Sa isang iglap lang nawala ang takot ko noong mga panahon na iyon lalo na't kasama ko si Nicolas.
"Just follow me. Kahit ano'ng mangyari hindi ka pwedeng lumayo sa akin," paalala niya.
"Okay, Nicolas...Thank you for coming with me. I was really scared. Akala ko katapusan ko na kanina."
"Don't thank me. We don't know if we will get our in here alive."
"Kahit na...I'm still thankful because you came. You saved me earlier."
Hindi ko mapigilan na yakapin siya nang mahigpit. Ramdam kong natigilan ito sa ginawa ko pero hindi siya umimik. Hindi rin niya ako niyakap pabalik kaya naramdaman ko ang pagka-ilang nang matauhan sa ginawa. Kinalas ko ang yakap sa kanya pagkatapos nag-iwas ako ng tingin.
"We will gonna end this right away. Any moment malalaman nila na nandito tayo. This is the h
