เสียงลมหายใจของทุกคนในห้องเหมือนจะหยุดลงชั่วขณะหลังคำประกาศของเลออน ดวงตาหลายคู่เบิกกว้าง บางคนหันไปกระซิบกับคนข้าง ๆ อย่างไม่เชื่อหูตัวเอง
เลออนทอดสายตาคมกริบไปรอบโต๊ะประชุม ก่อนจะหยุดที่นันทาเพียงครู่ แววตาของเขาเย็นเฉียบพอจะทำให้เธอขนลุกวาบโดยไม่รู้ตัว
“ตั้งแต่วันนี้ไป ผมจะเข้ามาดูแลบริหารบริษัทในตำแหน่งประธาน” เสียงเรียบหนักแน่นก้องกังวานชัดเจนพอให้ทุกคนได้ยิน ทำให้เสียงฮือฮาเล็ก ๆ ดังขึ้นทันที หลายคนที่หวังจะใช้ความใกล้ชิดกับนันทาที่จะมาเป็นผู้บริหารต่อจากพ่อแม่เป็นทางเข้าหาอำนาจถึงกับหน้าเสีย ใบหน้าของนันทาแข็งค้างไปชั่วขณะ ก่อนจะฝืนยิ้มบาง ๆ ออกมาทั้งที่ใจร้อนรุ่ม
“แล้ว… คุณมีสิทธิ์อะไรมาตัดสินใจแบบนี้คะ” น้ำเสียงของเธอเรียบแต่แฝงความกดดัน
“สิทธิ์ในฐานะผู้ถือหุ้นใหญ่ที่สุด” คำตอบสั้น ๆ ของเลออนทำให้ห้องเงียบสนิท ดวงตาคมเข้มจ้องสบกับเธอเต็ม ๆ อย่างเย็นชา จนเธอต้องหลบสายตาไปชั่วคร
