Natasha Astrid’s POV
“Ayokong naririnig na matatapos ‘to.”
Hanggang ngayon binabagabag pa rin ako ng sinabi ni Jacob sa akin. Hindi pwedeng magpadala ko sa mga salita niyang gano’n. Gusto ko ng peace of mind at hindi peace of s**t. Ayoko muna ng lalaki na gugulo sa utak ko. Ngayon pa nga lang, para na akong nababaliw dahil kay Jacob paano pa kaya kapag tumagal pa ‘to?
Baka mauna pa akong ma-mental kaysa sa pamilya ko na malalakas talaga ang sayad sa utak.
Inalis ko ang simcard ng cellphone ko ng walang pasabi sa kahit na kanino tungkol sa plano ko. Kahit kay Jessica, hindi ko muna sinabi. Mukha namang busy ang babaeng ‘yon sa ibang bagay kaya uunahin ko na lang muna ang sarili ko. Kailangan ko lang talaga magpunta sa lugar na hindi matao. ‘Yong ako lang para sa kapayapaan ko.
I turn o
