Not her
"Anak mag usap tayo... hindi ka muna makaka enroll next year dahil nagkasakit and Papa mo. Magpapagamot siya sa Manila kaya yung kikitain ko sa mga Clemente ay ilalaan ko muna sakanya"
All my life itong pag aaral lang yung meron ako. I want to be a successful flight attendant kaya hinuhusayan ko talaga. I want to have the best grades para di ako mahirapan maghanap ng magandang school sa college, but then hearing this news makes my dreams falls into tiny pieces.
Wala naman akong magagawa kundi sumunod. As much as I want to pursue my dreams mas importante padin ang aking Ama.
Sacrifices you do for the people you love.
"Saan ka pupunta Clea?" tanong ni mama.
"Magpapahingin lang po Ma. Bibili nadin ng mga kailangan namin for projects" I smiled kahit mahirap.
Ganun naman talaga diba?
Minsan you just have to think positive to feel positive.
I may be tough and strong pero pagdating sa aking pamilya nagigiba lahat iyon. They are my weakness. What hurts them hurts me more.
It's my last year in highschool next year. Iniisip kong mag part time pero sino ba ang tatanggap sakin? I am only 15.
Nagtipa ako ng message sa aking phone. Masyado akong malungkot para maging magisa kaya naisipan kong ayain si Atarah.
Ako:
Nasaan ka? Samahan mo naman ako mamili ng gamit.
Mabilis naman siyang sumagot
Atarah:
Naku! Sensya na Clei. May dinner kami nila mommy :*
Ako:
Okay lang :)
Hay! Seems like I really have to deal with this feeling alone huh?
Naalala ko yung rose necklace na tinitignan ko kagabi nandun pa din kaya?
Si James kaya? I haven't returned his jacket yet hinahanap niya na siguro ito. Nilagay ko sa paperbag ang jacket niya.
Suot ang aking maong short and black Jack Daniels sando. Umalis muna ako. I need to referesh my mind.
Pumunta akong Cloud 9 to check for the rose necklace and there I saw it!
Kung may ganitong halaga lang ako eh.
"Hi Miss! Wanna have some fun? Tara!" sabay silang nag apir umaasang sasama nga ako!
Hays! Guys these days!
"Sorry. Not interested" umirap ako at pumihit paalis pero hinarangan nila ako!
"Tara na! Dun tayo sa 3rd floor!" The other guy winked at me. Geez. Pervs!
Akala siguro nila di ko alam na hotel ang 3rd floor nito!
"I said no!" Akmang tatalikuran ko sila pero hinawakan nila ako sa magkabilang braso.
"Ang damot mo naman! Tara na! Pasasayahin ka namin!" Sabay silang humalakhak! Ang higpit ng pagkakahawak nila sakin! Naiiyak na ako dito! Diko na alam ang gagawin ko!
"Bitawan nyo ko! Perverts! Ayaw ko sabi eh!"
Naramdaman ko ang isang kamay nung lalake na humawak sa bewang ko!
"Not her, Travis" on a deep voice napalingon kaming tatlo sa nagsalita and there we saw Damiel. Nasa likod niya si James and Akira on their serious faces.
Nagagalit ba siya dahil nakita niya ako dito?
Alam kong mga elite lang ang mga pumupunta dito pero tumitingin lang naman ako noh!
"Oh c'mon Dam! Kung hindi siya sino? I like her!" nakangising sagot nung Travis.
"Madami akong babae sa loob. Tara dun tayo, Just leave our friend alone." sabat ni Akira sa dalawang lalake na agad naman niyang napasunod.
Tumingin ako kay James at ngumiti pero tinignan niya lang ako sabay pumasok nadin sa loob. Hinawakan kong mahigpit ang paperbag.
Why am I disapppointed na wala siyang ginawa? Oo isang beses lang kami nagkausap pero were schoolmates right?
Nakalimutan niya na ata ako. Maybe he was just too nice to give a girl a jacket.
That thought made my heart ache though.