ในห้องทำงานของแพรไหม เงียบจนได้ยินเสียงลมหายใจแรง ๆ ของเจ้าของห้อง ก่อนที่เสียงแฟ้มกระแทกลงบนโต๊ะจะดัง ปั่ก จนสะเทือน ตามด้วยเสียงกระดาษปลิวกระจายราวหิมะขาวกระหน่ำลงมา
แพรไหมยืนค้ำโต๊ะ มือบางกำแน่นจนข้อนิ้วขาวซีด เส้นเลือดที่หลังมือปูดขึ้นชัด ดวงตาที่เคยเต็มไปด้วยความมั่นใจและเย่อหยิ่ง บัดนี้กลับลุกโชนด้วยความเดือดดาลและไม่ยอมรับสิ่งที่เห็น
บนโต๊ะ สำเนาทะเบียนสมรสสีซีดที่มีชื่อ เลออน กับ พบรัก พิมพ์เรียงอยู่เคียงกันราวกับประกาศชัยชนะอย่างเย้ยหยัน และถัดไป… เอกสารโอนทรัพย์สินทุกชิ้นของเลออนให้ผู้หญิงคนนั้น บ้าน ที่ดิน บัญชีธนาคาร ทรัพย์สินมูลค่ามหาศาล ทุกอย่างในนามพบรักหมดสิ้น
แพรไหมหอบหายใจแรง พยายามกดสติ แต่ยิ่งมอง ความขมขื่นก็ยิ่งเอ่อล้น ที่เธอเป็นอย่างนี้ก็เพราะเอกสารที่เธอเพิ่งได้รับมาเมื่อครู่
“ทำไม… ทำไมต้องเป็นยัยนั่น!!” เสียงเธอแหลมสูงและแตกพร่า มือเธอคว้าเอกสารฉบับหนึ่งขึ้นมาข
