดีกับเขาเกินไปจนตัวเองต้องตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้
ด้วยฤทธิ์ยาที่อ่อนตัวหรือแรงปรารถนาของเขา คิมหันต์ไม่ฟังเสียงอ้อนวอนขอความเมตตาจากเธอ เขาบรรจงใช้ลิ้นละเลงเพลงรักบนยอดอกของหญิงสาวอย่างมูมมาม
อัณณิกาไม่มีแรงจะสู้เขา เธอนอนร้องไห้และแน่นิ่ง คิมหันต์ก็ยังไม่มีทีท่าที่จะหยุด เขายังไม่ปล่อยเธอ กลับกันเขารีบถอดกางเกงและใช้เข็มขัดมัดมือเธอติดกันแล้วยกขึ้นเนื้อหัว
คิมหันต์กลับมาเล่นบนยอดอกอีกครั้ง มันเริ่มชูตั้งรับเขา เม็ดน้อยสีชมพูที่กำลังเข้มขึ้น และตอนนี้มันเปียกและแวววาวไปด้วยน้ำลายของเขา
"อะ...อ๊า..อืม"
อัณณิกาครางในลำคอเบาๆ อย่างอดไม่ได้ ภายในใจเธอปฏิเสธเขา แต่ร่างกายกลับไม่ยอมฟังตามคำสั่ง มันกำลังคล้อยตามและเริ่มตอบสนองเขาด้วยการแอ่นรับคนที่อยู่ข้างบน
"อ๊ะ!"
เสียงเล็กร้องอีกครั้งเมื่อคิมหันต์พรมจูบไล่ระดับลงไปเรื่อยๆ จนถึงของสงวนที่เก็บรักษามานานเพื่อมอบให้กับคนที่รักและพร้อมจะใช้ชีวิตคู่ด้วยเหมือนดั่งเจ้าหญิงในนิทานตอนเด็กๆ
คิมหันต์ยกขาของเธอขึ้นตั้งชันกับเตียงขนาดเล็ก เขาจับมันแยกออกจากกันบรรจงให้นิ้วแหวกชมดอกไม้งามข้างล่างที่กำลังเผยให้เห็นกลีบนูนใหญ่สีชมพูสด มันดูดีมากเหมือนยังไม่เคยผ่านการใช้งานมาก่อน
"ของเธอสวยมาก"
คิมหันต์ก้มลงและเริ่มดูชิมยอดเกสรดอกไม้งาม เขาดูดและละเลงลิ้นสลับกันไปมา จนอัณณิกาบิดเร่าและแอ่นร่างขึ้นรับอย่างไม่ลดละ
"อะ..อ๊า..อือ"
เมื่อได้ยินเสียงครางกระเส่าของหญิงร่างเล็ก เขาเริ่มเอานิ้วแหย่เข้าไปสำรวจในถ้ำ ซึ่งมีน้ำดอกไม้ชโลมรอแล้ว เขาไม่ลืมที่จะดูดชิมน้ำดอกไม้งามนั้นก่อนที่จะส่งนิ้วเข้าไปสำรวจภายในอีกครั้ง
แจะ แจะ แจะ
"อะ อะ อิ อะ"
เสียงนิ้วกระทบกับน้ำหวานและเสียงครวญครางของอัณณิกาทำให้คิมหันต์กลั้นความอดทนไม่ไหว เขาดึงนิ้วออกรีบรูดกางเกงชั้นในลงทันที
"ขอสดเลยนะคุณ ผมไม่มีถุงยาง"
"แฮก แฮก มะ...ไม่นะ ไม่!!"
อัณณิกาที่ร่างอ่อนปวกเปียกจากการเล้าโลมรัก เธอพยายามเขยิบหนีและส่ายหัวปฏิเสธ พยายามสะบัดตัวให้หลุดจากการรัดกุมของเขา ส่งเสียงร้องขอความเมตตาจากเขา
"ปะ..ปล่อย..ขอ..ขะ..ร้องนะ ฮื้อๆ"
เสียงขอร้องและอ้อนวอนของเธอไม่ได้ทำให้คิมหันต์สนใจแต่อย่างใด เขาจับขาเรียวขาของเธอและดึงตัวเธอเข้ามาหาเขาอย่างรวดเร็ว ไม่รอช้าที่จะเสียบแก่นกายอุ่นขนาดลูกครึ่งของเขาเข้าไปทันที
ปึก!!
"โอ๊ย..จะ..เจ็บ"
อัณณิกาทำหน้าเหยเกด้วยความเจ็บ น้ำตาเธอซึมออกมาและไหลเป็นทางหยดลงบนเตียง
"เอาออกไป..ได้โปรด..ฉันเจ็บ"
"อย่าเกร็ง..ผมหยุดไม่ได้แล้ว"
คิมหันต์เริ่มขยับกายอีกครั้ง เขาขยับมันเข้าออกช้าๆ พอรู้สึกว่ามันไหลลื่นได้ดีขึ้นเขาก็เริ่มเร่งความเร็วขึ้น
"โอ้วว..ของคุณมันคับแน่นดีจริงๆ"
"อะ อะ อี๋ อะ"
สาวใต้ร่างครางเสียงกระเส่าด้วยความเสียว
"บอกผม คุณรู้สึกยังไง..ที่รัก"
คิมหันต์เรียกเธออย่างลืมตัว
"สะ..เสียว เสียวมาก..คุณ ฉะ ฉัน ปวดฉี่"
อัณณิกาทำหน้าเหยเก ร่างกายบิดเร่าด้วยความเสียวซ่าน ส่วนร่างกายก็แอ่นรับเขาอย่างลืมตัวลืมใจ
"ฮ่าๆ สาวน้อย..ผมจะเร่งให้คุณนะ"
คิมหันต์หัวเราะอย่างพอใจ กระหน่ำซอยถี่มากขึ้นไปอีก
"ซี๊ด...อะ คะ..คุณ"
"เรียกผมว่าคิม"
"คุณคิม..ฉันไม่ไหวแล้ว มันทรมาน"
ร่างเล็กตวัดขาเกี่ยวกับเอวสอบของคนตัวโตที่ขยับเข้าหาเธอไม่หยุด
"เรามาจบพร้อมกันนะ"
"อะ อะ อิ อ๊า อ๊ายยย"
"โอ้วว อ๊าก!"
คิมหันต์ปล่อยสายธารน้ำอุ่นเข้าไปในช่องรักของอัณณิกาจนเธอรู้สึกได้ เธอร้องไห้ออกมาอย่างโกรธตัวเองที่หยุดร่างกายตัวเองที่ไม่ได้ดั่งใจและคล้อยตามเขาจนเสร็จกิจ
"ผมขออีกนะ"
คิมหันต์รู้สึกเห็นใจคนตรงหน้าที่ร้องไห้ไม่หยุด แต่เขาเริ่มแข็งขึงขึ้นมาอีกครั้ง เขาต้องเสร็จอีกกี่ครั้งกว่าฤทธิ์ย***านี่มันจะหมดนะ
คิมหันต์ไม่รอช้า เขาตัดสินใจปลดเข็มขัดที่พันธนาการมืออัณณิกาออก
"อะ..อืม"
คิมหันต์พลิกตัวขึ้นไปจูบหญิงสาว เข้าค่อยๆ จูบเม้มริมฝีปากบางและใช้ลิ้นเข้าไปสำรวจข้างในโพรงปากของเธอ เขาได้รสชาติของน้ำองุ่นนิดหน่อย มือใหญ่เริ่มบีบเคล้นยอดอกอีกครั้ง เธอเริ่มคล้อยตามและไม่ปฏิเสธเขา
เขาเริ่มจูบไล่ลงมาฝากรอยไว้ที่ไหล่อย่างมันเขี้ยว ผิวเธอนุ่มไปทั้งตัว ฝากรอยไว้ที่คอ เนินอก มันเพิ่มความกระสันและความเสียวซ่านให้กับสาวน้อยตรงหน้าที่เพิ่งได้ลิ้มลองรสสวาทในครั้งแรก
ใช่...เขารู้ว่าเขาคือคนแรกของเธอ
*****