Chapter 3
623 Words
Anghel
"Ah no! Napadaan lang ako. Pauwi na din" I akwardly smiled.
"Jameson. Halika na sa loob. Paparty pa tayo!" Inip na aya ng babae sa tabi ni James sabay irap sa akin pero may binulong lang si James ay sabay na silang pumasok at humagikgik.
"Papasok na ako. You sure you're okay here? It's getting late and cold" seryosong sabi niya.
There's something in his looks na parang ang tagal na naming magkakilala at ganito na siya kaconcern sakin. Hindi mapakali yung puso ko. Yung kamay ko pawisan.
He took of his jacket at nilagay sa balikat ko. He patted my head at sabay pumasok sa loob leaving me speechless!
"Ah! James! Thank you!" Sigaw ko sa labas hoping he would still hear me.
I smiled and held the jacket. Parang yakap ko na din pala siya neto!
I slept late last night dahil una dahil inantay ko si Mama from Clemente's and pangalawa because of James. I can still smell him.
Antok na antok ako!
Kaya heto panay hikab tuloy ako habang naglalakad papuntang school.
Hindi ko mabilang ilang students na ba nabunggo ko para akong lasing.
"Haaaaaaaaaay!"
Pang ilang hikab ko nato! My god!
Naglalakad ako ng nakapikit ng may nadinig akong malakas na busina kasabay ng may humawak sa ulo ko paakyat sa gutter ng kalyeng nilalakaran ko.
"Hoy! Kung magpapakamatay kayo wag dito pwede ba!"
Tinignan ko kanino galing yung sigaw na yun, mula pala sa driver ng isang pang deliver na truck!
"f**k you!" Sabi naman ng tao na may hawak sa ulo ko. Literal! Hawak nya ang bumbumunan ko!
Pagkadaan ng truck sinilip ko kung sino itong lalake na to' and it was Damiel!
"Magpapakamatay ka ba o lasing ka?"
Hinawi ko yung kamay nya at naglakad na lang pero hindi napawi ang antok ko.
Nakapikit akong naglalakad pero ramdam ko ang presensya niya sa tabi ko, siya yung nasa daanan ng sasakyan ako yung sa gutter.
Nararamdaman ko din yung paghawak nya sa balikat ko bilang suporta pag mababangga na ako.
Sa sobrang antok ko wala na akong oras na magalit sakanya.
"Tsk, what's wrong with you woman?" ramdam ko ang inis sa bulong niya.
What's wrong with me? Edi umalis ka sa tabi ko!
Nakarating ako ng room at sumalampak agad ako sa arm chair.
Ramdam ko kasarapan ng tulog ko, I just felt like I am being accomodated by a hard frame kaya I had the urge para gumising na.
"Clea-! Damiel?" naputol ang saya ni Tara sa pagtawag sakin ng nakita kung sino ang katabi ko.
"Antok na antok tong kaibigan mo. Muntik pa mabangga ng truck!"
"Huh? Ngayon lang naging ganyan si Clei"
Bumangon ako at nakitang nasa balikat na ni Damiel.
Napaigtad ako sa gulat kaya dumeretso ako ng upo.
I am seeing his smirk again!
"Okay ka na? Gusto mo pa extend?" He smiled devilishly and tap his shoulders na parang pinapahiga ako ulit dun.
"Okay na ako. Salamat"
Nakakahiya! Nakakahiya ka Clea!
Di ako makatingin sa kanya. Pero nung di siya sumasagot nilingon ko siya at kitang kita ko ang pagititig nya.
Nilapit niya ang kaniyang mukha sa akin.
Parang tambol ang puso ko!
"Alam mo ang sungit sungit mo pero you look damn beautiful when you're sleeping, para kang anghel sa lupa"
Pakiramdam ko kasing pula na ako ng kamatis ngayon!
"Hoy tama na yan ha! Pasalamat ka Clea wala si Ginang Santos kaya malaya kang nakatulog. Ano bang nangyare sayo? May sakit ka ba?" Tanong ni Tara.
"Wala naman. Medyo late na kasi nakauwi si Mama kagabi inantay ko pa." napatingin ako kay Damiel na akmang aalis na kaya tinawag ko siya agad.
"Ah Damiel! Salamat ulit"
I smiled then yumuko ako agad dahil sa kahihiyan!
- Writer
