บทที่2 คุณนายนางร้าย..1

1152 Words

บทที่2 คุณนายนางร้าย “จอมขวัญ”รามิลเดินพยุงตัวเองให้ลุกขึ้นแล้วเดินลงมาจากบ้าน เรียกหาหญิงสาวที่ทำให้เขามีอารมณ์จนอยากจะหักคอเธอด้วยน้ำเสียงที่ไม่นิ่งและเฉยชาเหมือนเมื่อตอนเช้า “ขาา คุณราม ไม่สิ คุณบอกว่าต้องเรียกว่าผัว”เธอเดินมาหาชายหนุ่มที่ยืนเรียกเธอเสียงดังลั่นอยู่หน้าบ้าน “เอาเป็นว่าคุณว่าที่สามี เรียกจอมทำไมคะ”หญิงสาวยืนส่งยิ้มให้เขาอย่างไม่ทุกข์ร้อน เหมือนไม่รู้ว่าเขาโมโหตนเรื่องใด ทั้งๆที่เธอนั้นรู้ดีอยู่แกใจ “เธอทำอะไรกับเสื้อผ้าและก็บ้านของฉัน”รามิลกัดฟันถามออกมา ยิ่งเห็นใบหน้าสวยนั้นกำลังยืนส่งยิ้มหน้าระรื่นมาให้ เขาก็ยิ่งโมโหหนักขึ้นไปอีก “ก็ทำงานตามที่คุณสั่งทุกอย่างไงคะ ไม่ได้ทำนอกเหนือคำสั่งสักอย่าง” “แล้วทำไมมันเป็นอย่างนี้”เขาจ้องหน้าเธอเขม็ง พร้อมกับระงับอารมณ์โกรธของเขาให้เบาลง “ก็คุณเป็นคนแกล้งจอมก่อนนะ” “เมื่อเช้าที่คุณให้จอมก่อไฟ จอมถามคุณแล้วว่าคุณไม่ได้แกล้งจอมใช่มั้ย คุณบอกเองว่าเปล่า แต่ว่าวันนี้จอมเจอห้องครัวแบบครบครันในบ้านของคุณ แบบนี้ยังไม่เรียกว่าแกล้งกันอีกเหรอ” “ก็....”เมื่อได้ยินดังนั้นรามิล ก็ไม่สามารถที่จะเถียงเธอได้ ในเมื่อเขาตั้งใจจะแกล้งเธอจริงๆ “พูดไม่ออกอย่างนี้แสดงว่าจริง เอาเป็นว่าเรื่องเสื้อผ้ากับ...บ้านของคุณ หายกันกับเรื่องที่คุณแกล้งจอม”เธอบอกเขาพร้อมกับส่งยิ้มให้เขาอีกหนึ่งครั้ง “และก็ถ้าว่าที่สามีคิดจะแกล้งกันอีก จอมก็ไม่ว่าอะไรนะ แต่บอกไว้ก่อนว่าจอมเอาคืนหนักกว่าที่แกล้งจอมแน่” “อืม ไปขึ้นรถ”พูดจบเขาก็เดินนำหน้าเธอไปยังรถที่จอดอยู่ และต่อไปเขาคงไม่คิดจะแกล้งเธออีกแล้ว แม่คุณไม่คิดเผาบ้านเขาทิ้งเพื่อเอาคืนก็ดีแค่ไหนแล้ว แม้จะโกรธขนาดไหนเขาก็ต้องยอมลงให้เธอ ไม่งั้นเธอคงก่อเรื่องหนักกว่านี้แน่ๆ เขายังอยากอยู่อย่างสงบสุข เขาจะไม่แกล้งเธอตามแผนบ้าๆของใครอีกแล้ว ถ้ามันอยากแกล้งนักเดี๋ยวเขาจะส่งเธอไปให้มันแกล้งเอง มันจะได้รู้ถึงฤทธิ์เดชของว่าที่เมียนางร้ายนี่ซะบ้าง “ไปไหนคะ”จอมขวัญถามขึ้นมา แต่ก็ยอมเดินตามเขาจนมานั่งอยู่บนรถข้างๆเขาแต่โดยดี “ไปหาที่นอนไง เธอคงไม่คิดว่าเราจะนอนที่บ้านนี้ได้ใช่มั้ยคืนนี้” “คิดว่าไม่ได้ค่ะ” “ฮึ”จะไปนอนได้ยังไง เธอทำบ้านซะเละเทะขนาดนั้น พรุ่งนี้เขาคงต้องให้คนมาทำความสะอาดบ้านหลังนี้ทั้งหลังซะแล้ว “นี่ คุณว่าที่สามี”รามิลหันมามองคนเรียกครู่หนึ่งก่อนจะหันไปมองถนนแล้วขับรถต่อโดยไม่พูดโต้ตอบกับเธอ “คุณจะไม่แกล้งจอม แล้วเราก็จะอยู่กันอย่างสงบๆแล้วใช่ไหม”วันนี้เธอสร้างเรื่องเอาคืนเขาทั้งวัน จนเธอรู้สึกเหนื่อยกว่าการที่ต้องไปถ่ายละครทั้งวันซะอีก หากได้อยู่อย่างสงบๆที่นี่สักสามเดือนคงไม่เลว เธอมองวิวระหว่างทางที่รถวิ่งผ่าน ถนนเส้นนี้เป็นถนนเลียบชายหาดข้างทางฝั่งที่ผู้โดยสารมีวิวทะเลยามเย็นให้เธอนั่งชมเกือบตลอดทาง กระทั่งเขาเลี้ยวรถเข้าไปในถนนอีกเส้นที่ไม่มีรถผ่านไปมาเหมือนอย่างเมื่อกี้ สองข้างทางเต็มไปด้วยต้นไม้สูงใหญ่ที่กำลังออกดอกสีชมพูบานสะพรั่ง ดอกไม้เหล่านั้นร่วงลงมากองอยู่บนถนนอย่างสวยงามตลอดสองข้างทาง “ไม่แกล้งแล้ว ไม่อยากหาเรื่องปวดหัวอีก”รามิลบอกเธอเสียงเรียบในขณะที่ขับรถเข้าสู่รั้วบ้านสองชั้นหลังโตที่อยู่ตรงหน้า “ดีลค่ะ ถ้าคุณยอมสงบศึก จอมก็จะอยู่อย่างสงบ แต่ถ้าคุณร้ายกับจอมอีก คุณคงรู้นะคะว่าจอมเป็นนางร้ายไม่ใช่นางเอก”จอมขวัญเอ่ยบอกก่อนจะเดินลงจากรถเดินตามเขาเข้าไปในบ้าน “สวัสดีค่ะคุณราม คืนนี้กลับมาพักที่นี่เหรอคะ”หญิงวัยน่าจะ60ปี เอ่ยทักรามิลก่อนจะหันมาจ้องมองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า แล้วก็มองอีกตั้งตั้งแต่เท้าจรดหัว “นี่คุณจอมขวัญใช่ไหมคะ” “ใช่ค่ะ”จอมขวัญเอ่ยตอบคนที่ยืนมองเธอด้วยสายตาที่บ่งบอกว่าไม่ชอบหน้าเธอสักเท่าไหร่ “แล้วคุณจอมขวัญมาทำอะไรที่นี่เหรอคะ”เสียงที่บ่งบอกถึงอาการเหยียดถามขึ้น ก่อนจะหันไปหาคำตอบจากชายหนุ่มด้านข้าง “จอมขวัญจะมาเป็นคุณนายของบ้านหลังนี้ ป้าดวงก็ดูแลเธอดีๆด้วย”รามิลเอ่ยตอบอย่างเรียบนิ่งไม่สะทกสะท้าน “คุณนาย?? หมายถึงเมียนะเหรอคะคุณราม เมียใครคะ”เอ้าป้า เจ้าตัวเขาก็พูดอยู่ยังจะมาถามแล้วมองเหยียดเบะปากใส่เธออีก อย่าให้วิญญาณนางร้ายทำงานนะแม่จะด่าไม่ไว้หน้าคนแก่เลย “เมียเจ้าของบ้าน”พูดจบรามิลก็เดินจากไปทิ้งเธอให้ยืนจ้องหน้ากับป้าดวงแค่สองคน หญิงสูงวัยคนนี้ก็กระไรตั้งแต่เธอมา เธอก็ยืนนิ่งๆยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ หล่อนเกลียดเธอมาตั้งแต่ชาติปางไหนกัน “นี่แม่นางร้าย ตกลงเธอเป็นเมียใคร”ดวงยังคงไม่เลิกสงสัยจึงถามเธอต่อ ป้านี่จะเอายังไงกับเธอ เจ้าของบ้านเขาก็บอกชัดแล้วมั้ย แล้วมันยังมีตรงไหนที่ป้าไม่เข้าใจ “ป้าก็ได้ยินชัดแล้วหนิ ว่าเป็นเมียเจ้าของบ้าน แล้วป้าจะมาถามฉันอีกทำไม”จอมขวัญจ้องกลับอย่างไม่ยอมละสายตา คิดว่าเธอจะอ่อนแอจนทนให้ป้ามายืนจ้องหน้ากดดันกันไม่ได้หรือไง “ในจอเป็นนางร้าย นอกจอคงจะเป็นนางร้ายด้วยสินะ”ดวงยังคงไม่หยุดพูดจาถากถางเธอ ด้วยว่าคนสูงวัยนั้นไม่ชอบนางร้ายในจอคนนี้ ที่มักจะเล่นละครคู่กับนางเอกในดวงใจของตน และแย่งพระเอกกับนางเอกของตนเกือบทุกเรื่อง “แย่งผัวเขาในจอไม่พอสินะ”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more