คำพูดที่เต็มไปด้วยความปรารถนาดีของป้านี กลับยิ่งทำให้พริกหวานรู้สึกเหมือนตัวเองตัวเล็กลงเรื่อยๆ เธอรีบสั่งผักที่ต้องการให้เสร็จ หวังจะจ่ายเงินและรีบออกจากสถานการณ์ตรงนี้ให้เร็วที่สุด
ขณะที่พริกหวานกำลังจมอยู่กับความรู้สึกของตัวเอง ป้านีก็ลงมือหยิบผักที่เธอสั่งใส่ถุงอย่างรวดเร็ว...
"ผักบุ้ง... คะน้า... กะเพรา..." ป้านีพึมพำ ก่อนที่มือของเธอจะคว้าพริกขี้หนูสวนกำใหญ่หย่อนลงไปในถุง "อ่ะ! แถมพริกไปให้ด้วย" แล้วก็คว้าโหระพาอีกหนึ่งกำ "นี่ก็แถม! เอาไปทำแกง!"
พริกหวานรีบล้วงกระเป๋าเงินใบเล็กออกมา "ทั้งหมดเท่าไหร่คะป้านี"
ป้านีโบกมือไปมาเป็นพัลวัน พร้อมกับยื่นถุงผักที่พูนจนแทบจะล้นออกมาให้เธอ
"โอ๊ย! ไม่ต้องๆ ไม่คิดเงิน!" ป้านีพูดเสียงดังฟังชัด ผลักมือที่ถือเงินของพริกหวานออกไปเบาๆ "แค่แวะมาหา ป้าก็ดีใจมากแล้ว! เอาไปเลยๆ ถือว่าป้าให้รับขวัญที่ได้เจอคนดีๆ"
คำพูดนั้นแม้จะมาจากใจจริง แต่สำหรับพริ
