“ชอบสิ ฉันจำกลิ่นกับรสได้แล้ว จะลองเอาไปทำให้เพื่อนฉันดื่ม ความคิดเห็นของคุณคนเดียวตัดสินอะไรไม่ได้หรอก” พิพิมพ์กดโทรศัพท์พิมพ์อะไรบางอย่างอยู่นาน แล้วเริ่มชิมเครื่องดื่มอีกแก้ว
“ทำอะไรครับ”
“บันทึกความรู้สึกของกลิ่นและรสที่ฉันสัมผัสได้ค่ะ จะเอาไปปรับใช้กับเครื่องดื่มที่ร้าน”
ผมปล่อยให้พิพิมพ์ดื่มด่ำกับเครื่องดื่มตรงหน้าเพียงลำพัง ส่วนตัวผมเลือกเดินมาที่เคาน์เตอร์ร้านเพื่อติดต่อขอซื้อใบชาที่เธอชอบ ผมคุยกับเจ้าของร้านอยู่นาน ตอนแรกเจ้าของร้านก็จะไม่ขายใบชาให้ผม ผมจึงบอกว่าภรรยาของผมชอบชาของที่ร้านมากแล้วเราก็อาจไม่ได้มาที่นี่อีก เขาเลยยอมขายชากล่องใหม่ให้ผม
“ผมให้”
“อะไรคะ”
“ชาของคุณไง”
“คุณไปขอซื้อมาเหรอ” เธอยิ้มแล้วมองไปที่เคาน์เตอร์ก็เห็นเจ้าของร้านยิ้มให้ เธอจึงยิ้มตอบกลับไป
“ขอบคุณนะคะ ฉันกำลังคิดอยู่เลย ว่าจะพูดยังไงให้เจ้าของร้านยอมขายใบชาให้ฉัน”
“อันที่จริงก็มีขายนะ แต่ต้อง
