รักฝังใจ One night stand 18+

“ถ้าหากตอนนี้คุณกำลังมองหาใครสักคนที่จะเริ่มต้นความสัมพันธ์อย่างจริงจัง พรหมลิขิตสร้างได้ หาสเปคที่ใช่ ด้วยการใช้บริการ Matching lovers!” แปะ! แปะ! เสียงปรบมือภายในห้องประชุมใหญ่ดังขึ้น เมื่อเสียงสปอร์ตโฆษณาของบริษัทนำเสนอจบลง “เยี่ยม! ปีนี้ผลกำไรของ Matching lovers (แมทชิ่งเลิฟเวอร์) เพิ่มขึ้นเกือบสิบเท่า ฉัน! ในฐานะประธานบริษัทขอเสนอโบนัสให้กับพนักงานของเรา ที่ร่วมทำงานหนักมาเกือบทั้งปี ให้เป็นห้าเท่าของเงินเดือนไปเลย!” ‘ธารมิกา’ ประธานบริษัทสาวสวยวัย 26 ปี เจ้าของบริษัท Matching lovers บริษัทจัดหาคู่ที่ใหญ่เป็นอันดับหนึ่งของเมืองไทย ก่อตั้งบริษัทพร้อมกับเพื่อนอีกสามคน มูลค่าทางการตลาดของบริษัทเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ด้วยระยะเวลาที่ถือกำเนิดมาเพียงสามปีเท่านั้น “เริ่ด! พนักงานของเราต้องทำงานสปีดเร็วกว่านรกแน่นอนเลย ‘เกล’ ที่ได้ยินแกพูดแบบนี้” ‘ปวัตร’ หรือ ‘กลัฟ’ หนึ่งในผู้ถือหุ้นของบริษัท และเป็นเพื่อนรักเพื่อนเลิฟของธารมิกาตั้งแต่สมัยเรียนอนุบาล “แต่ฉันว่า มันก็ห้าเท่าเหมือนเดิม เหมือนปีที่แล้วเปล่าวะ แกจำไม่ได้เหรอ...กลัฟ ว่าครั้งที่แล้วไอ่เกล มันก็พูดแบบนี้แหละ” ‘พิชชา’ หรือ ‘บิว’ สาวทอมบอย หนึ่งในผู้ถือหุ้นของบริษัทพ่วงตำแหน่งเพื่อนเลิฟด้วยเช่นกัน “นั่นสิ...ฉันก็คิดเหมือนไอ้บิวนะ...ไอ่เกลแกนี่ยังไงเนี่ย ทำทีพูดเหมือนจะดูดี แต่มันก็เหมือนเดิมเปล่าวะ” ‘ราชินทร์’ หรือ ‘กาย’ หนุ่มหล่อเสน่ห์แรงประจำบริษัท คืออีกหนึ่งในผู้ถือหุ้นของบริษัท Matching lovers และเป็นเพื่อนรักเช่นกัน “ฉันก็พูดให้มันดูดีก็เท่านั้น จริงๆ โบนัสมันก็เท่ากับปีที่แล้วแหละ ที่ไม่ได้เพิ่มให้กับพนักงาน นั่นก็เพราะว่าปีนี้เราลงทุนเปิดบริษัทเพิ่มอีกหนึ่ง พวกแกช่วยแหกตาดูรายงานของบริษัทด้วย และโปรดจงช่วยทำมาหากินหน่อยดิวะ มาประชุม ไม่ใช่แค่มานั่งกระดิกเท้านั่งไขว่ห้างฟังแต่ฉันรายงาน” “ก็แกเป็นประธานบริษัทนี่เกล ก็ธรรมดาที่ท่านประธานอย่างแกก็ต้องทำงานหนักหน่อย” “จริงๆ เรื่องเปิดบริษัทใหม่ฉันมอบไปให้แกแล้วนะกาย ช่วงนี้มัวแต่ไปมั่วกับสาวที่ไหน ไม่ทำงานทำการเลย” “จริงๆ ฉันรู้นะเกล ว่าไอ้กายมันแอบไปติดแม่หม้ายทรงเสน่ห์คู่แข่งบริษัทของเราเนี่ยแหละ” “โห...ไอ้บิวแกรู้ได้ยังไงวะ แกเห็นเหรอ” “เห็นดิ...กลัฟ ฉันมันพวกหูตาสับปะรดอยู่แล้ว” “หูตาสับปะรด! ดูดีนะแก จริงๆ แล้วคือพวกสอดรู้สอดเห็นล่ะไม่ว่า” “ไอ้กลัฟ!” “เอาล่ะๆ พวกแกไม่ต้องมากัดกันตอนนี้ ฉันคิดว่า ปีนี้ฉันจะเพิ่มเป็นหกเท่าก็ได้ จริงๆ พนักงานในบริษัทเราก็มีแค่ 30 คน คงหมดไม่เท่าไหร่หรอก” “อืม ฉันเห็นด้วยกับไอ้เกล ปีนี้ผลกำไรที่เราสี่คนได้รับ มันก็มากพอสมควร ฉันว่าอีกห้าปี ฉันก็คือผู้ร่ำรวยคนหนึ่งแน่นอน” “แกมีเงิน ก็คงจะเอาไปเปย์ผู้ชายอีกตามเคยกลัฟ เบาบ้างเหอะไอ่เรื่องเปย์ เรื่องซื้อกินเนี่ย มองภายนอกไม่มีใครรู้เลยนะเนี่ย ว่าแกเป็นเกย์ ชอบซื้อผู้ชายกิน” “แหม ทำอย่างกับแกไม่เปย์บิว สาวๆ ในสังกัดแกก็ใช่ย่อยนะ ถ้าแกเป็นผู้ชายอย่างฉัน แกก็ทำผู้หญิงท้องและคงมีลูกเป็นร้อยแล้วมั้ง” “แกสองคนนี่เข้าหน้ากันทีไร เป็นต้องกัดกันทุกทีเลยนะ ทั้งที่เป็นพวกเดียวกัน (l***q) พระเจ้าทำไมไม่สลับร่างแกสองคนไปเลยวะ ให้ไอ้บิวไปเป็นไอ้กลัฟ และไอ้กลัฟไปเป็นไอ้บิว ฉันละปวดหัวกับพวกแกเลยจริงๆ” “แต่! ฉันว่าแกหนักกว่าใครนะไอ้กาย ฟันสาวๆ เป็นผักเป็นปลา ยังมีหน้ามาสะเออะสั่งสอนพวกฉันอีก” “เฮ้อ...พวกแกสามคน ถ้าติดว่าไม่ใช่เพื่อนฉันล่ะก็ ฉันคงไล่พวกแกออกจากบริษัทหมดแล้ว เหนื่อยใจจริงๆ” ธารมิกามองเพื่อนรักของเธอทั้งสามอย่างไม่รู้จะให้คำนิยามไหน ที่จะดีไปกว่านี้ เพื่อนรักที่เรียนมาด้วยกันตั้งแต่อนุบาล ระยะเวลาความเป็นเพื่อนแน่นแฟ้นถึงยี่สิบกว่าปีนั้น ทำงานร่วมกันความวุ่นวายเกิดขึ้นเป็นประจำ “เหนื่อยใจเหรอ? วันนี้จัดสักหน่อยมั้ยเกล ที่เดิม” “นั่นสิ ฉันว่าเราห่างจากสังสรรค์มานานแล้วนะ ฉันเห็นด้วยกับไอ่กลัฟ” “พอเป็นเรื่องนี้ สามัคคีกันเลยนะ แกสามคน” “เราพึ่งสังสรรค์ไปเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว นี่จะจัดอีกแล้วเหรอ ฉันคงไม่ไหวแล้ว เอาไว้ศุกร์นี้ดีกว่า สังสรรค์วันจันทร์แบบนี้ เสียงานกันพอดี” “เค ก็ตามนั้นแล้วกัน” ก๊อก! ก๊อก! เสียงเคาะประตูดังขึ้นแทรกการสนทนา “คุณเกลคะ มีลูกค้าท่านหนึ่งอยากพบคุณเกลค่ะ” “อ่าว แล้วฝ่ายต้อนรับกับฝ่ายการตลาดไปไหนล่ะ” “ลูกค้าอยากพบคุณเกลโดยตรงค่ะ ท่านบอกว่ารู้จักคุณเกลค่ะ และให้มาเรียนว่า คุณหญิงนิตย์รดี ขอพบค่ะ” “หือ? คุณหญิงแม้นน่ะเหรอ?” “แกก็ไปพบก่อนสิ จะได้หายสงสัย” “โอเค” [ห้องรับรองแขก] “สวัสดีค่ะคุณป้า” ธารมิกายกมือไหว้แขกผู้มาเยือน เธอแปลกใจกับการมาของคุณหญิงนิตย์รดี หรือ คุณหญิงแม้นของเธอเป็นอย่างมาก คุณป้าต้องมีเรื่องร้อนอะไรสักอย่างแน่ ถึงกับต้องมาพบเธอด้วยตัวเองอย่างนี้ นี่ก็หลายเดือนแล้วสินะ ที่เธอไม่เคยได้เจอคุณป้าเลย “อืม...บริษัทของแกนี่ ก็ยิ่งใหญ่เหมือนกันนะยัยเกล” “ค่ะคุณป้า...เอ่อ...วันนี้คุณป้ามีธุระด่วนอะไรหรือเปล่าคะ ความจริงให้เกลไปพบคุณป้าก็ได้ค่ะ” คุณหญิงนิตย์รดีหรือคุณป้าแม้นของธารมิกา คือ คนที่มีพระคุณกับเธอเป็นอย่างมาก ถ้าไม่ได้ป้าแม้นล่ะก็ ป่านนี้ธารมิกาจะเป็นอย่างไรบ้างก็ไม่รู้ ป้าแม้นอุปการะเธอตั้งแต่พ่อแม่ของเธอเสียชีวิต เมื่อยี่สิบปีที่แล้ว ตอนนั้นเธออายุได้เพียงห้าขวบเท่านั้น “ฉันมีเรื่องให้แกช่วยน่ะ มันก็คงจะตรงคอนเซ็ปต์ของบริษัทแกพอดีแหละมั้ง...อืม...ฉันได้ข่าวว่าบริษัทจัดหาคู่ของแกตอนนี้ ขึ้นเป็นอันดับหนึ่งของไทยแล้วนี่ยัยเกล...เก่งจริงแม่คนนี้” แววตาชื่นชม ถูกแสดงออกมาอย่างจริงใจ นิตย์รดีไม่คิดเลยว่า เด็กที่เธออุปการะมาตลอดยี่สิบปีจะเก่ง และฉลาดถึงเพียงนี้ “ค่ะ ก็ประมาณนั้นแหละค่ะคุณป้า เกลกับเพื่อนทำงานหนักมาตลอดสามปี และปลายปีนี้เกลจะเปิดบริษัทส่งออกสินค้าออนไลน์จากจีนอีกค่ะ กำลังอยู่ในช่วงเตรียมการอยู่ค่ะ” “ทำงานหนักขนาดนี้ไง แกถึงไม่มีเวลาไปหาป้าเลยสินะ” “ต้องขอโทษคุณป้าด้วยนะคะ” “แหม ไม่ต้องมาขอโทษฉันหรอกย่ะ พึ่งจะมาสำนึกได้ล่ะสิ วันนี้ที่ป้ามา ก็อยากจะให้แกช่วยป้าหน่อย” “ช่วยเหรอคะ อย่างคุณป้าเนี่ยนะ จะให้เกลช่วย” “แกรู้มั้ย ว่าตาวินท์กลับมาจากอเมริกาแล้ว” “มะ-ไม่รู้ค่ะคุณป้า” ชื่อที่คุณป้าของเธอเอ่ยนั้น ทำให้ธารมิกาใจกระตุกอย่างแรง วีรกรรมของเธอเมื่อเจ็ดปีที่แล้วฉายภาพเข้ามาในโสตประสาทของธารมิกาทันที “นี่แกคงไม่อัพเดทชีวิตครอบครัวของฉันเลยสินะยัยเกล ตอนนี้พี่วินท์ของแก พาสาวจากอเมริกามาด้วย ฉันล่ะปวดหัวอย่างที่สุด พามาแต่ตัวฉันไม่ว่านะ แม่ผมทองนั่นดันพาลูกกระเตงติดตัวมาด้วย และถ้าเป็นลูกของตาวินท์ฉันก็ไม่ติดอะไร ดันเป็นลูกที่ติดสามีคนก่อนของนางอีก ฉันอยากจะบ้าตายยัยเกล” “ก็ดีนี่คะ คุณป้าจะได้มีหลานไงคะ” “ดีเหรอ! หลานฉันผมทองแบบนั้นนะ มองทีไรฉันอยากจะฆ่าตัวตายวันละร้อยครั้ง ไม่รู้ว่าตาวินท์ไปตกหลุมพรางแม่ฝรั่งคนนั้นอีท่าไหน ถึงได้พากันมาแบบนี้ ตอนแรกบอกจะอยู่แค่สามเดือน ตอนนี้ปาไปเข้าเดือนที่สี่แล้ว ก็ไม่เห็นว่าจะไปไหนซะที” “พี่วินท์รักเธอคนนั้นหรือเปล่าคะ หรือพี่วินท์อยากจะแต่งงานกับเธอคนนั้น คุณป้าทำไมไม่จัดงานแต่งไปเลยล่ะคะ จะทุกข์ใจทำไมกัน” “ฉันไม่ต้องการลูกสะใภ้แบบนั้น ที่ฉันมาหาแกนี่ ก็เพราะอยากให้แกหาทางช่วยฉัน กำจัดแม่ผมทองนั่นออกจากชีวิตตาวินท์ แกคิดเท่าไหร่ ฉันจ่ายไม่อั้น” “ห๊ะ! อะไรนะคะคุณป้า บริษัทของเกลเป็นบริษัทจัดหาคู่นะคะ ไม่ใช่บริษัทกำจัดคู่ค่ะ” “มันก็คล้ายๆ กันแหละ แกแค่หาผู้หญิงคนใหม่ให้ตาวินท์ ก็เหมือนกับกำจัดแม่ฝรั่งนั่นไปในตัว” “...”