Chapter 1

1812 Words
Rylee I BORINGLY rolled my eyeballs. Bakit ang tagal niya? Naiinis na ako sa kaartehan ng babaeng 'to. Para naman hipon. "Ma'am, matagal pa po ba? We need to settle this, or else we will bring you both to the police station," sabi ng manager ng bar na 'yon. I abruptly got my phone and dialed his number again. "Where the heck are you?" I asked rudely after he answered my call. I heard him sigh like he was so tired. "Papunta ka na, 'di ba?" Kinalma ko ang sarili. "Minx, I'm coming, okay." Sasagot pa sana ako kaso dead na ang line. "Argh! How dare he ended the call!" I stomped my feet and ignored those eyes looking at me… like I was a kid who was scolded by her dad. "He's coming. Better shut up all of you!" Pabagsak ako muling umupo sa single couch. We are inside the club office. I heard some noises like a bee who was talking nonsense. Wala man yata limang minuto ay bumukas ang pinto at iniluwal ang hinihintay ko kanina pa. Bakas ang pagod sa itsura niya pero… still has the sultry effect na hindi lang ako ang nakapansin. I saw how the girl I messed up with dropped her jaw upon Roux entered the room. "I'm sorry I'm late. Na-traffic lang," Roux said while walking towards me but he stayed behind the couch. "What happened?" Tumikhim nang malakas ang baklang manager na kanina pa mainit ang ulo sa akin. Ngayon bigla nagbago ang aura. As if naman papatulan siya ni Roux, 'no. "Just a little misunderstanding Mr. …" "Roux na lang," tugon ni Roux na ikinakilig yata ng bakla. I rolled my eyeballs and crossed my arms. "Roux," malanding sambit ng baklang manager. Again, I rolled my eyeballs because of irritation. "Mukhang itong pamangkin n'yo kasi ay nalasing at hindi na napigilan nakipag-away pa." Tatayo sana ako dahil malaking kasinungaling ang sinasabi niya pero ang kamay ni Roux na pumatong sa balikat ko ang dahilan para hindi ako matuloy sa pagtayo. I looked at him and he just gave me a tight smile. And I know what it means. I just gritted my teeth but my mind stopped thinking when Roux started rubbing his hand to my shoulder. I am wearing a tube dress that exposes my shoulders. Nawala na yata ang atensyon ko sa pinag-uusapan. Dahil ang isipan ko ay nasa kamay niya na hindi inalis at nagpatuloy sa paghaplos sa lantad na lantad kong balikat. I don't know, but I feel my— Oh my gosh! No! Lahat sila ay napatingin sa akin nang bigla akong tumayo dahilan para maalis ang kamay ni Roux. Nasundan ko iyon ng tingin. "Are you okay?" tanong niya. I rapidly blinked my eyes and looked away. "I-I'm sleepy." I tried not to stutter but I failed. "I'm sorry about it. Here. I will pay for all the damage she made. Sana hindi na ito lumaki pa. Mga bata lang sila," sabi ni Roux. "Don't worry about it, Roux. You will pay then it settled," maarteng tugon naman ng baklang manager. I want to p**e on how hard he is trying to get Roux's attention. At bago pa ako tuluyan sumuka ay nagdadabog na akong naglakad palabas. "Wala talagang galang. Tingnan n'yo nga basta na lang lalayas nang hindi man lang mag-sorry," rinig kong sabi ng hipon na nakaaway ko kanina. Babalikan ko sana at nang masampal ko ulit kaso lang pagharap ko ay nasubsob ako sa dibdib ni Roux na hindi ko napansin na sumunod pala sa akin. "I'm sorry again. My secretary will be here to settle everything and thank you for understanding this little minx. Bye. Take care everyone. Goodnight." Pagkasabi niyon ay iginiya na ako palabas ni Roux habang nakahawak siya sa magkabilang balikat ko at nasa likod ko siya. Ayon na naman ang hindi ko maipaliwanag na pakiramdam. Ramdam na ramdam ko ang magaspang niyang kamay pero mainit na tila ako napapaso pero ayoko naman alisin. What's happening to me? "Get inside," untag niya sa akin na hindi ko napansin na nasa harap na kami ng kotse niya. Nakabukas na ang pinto. Nang lingunin ko siya ay seryoso ang mukha niya habang nakataas ang kilay. Ang isang kamay ay nakahawak sa may handle ng pinto habang ang isa ay nakapamulsa. Ni hindi ko napansin na inalis na pala niya ang pagkakahawak sa akin. "Whatever you want to say… Do it inside the car. I'm tired from today's errands, Minx." Bigla akong nabalik sa aking sarili sa pagtawag niya sa akin nang gano'n. Nakakarami na siya at tinawag niya rin akong gano'n kanina sa harap ng mga—OH my gosh! "Pasok na." Ipinagtulakan niya na ako sa loob saka isinara ang pinto matapos kong makapasok sa brutal niyang paraan. Humalukipkip ako habang sinusundan siya ng tingin na umikot para maupo sa driver's seat. Nang makapasok siya ay agad tumama sa dibdib niya ang aking suot na stiletto. "Damn it!" Kinuha niya ang stiletto ko saka inihagis sa likuran. Sa inis ko ay muli ko sana huhubarin ang pares nito nang bigla na lang niyang tinabig ang kamay ko saka siya na ang naghubad nito at muling inihagis sa likuran. Napaawang na lang ang bibig ko sa ginawa niya. "Next time wear cycling shorts." My eyes grew bigger as I watched him turn the engine on and maneuver the car leaving the parking lot. But my mind was… in shock because of what he said. Mabilis kong pinagdikit ang aking mga binti. Nakita niya ang panty ko. Gosh! Nakakahiya ka Rylee! Sermon ko sa aking sarili at gusto ko na lang siguro palamon sa lupa. Nang bumaling siya sa akin at may ngisi sa labi ay mabilis kong iniwas ang tingin sa kanya. "You manyak, oldie! Halatang you are old na, cycling? Ano ako bata?" I hissed under my breath. He's so annoying. I crossed my arms over my richy booby and looked outside. Madilim na nga. It's already ten in the evening if I am right. "Stop sulking, minx—" "Stop calling me that! I'm not a suwail na anak," I fight back. Nakakainis na kasi. Since last month he has been calling me that kind of name, it's not even a name but an English word for 'suwail na anak'. I heard him make a tsk sound. "Did you call your driver?" Hindi ko pinansin ang tanong niya dahil naagaw ng atensyon ko ang paghinto niya sa isang 24/7 na store. Binigyan ko siya nang nagtatanong na tingin lalo noong inalis niya ang kanyang seatbelt. "Wait for me here." "Buy me chocolate." Walanghiya talaga siya. Hindi man yata ako pinansin at tuloy-tuloy nang lumabas. Humanda talaga siya sa akin mamaya. Kinuha ko ang cellphone ko nang mag-ring 'yon. Nang makita kong galing kay Josa ay bumuntung-hininga muna ako bago sinagot. "What?" I don't like pleasantry especially if it is just our maid. "Sinyoreta, uwe na po kayo at kanena pa kayo hinahanap ng dadi nenyo." Bigla akong napaupo ng tuwid after hearing what Josa said. My father is at home? When? How? Why? What? Where? Sige kumpletuhin ko na kaya lahat ng tanong. I ended the call and dialed Roux's number. Nasapo ko ang aking noo nang makita ang pag-ilaw kasabay ng pagtunog ng cellphone niya na narito pala sa kotse. Kumunot ang noo ko saka kinuha ang cellphone niya. You oldie prick! Gigil na gigil kong binura ang pangalan na inilagay niya saka pinalitan ng prettiest! "What are you doing?" Sa gulat ko sa pagsulpot niya ay nabitawan ko ang cellphone niya at pumasok sa ilalim ng upuan ko. Napatingala ako at nagsalubong ang aming mga mata. Those black orbs are looking at me intently which makes my heart pound in circus motion. Tuluyan na siya pumasok sa loob dahilan para mabalik ako sa aking sarili. At yumuko para kapain ang cellphone niya. "What are you looking for?" "Cellphone mo! Where is it na kasi? Bakit ka kasi nanggugulat?" Patuloy ako sa pagkapa nang may mahawakan ang aking kamay na tila basa. Napakurap-kurap ako saka kinuha 'yon gamit ang index at thumb finger ko. I slowly raise it to see what is it. "What the hell!" Agad ko 'yong inihagis at tumama sa salamin. Nasundan ko ng tingin 'yon nang dumikit saka dahan-dahan at dahan-dahan talaga na bumagsak sa dashboard. Nandidiri akong kumuha ng tissue at pinunasan ang kamay ko. Hindi pa ako nakuntento at naghanap ng alcohol at sanitizer sa bag ko. I always have it with me. I'm so maarte kaya. "Iligo mo na kaya 'yan." Sinamaan ko ng tingin si Roux na kumuha ng tissue saka dinampot ang malagkit na bagay na 'yon saka niya inilagay sa plastic na hindi ko alam saan nanggaling. "You're so kadiri and manyak. You don't know what proper hygiene is? Gosh!" I said while spraying my whole body with the most expensive scent in the world. "Ouch!" Napahinto ako sa pag-spray nang makaramdam ng hapdi sa may bandang balikat ko. "Put whatever is that on your bag." The authority in his voice was so visible that I found myself sunod sa utos niya. Napatingin ako sa kanya. May hawak na siyang bulak at parang antiseptic yata 'yon. Napaatras ako nang bigla siyang yumuko. "Stay still." I… stop breathing. "Breath, Rylee." Dumampi ang bulak sa may balikat ko bandang likurang bahagi. Masuyo niyang pinapahid ang bulak at kahit ramdam ko ang hapdi ay para akong natulos na hindi alam kung dadaing ba o ano. Sa sobrang lapit ng mukha niya at tumama na ang mainit niyang hininga na amoy mint ay parang… nawala na ako sa aking katinuan. "Ouch!" Sabay tulak ko sa kanya. Nang tingnan ko siya ay natatawa siyang habang naiiling saka itinapon ang bulak pero naagaw no'n ang atensyon ko nang may dugo akong nakita. Hahawakan ko sana ang parte na 'yon nang pigilan niya ako. "Don't." Muli siyang kumuha ng bulak saka pinahid muli. Hinayaan ko lang siya lalo pa't hindi na niya inilapit ang mukha sa akin. "Gaano ba kalala ang away ngayon? At nasugatan ka pa?" Kapagkuwan tanong niya matapos iligpit ang ginamit. Doon ko lang napansin na 'yon ang laman ng plastic na dala-dala niya. Ibig bang sabihin ay nagpunta siya sa store just to buy those stuff... for me? Hindi ko napigilan na titigan siya. At the age of 38. Hindi siya papahuli sa mga hottie na model na madalas kong mapanood. He's handsome and… "Ouchy!" Napahawak ako sa aking mukha at nahawakan ko ang isang pahabang bagay nang alisin niya ang kamay. Kinuha ko 'yon at tiningnan. Hindi ko napigilan sumilay ang ngiti sa aking labi. My favorite chocolate. Akala ko snob niya lang ako. "Saan kita ihahatid?" "Oh my gosh! Bring me back to the bar." Dali-dali kong tinawagan si Kiefer. "I'm dead! My father is already at home!"
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD