(ต่อ)
เพลิงก้มมองหน้าเธอใกล้ขึ้นอีก ใกล้จนแพรวารู้สึกได้ถึงไอร้อนที่แผ่วออกมาจากริมฝีปากเขา ทั้งอุ่น ทั้งสั่น
เหมือนเขาเองก็คุมใจไม่อยู่เหมือนกัน
มือเขาเลื่อนขึ้นไปจับกรอบหน้าเธอ ปลายนิ้วไล้ผ่านแก้มแดง ๆ ของเธอเบา ๆ แต่แรงสั่นที่ปลายนิ้ว บอกทุกอย่างแทนเขาแล้วว่าเขาไม่ได้เย็นชาอย่างที่ทำเป็น
แพรวาหายใจสั้น
มือยังคล้องคอเขาเหมือนเดิม แต่ตอนนี้ เธอดึงเขาเข้าใกล้กว่าเดิมอีก จนอกเขาแนบกับอกเธอแบบไม่มีอะไรขวาง
เพลิงกัดฟันแน่น เหมือนกลั้นแรงที่พุ่งขึ้นมาในอกไม่ทัน
“แพรวา” เสียงเขาแหบจนแทบจำไม่ได้ว่าเป็นเสียงเพลิง
“อย่าดึงแบบนี้ ไม่งั้นฉันจะ”
เธอเอื้อมมือแตะแก้มเขา ปลายนิ้วเธอสั่น แต่เต็มไปด้วยความรู้สึกจริง ๆ เธอกดเขาให้ก้มลงอีกนิด ด้วยสายตาที่อ่อนลงและร้อนขึ้นในเวลาเดียวกัน
“ก็ไม่ต้องหยุด” เสียงเธอเบา
แต่ตรงจนเขาแทบหยุดหายใจ
เพลิงสะดุ้งเบา ๆ เหมือนคำนี้สับคันเร่งอารมณ์เขาจนสุด
เขาก
