Yüzünü boynuma gömdü. "Çünkü kokun yaseminlere benziyor." Sesi boğuktu ve tenimi gıdıklıyordu. "Yumuşak, hoş, doğal, baştan çıkarıcı... Yasemin kokunu soludukça seninle sevişme arzum güçleniyor."
Güldüm. "Sorunun cevabını duymak istersin diye düşünüyordum Leon."
Durdu.
Parmakları yavaşça çıplak göğsümün ucunda gezinirken, başını kaldırdı. Mest olmuş bir ifade vardı, güzel yüzünde. "İstiyorum."
"Sana kül adamım diyorum çünkü; her bakışında, dokunuşunda ve öpüşünde kalbim alev alarak tutuşuyor ve kül oluyor. Bu bir döngü. Sana kül adamım demeyi de seviyorum."
Gülümsedi ve göz kırptı. "Bende sevdim. Pislik'ten sonra ki favori lakabım."
Pislik lakap sayılmazdı!
Gülümseyerek sıcak dudaklarımı kalbine bastırdım. "Kül adamım."
"Bunu söylemene bağımlı hale gelebilirim."
Başımı koluna yatı
