POSSESSIVE MASTER (TAGALOG SPG/R18+)

Chapter 8

Nagising ako ng mas huli kaysa sa karaniwan. Salamat at weekend ngayon at wala masyadong gagawin!

Napakabigat ng pakiramdam ng aking katawan, pati na rin ang aking mga mata na nahimlay sa kama na hindi agad bumukas. Ginamit ko ang aking kamay upang hilamusan ang aking mukha at gisingin ang sarili. Ngunit biglang huminto ako nang may maramdaman akong presensya sa aking tabi.

Nang tingnan ko sa gilid ng kama, nakita ko si Ella na nakaluhod at nakaharap sa akin. Mukha niyang matagal na akong tinititigan. Halos sira-sira na ang butones ng kanyang pambahay sa itaas, at magulo ang kanyang buhok.

Dahil sa liwanag ng araw, kitang-kita ang kanyang mapupungay na mga mata na patuloy na nakatingin sa akin. Bigla ko naalala ang nangyari sa amin kagabi.

Aminin ko, sobrang libog ko, na parang tinupad ko ang isa sa mga pangarap ko noong teenager pa ako na maging master ng isang alipin.

Kumpleto pa ang suot kong damit, patunay na hindi gaanong malalim ang nangyari sa amin. Ito ay pampainit lang bago ang totoong pangyayari. Wala akong ibang ginawa kundi ang i-finger ang p********e niya dahil gusto kong marinig kung paano siya umungol ng malakas. At hindi naman ako na dismaya.

Naalala ko kung paano niya ikinilos ang kanyang baywang habang nakabaon sa loob niya ang dalawa kong dalirii, halos mabaliw siya sa pag-ungol. Napakasarap ding manood habang siya ay nagpapakasaya.

Sa proseso, maraming beses siyang nag-initiyat na halikan ako. Ang alaalang iyon ay napakalaswa at nakakalibog.

“M-Ma…” Ang kanyang boses ay nagpabangon sa akin sa pangalawang pagkakataon. Namamaga ang kanyang boses at tila nabigla rin siya. Nilinaw niya ang kanyang boses at yumuko. “Magandang umaga, Master.”

Oo, matapos ang pampainit kagabi, pinatulog ko siya sa aking kama nang walang masyadong iniisip. Ngunit ngayong malinaw na ang aking isip, biglang sumulpot sa aking isip ang larawan ng aking fiancé sa hindi malamang dahilan.

Dahil ito lamang ang nag-iisang babaeng pwedeng pumasok sa aking silid at umakyat sa aking kama. Wala akong pinapayagan na iba—sa puso at katawan ko—kundi siya lamang. Ngunit sa pagkakakita ko sa ibang tao ngayon, hindi ko alam kung anong mararamdaman.

Pero kahit na. Hindi ko naman masasabing pagtataksil ito kung siya mismo ang nagsabi sa akin na matulog kasama ang babaeng pulubi na ito.

Dahil sa aking iniisip, hindi ko namalayan na matagal na pala akong tinititigan niya. Nakita ko ang kanyang hindi mapakali na mga mata na palihim na sumisilip at nagbabalik-titig sa akin, pagkatapos ay agad niyang itinatago parang ayaw mahuli.

Pinaglaruan niya ang kanyang daliri sa kanyang hita. Walang emosyon akong nanood at hindi ko pinansin ang kanyang hindi pagiging komportable.

Di nagtagal, iniabot ko ang aking braso upang suklayin ang kanyang malambot na buhok. Naramdaman kong natigilan siya nang haplusin at suklayin ko ito.

“Bumalik ka sa kwarto mo at maligo. Hintayin mong tawagin ka ni Grita para mag-breakfast tayo ng sabay.” Inalis ko ang aking kamay at umunat

“Mag-breakfast tayo ng sabay?” Tanong niya na hindi makapaniwala.

“Kailangan ko pa bang ulitin? Tsk!.”

Umalis ako sa kama at naglakad patungo sa pintuan. Binuksan ko iyon at saka siya muling binalingan, na siya paring nakaluhod ng upo sa kama ko at sinusundan ako ng tingin.

"What are you waiting for? Go back." Ngunot ko pang utos sa kaniya.

"Ah! O-Opo, opo!" Nagmamadali at natataranta siyang umalis sa kama saka naglakad patungo sa akin.

"Salamat, master!."

Pinanood ko ang maliit niyang katawan na lumabas ng pintuan at naglakad ng hindi normal. Masakit ba ang pempem niya?

“Pfft!” pinigilan ko ang mapatawa.

Pabuntong-hininga kong sinarado ang pintuan at dumeretso sa banyo para maligo. Nang matapos ay kaagad akong nagpalit sa black trouser at oversized black shirt na suot bago bumaba. Since it's the weekend, it's much better to be comfortable in everything.

Imbes na sa long table inihanda ang mga pagkain gaya kagabi ay ni-request ko kay Grita na ihanda iyon sa garden.

Payapa ang tanawin sa espasyong 'yon dahil sa mga puno't halaman na matatanaw. Madalas din iyong daanan ng malakas na hangin kung kaya't masarap tumambay.

"Breakfast potatoes and sheet pan bakes, burritos and tacos, at syempre, casserole!" Paghahanda ni Grita sa mga pagkain sa hindi gaanong kalakihang lamesa, kasama ang ibang mga maid. "Hindi rin mawawala ang mainit-init na gatas at kape!"

I frowned. "Bakit ang dami naman ata? Alam mo namang kapiranggot lang ako kumain ng almusal."

Napamaywang siya. "Eh karamihan dito hindi naman para sa'yo. Para sa kasabay mo! Mas nakakagana siyang paghandaan ng pagkain dahil hindi siya picky eater at malakas pa kumain! Hindi tulad mo, Sir Magnus na sobrang hirap pakainin."

Napaawang ang labi ko at walang nasabi. Kaya naman pala gano'n na lang din ang pagdagdag sa timbang ni Ella, ay dahil sa dami ng hinahanda sa kaniya. Kaya naman pala mas umayos na ang katawan ng babaeng iyon hindi tulad noong una kong nakita at hawakan.

Puma-de kwatro ako ng upo habang sinisigop ang mainit na kape. Tiningnan ko pa ang gatas na nakatapat sa isang bakanteng upuan sa aking harapan.

They're spoiling her like a child.

Tumaas ang sulok ng labi ko at pumeke ng ubo. "Ehem, Grita, you can call that slave Ellai from now on."

"Ella? Pinangalanan niyo siya?"

"Hmm…" padaing kong tugon at napaangat ng tingin sa imaheng sumusunod ng lakad sa isang maid. "Speaking of the devil, she's here."

Nagtama ang paningin naming dalawa. Basa-basa pa ang kumukulot niyang itim na buhok na halatang kagagaling lang sa ligo gaya ko. Nagmukha siyang anak mayaman dahil sa mamahalin na de kalidad niyang kasuotan. Kahit na simpleng daster lamang iyon.

Hindi gaya ng una ko siyang nakita, mas pumuti ang balat ng katawan niya na para bang lumalabas na ang totoo at natural niyang kulay. Mas may buhay na rin ang light brown niyang mga matang 'yon.

"Master,," mahinhin niyang tawag sa akin nang mahinto siya sa aking harapan.

"Sit down and eat."

"Okay po," masunurin siyang naupo sa tapat ko ngunit hindi ginalaw ang pagkain sa tapat niya. Sa halip ay nakatuon ang paningin niya direkta sa akin.

Nilapag ko ang kape at sumandal sa aking upuan. Pinagkrus ko ang dalawa kong braso at may pagtataka siyang ginantihan ng titig.

Nakakamangha kung gaano kahusay ang kanyang mukha na may napakasimbolikong at maayos na proporsyon ng mga katangian. Kung maayos lang sana ito inalagaan, maaari siyang maging isang kilalang artista. Ngunit sa ngayon, marahil ako pa lang ang unang nakapansin sa nakatago niyang kagandahan sa isiping wala man lang kumupkop sa kanya noon.

"Mayroon bang nagmamay-ari sa'yo dati?" tanong ko, puno ng kuryosidad.

Sabay na umangat ang dalawa niyang kilay. "Ahm," bumaba ang kanyang tingin at tumango. "M-Mayroon akong maraming may-ari dati. Binebenta nila ako… hanggang sa dumating ako dito."

Hmmm?

"Kung gano'n, napagpasa-pasahan ka lang? Paano hindi ka inaalagaan ng mga taong katulad mo sa ganda ng itsura mo na iyan?"

Muli siyang umangat ng tingin at napakurap-kurap. "M-Maganda?"

Napalabi ako. "Walang dahilan para itanggi 'yan. Naka-tingin ka na ba sa salamin? Tsk! Sagutin mo na lang ang tanong ko."

"Ah! Dahil wala akong silbi…"

Walang silbi? Nalukot ang noo ko.

"How about your male owners?" Umiwas ako ng tingin at dinampot ang kape ko para sigupin.

Natigilan siya. Matagal na hindi tumugon. Hanggang sa lumipas ang ilang minuto na hindi na takaga siya tumugon pa.

Nalukot ang noo ko. "Gano'n ba kahirap sagutin ang tanong ko?"

"S-Sorry po…"

"Tsk!” Kahit na may iba pang gusto itanong, pinigilan ko na ang sarili ko. Mariin akong pumikit at bumuntong-hininga bago magmulat ulit. “‘Wag mo nang paghintayin ang pagkain at kumain ka na.”

Nakayuko siyang tumango. “Salamat po”

Walang anu-ano'y dinampot niya ang kutsara at sinimulang kumain. Ang paraan niya ng pagkain ay walang etiquette o manners; she just eats the way lowly people would normally eat.

Syempre, nasa personalidad ko na ang panggagalaiti sa ibang mga tao, lalo na ang mga nasa laylayan. God knows how many times I was pestered, harassed, almost kidnapped, and attacked by them in public throughout my childhood!

But I simply don't mind seeing her acting like this. Though I quickly noticed it, it didn't bother me at all.

"You know that I only brought you here just to sleep with you, right?" Tanong ko pa habang nilalaro ang casserole.

Bigla siyang nabulunan dahil sa sunod-sunod na pagsubo. Si Grita na siyang kanina pa nakatayo at nakikinig sa amin ay nag-abot kaagad ng tubig. Nahihiya naman niya iyong tinanggap.

"Sorry po… opo, alam ko po!” tugon niya, may mga sauce pang naiwan sa gilid ng kaniyang labi.

Dinampot ko ang napkins sa table saka tumayo. Dahil maliit lang ang pagitan namin ay nagawa ko siyang abutin para punasan ang labi niya.

Malamig ko siyang tinitigan. "Don't worry, once my fiance comes back and sees that we've done it, you are your own person, Ella."