The One That Got Away

Chapter 2

"Ateeeeeee, gumising ka na anong oras na malelate na tayo" biglang bangon ko sa higaan nung narinig ko sigaw ng kapatid ko

Ay bwisit bakit hindi ako nagising sa alarm?, hindi tuloy ako nakagawa school works paano na 'to ano gagawin koooooooo? Huwag na lang kaya ako pumasok? I hate rushing things pa naman pero bahala na sana makahabol ako sa pasahan

Bumangon na ako at nagmadaling naligo dahil malelate na nga talaga kami paglabas ko ng kwarto nag madali na lang din ako kumain ng almusal kasi hiya naman ako sa kapatid ko dahil nakabihis na at ako na lang pala inaantay

"Ma, Pa, alis na po kami"  paalam ko sa magulang ko bago kami pumasok ng kapatid ko

Sumakay na lang kami ng tricycle para mapabilis, malapit lang naman school pwedeng pwede lakarin kaso malelate nga kami kaya need namin magmadali, pagdating namin sa school buti na lang at wala pang teacher kaya nakahinga ako ng maluwag kasi terror teacher namin pag first subject kapag late ka hindi ka na pwede pumasok o kaya kapag natripan niya pagrerecite in ka hindi pa naman ako ready kaya ganon na lang kaba ko buti na lang nauna ako sakanya, pagka upo ko ginawa ko agad yung mga school works na hindi ko nagawa

"Aba, Jae himala hahahaha bakit ngayon lang ata kita nakitang nagcacram? Anyare hindi ka naman ganyan ahh? Hala! Asan si Jae? Asan yung bestfriend namin? Ikaw ba yan? O may sumapi sa katawan mo?" Sabi ng kaibigan kong si Shiara, ngayon lang kasi ako nagcram dahil nga sa sobrang pagod ko kahapon dahil sa daming ginawa tapos nakatulog pa ako letche naman kasi eh bakit hindi ako nagising sa alarm, ako kasi yung tao na hindi pala rush ng gawain kapag binigay ngayon pagkauwi gagawin ko o kaya kapag may free time sa school ginagawa ko para hindi matambakan ng gawain kahit malayo pa deadline

"Ano ba Shiara ako to yung kaibigan mo hindi kasi ako nakagawa kahapon dahil sa sobrang pagod ikaw ba naman utusan ng nanay mo pagkauwi na bumili ng malamig na tubig tapos ilang beses pa ako nagpabalik balik sa tindahan dahil sa punyetang tubig na yan kasi may nakakabunggo ako, tapos pag uwi ko nakatulog pa ako sa pagod, then nag alarm ako pero sad to say hindi ako nagising sa alarm kaya ayan naparush ako" pairap kong sabi sakanya

"Ahh kala ko hindi na ikaw yung Jae na kaibigan namin eh, sige ituloy mo na yan hahaha hindi na muna kita dadaldalin" sabi niya sakin habang nagdedating app

Pinagpatuloy ko mga ginagawa ko pero hindi ako nagmamadali dahil baka magkaroon ng mali mahirap na baka umulit pa ako, nga pala alam ko namang walang nagtatanong pero college na ako course ko naman is accountancy jusko wag niyo na itanong kung mahirap o hindi dahil lahat naman mahirap pero kung yung course naman na kukunin niyo ay gusto niyo talaga at nasa puso niyo madadalian kayo kaya laban lang guys kaya natin to hehe

"Uhm guys wala mga prof ngayon may seminar daw sila whole day kaya pwede na rin daw tayo umuwi kung gusto natin" malambing na sabi ng president namin kasi malambing naman talaga siya magsalita, parang hindi ata siya nagagalit eh hahaha, pag ka announce pala non biglang natuwa mga tamad kong kaklase dahil siguro pati sila wala pang gawa ng balance sheet

"Ay Jae we're planning to go to Ana's condo you wanna come?" English ni Callie yung isa ko pang kaibigan

"I don't know pa eh, kapag natapos ko to baka sumunod ako, go ahead na I'll text you na lang if susunod ako" bumeso ako sakanila isa isa bago sila umalis ako naman nag stay saglit sa room para tapusin yung isang binigay na home work at nung natapos ko nagligpit na rin ako ng mga gamit ko pagkatayo ko bigla ako nahilo kaya napahawak ako saglit sa upuan para makapagbalance ako ng tayo pero hindi nawala hilo ko, binalewala ko na lang ito at naglakad dahan dahan nung nakalabas na ako ng room naramdaman kong babagsak ako sa sahig dahil hinang hina na ako

Zaiden's POV

I saw a girl lying on the ground so I panic and ran towards her I'm nervous because this is my first time seeing a person faint, Binuhat ko siya ng maayos tapos naglakad ako papunta sa clinic, pagkapunta ko sa clinic tinawag ko agad yung nurse

"Ano nangyari?!" Tanong nung nurse sa akin, I hope hindi ako pinaghihinalaan na may ginawa ako dito sa babaeng to, hell no, I can't do that, I have respect in girls

"Don't ask me, I don't know too but I saw her lying on the ground and I check if she is still conscious but no, she's not" I said with a calm voice

"Sige ihiga mo siya dito para macheck ko kung ano lagay niya" Pagkahiga ko sakanya ay napag isipan ko na umuwi kaya ibinilin ko na lang siya sa nurse sigurado naman ako na kilala niya yon, yung babae nga pala na dinala ko sa clinic ay ayon yung babae na ilang beses ko nabangga kahapon dahil nga sa pagmamadali. Habang naglalakad ako papunta sa kotse ko biglang tumunog cellphone ko kaya sinagot ko

"Kuya, umuwi ka na daw sabi ni papa may maganda daw siyang balita sayo" Tumakbo ako papuntang kotse ko tsaka ako nagdrive na mabilis pero maingat pauwi para iwas aksidente

"I'M HOME NA PO!" I shout when I enter the house, naglakad na lang ako papuntang kusina kasi sigurado naman akong kumakain yung mga yon, bumati ako sa magulang ko tsaka ako umupo

"Kain na muna tayo bago ko sabihin ang magandang balita" sabi ni papa nang nakangiti, pakiramdam ko alam ko na sasabihin nito sakin

"Maria, halina kayo rito at sumabay na kayo sa amin kumain parang hindi naman kayo sanay na hindi sumabay sa amin araw araw na lang ba namin sasabihin sa inyo na sumabay kayo pagkakain?" Sabi ni mama sa mga helpers namin sa bahay, dahil araw araw nga naman nila ni papa sinasabihan ang mga ito na sumabay pagkakain na kami pero ayaw nila dahil nahihiya daw sila, ganyan sila mama at papa kabait kaya iniidolo ko talaga sila tsaka alam ko naman sa sarili ko na napalaki naman nila kami ni Mitch ng maayos. Nung natapos na kami kumain ay inantay lang namin maligpit yung mga kinainan namin para masimulan na ni papa yung sasabihin niya

"Zaiden anak, alam kong hindi mo ito sinasabi sa akin pero ramdam namin ng mama mo na gusto mo iopen ito pero nahihiya ka sa amin at natatakot ka dahil baka iba ang mangyari, pero huwag kang mag alala dahil nahanap ko na siya, pinahanap ko sa mga tauhan ko" masayang balita ni papa sa akin nung lumingon ako kay mama masaya din naman ito, ganon din yung kapatid ko pero ewan ko ba bakit ako kinakabahan siguro dahil baka hindi na niya ako makilala o matandaan, hays bahala na kung ano mangyayari

"Pa, Ma, natatakot ako sa pwedeng mangyari, kilala pa kaya ako non?, natatandaan pa kaya niya ako? Paano kung hindi na?" Sunod sunod na tanong ko hindi ko alam kung nahahalata nilang kabado ako habang nagsasalita pero wala na ako pake kasi totoo naman

"Huwag ka mag alala anak gagawan natin ng paraan yan" masayang sabi ni mama sa akin pero hindi ko na talaga alam nararamdaman ko dahil sa halo halong emosyon

"Okay fine, I will rest na po muna" humalik na ako sakanila bago umakyat sa kwarto ko, pagkapasok ko sa kwarto binaba ko lang mga gamit ko tsaka ako naligo habang naliligo ako ang daming what if's na tumatakbo sa utak ko, what if hindi na niya ako matandaan?, what if masaktan ko na naman siya?, what if hindi siya handang makita ako? Hays hindi ko na talaga alam, pagkatapos ko maligo nagsuot lang ako ng boxer shorts para komportable at hindi mainit pinatuyo ko lang buhok ko at humiga na ako, akala ko pagkahiga ko makakatulog na ako pero naiisip ko pa rin siya, ano kaya itsura niya ngayon?, kamusta na kaya siya?, miss niya rin kaya ako?, naiisip niya ba ako? Sa sobrang dami kong iniisip hindi ko namalayan na 12:00 am na pala kaya kahit hindi ako makatulog ipinikit ko na lang mata ko umaasang makakatulog kahit saglit

---------------------

Thank you!