Forty and Naughty

Chapter 2

“Paano ba yan, wala akong baon na lighter para masindihan ang lampara para...”

“Umisip ka ng ibang paraan. Marami naman,” sabi ni Valerie habang nakasubsob ang mukha sa dibdib ni Sevan.

Natigilan si Sevan sa paghagod sa likuran ni Valerie dahil sa narinig, napalunok pa ito bago nagsalita,“Valerie, umayos ka.”

Bahagyang lumayo si Valerie para tingnan sa mata si Sevan, “Matagal kong nilabanan...” naiiyak na siya. “Wala akong ibang nagustuhang lalaki, ikaw lang.”

“Val,”

“Please, Sevan? Nakakabaliw, ayaw ko ng nararamdaman ko dahil ayaw kong mawala ang pagkakaibigan natin pero ang hirap labanan, sa tuwing—”

Di na natapos ni Valerie ang sasabihin nang halikan na siya ni Sevan.

“Does it feel good?” bulong ni Sevan matapos bumitaw saglit sa halik, humahangos, at nakatitig kay Valerie.

Marahan na tumango si Valerie habang diretso ang iyak dahil sa di mapigil na bugso ng damdamin. “Mainit na malamig. Pero ang init ng bibig mo.”

Ngumiti ng mahinahon si Sevan at hinawi ang buhok ni Valerie sa kaliwang tenga, “Itutuloy ba natin?”

Tumango naman si Valerie habang nakatungo.

“Val, it’s ok,”

“Ang sama ko...Sev...mawawala ka na sakin pagtapos nito,”

Hinawakan ni Sevan ang mukha ni Valerie at iniangat ang kaniyang tingin, “Kahit kailan ay hindi ako mawawala sayo, pangako. Gusto ko lang sigurado ka bago natin to gawin. Mahirap magpigil ng mahabang panahon dahil nirerespeto kita Valerie, pero kung ipapagkatiwala mo ang sarili mo sakin, iingatan ko hanggang sa huli.”

Humagulgol na ng malala si Valerie pero agad iyong pinigil ng halik ni Sevan.

“Araw-araw, ikaw ang pipiliin ko Val,” bulong ni Sevan sa pagitan ng kanilang mga halik.

Hinawakan ni Sevan ang dalawang braso ni Valerie at sinampay sa balikat nito.

Mula sa marahan na mga halik naging mapusok na ang mga labi nila. Bumaba ang mga halik ni Sevan sa leeg ni Valerie at marahang hinapit ang kaniyang baywang saka binuhat.

Buong ingat siyang inihiga ni Sevan habang parahas ng parahas ang palitan ng kanilang mga halik. Nang maalis ang suot na bra ay napasinghap si Valerie at agad na tinakpan ang magkabilang dibdib.

“Maganda, wag mo na takpan,” bulong ni Sevan saka kinuha ang mga kamay ni Valerie paalis sa kaniyang dibdib at hinawakan ng mahigpit.

“Hah!” singhap ni Valerie, bahgyang lumiyad pa nang dumampi ang mga labi ni Sevan sa isang dibdib.

Kasabay ng nakakahalinang ingay ni Valerie ay ang pagpisil ni Sevan sa kaniyang mga kamay. Napabitaw ito sa paghalik at humahangos na umangat saglit para alisin ang suot na boxers.

Agad na pumikit si Valerie. “Tingnan mo,” sumamo ni Sevan.

“Ayoko, sorry, di ko kaya tingnan,” takot na takot na sabi ni Valerie.

Tumawa si Sevan at inalis na rin ang suot niyang panty. “Ang ganda.”

“Tahimik,” natawa tuloy si Valerie pero agad na natigil nang dumampi ang malamig na kamay ni Sevan roon.

Pinasok ni Sevan ang daliri sa namamasang ar*ni Valerie kaya naman di na niya napigil na mapaungol.

Inayos ni Sevan ang mga binti ni Valerie at binuka. Lalo nang pumikit si Valerie nang ihampas ni Sevan ang alaga nito sa kaniyang ar*.

“Ah! Mmm!” iyak ni Valerie nang sinubukang ipasok ni Sevan ang kahabaan. “Ang sakit.”

Napabangon si Valerie at pinigil sa may tiyan si Sevan dahil sa sakit na nararamdaman. Hinawakan naman ni Sevan ang parehas na kamay ni Valerie habang pinapasok sa kasikipan niya ang turik na turik na nitong alaga.

“Sorry...sorry,” ungot ni Sevan dahil nagumon na rin sa kasabikan.

“Mmm! AHH!” sabay nilang sigaw nang makapasok si Sevan.

“Ang sakit,” iyak ni Valerie.

“Sorry,” sumamo ni Sevan nang yumukod at kinulong sa yakap si Valerie. “Ahh!” ungot nito nang marahang umatras-abante.

“Ginusto ko to, wag kang mag-sorry,” umiiyak na bulong ni Valerie.

Kinabukasan, hirap na hirap na bumangon sa kama si Valerie. Ramdam niya ang sakit at tila parang binugbog ang katawan.

Humarap siya sa salamin at sobrang maga ng kaniyang mga mata sa kaiiyak buong gabi.

“Valerie, bilisan mo na, andito na si Sevan.” Sigaw ng kaniyang Tita Chi mula sa first-floor ng bahay. “Papasok na kami ng Mama mo, isarado niyo ng ayos ang bahay bago umalis ha. Yong baon mo nasa mesa.”

“Sabihin mo Tita, mauna na siya.” Kabang-kabang tugon ni Valerie. “Hindi po maaga ang pasok namin ngayon, Ta.”

Hindi niya mapigilang ngumiti sa saya na andiyan si Sevan pero nangingibabaw ang kaniyang hiya dahil wala siyang ideya sa kung paano na siya aakto sa harap nito ngayon.

Rinig niya ang pagsara ng pinto at pagtakbo ng kotse nila palayo.

Pero nanlaki ang mga mata niya nang biglang tumugtog ang paborito niyang kanta at marahang bumukas ang pinto na kaniyang kwarto. “Hi.”

Napaatras si Valerie sa pagpasok ni Sevan.

“A—anong—”

Di naman na nagsalita si Sevan bagkus ay naghubad na ito ng suot na polo.

“Nakakalungkot naman na ayaw mo ako makita pagtapos ng magandang nangyari sa atin, kakatampo,” bulong ni Sevan habang naglalakad palapit kay Valerie.

“Hindi...nahihiya lang...”

Hindi na natapos ang sasabihin ni Valerie nang buhatin siya ni Sevan at inihiga sa kama.

Madilim sa kwarto ni Valerie dahil hindi pa siya nakakapagbukas ng mga kurtina at bahagya lang na liwanag ang nakakapasok sa siwang ng mga kurtina na kay kakapal.

Hinubad ni Sevan ang suot na pajama ni Valerie. “Buong gabi ako di nakatulog kakaisip sayo,”

“Sevan,”

“Isip ko, excited ka rin na makita ako tapos tataboy mo ako,”

“Sevan, ano...wag mun—Ahh!”

Naputol ang sasabihin ni Valerie nang ipasok na ni Sevan ang dalawang daliri sa maselang bahagi. “Kala ko hahanap-hanapin mo rin ako.”

“Di pa ako nakakapaghugas. Grabe ka. Umagang-umaga, oh. Madumi pa yan,” nahihiyang sabi ni Valerie. “Saka...ano ka, kung alam mo lang ang dasal ko na sana kahit pansinin mo lang ako kahit paano ayos na ako ron.”

“Totoo?” nangingiti na si Sevan.

“Bwisit! Nakakahiya naman eh.” Napatabon na lang sa mukha si Valerie ng mga kamay dahil sa mga mapanuksong ngiti ni Sevan habang nakatitig sa kaniya.

Lumuhod si Sevan sa dulo ng kama at isinampay ang kaniyang mga binti sa balikat at walang patumpik-tumpik na kinain ang kaniyang kagigising lang na kuting.

“Mag-ingay ka, okay lang, malakas naman ang tugtog,” sabi ni Sevan sa pagitan ng paghalik sa labi ng kaniyang ar*.

“Mahina pa ako...hahh!” ungot ni Valerie nang sumali na rin ang kamay ni Sevan sa pagroromansa sa kaniya.

“MmM! Mmm!” ungot ni Sevan sa malalim nitong boses habang napapasarap sa pagkain.

Kumuha ng unan si Valerie para takpan ang bibig dahil di mapigilang mag-ingay sa ginagawa ni Sevan.

Napasinghap na lang si Valerie nang tumigil si Sevan at hinapit siya sa baywang gamit ang kaliwa nitong braso para idapa siya. Iniangat nito ang kaniyang tiyan para tumuwad.

“Papasok na ako,” paalam ni Sevan. Tumango lang naman si Valerie at pumikit para ihanda ang sarili sa sakit.

“Mmm! Ahh,” sabay nilang ungot nang ipasok ni Sevan ang kahabaan nito. Sa pagkakataon ito ay di inaasahan ni Valerie na magiging iba ang pakiramdam. May sakit pero ang sarap sa pakiramdam.

Kumpara kahapon ay mas mabilis ang paggalaw ni Sevan. Pinigil ni Sevan ang kaniyang baywang sa bawat bayo.

“Ahh! Ahh! hA! HA!” hangos ni Valerie, nakasubsob na ang mukha sa kama.

Tumigil si Sevan at binuhat ulit siya. Umupo ito sa dulo ng kama habang nakaupo naman siya sa mga hita nito. Hinalikan siya ni Sevan habang diretso ang pagatras-abante ng balakang ni Valerie.

Dinakma ni Sevan ang kaniyang mga dibdib at mas binilisan ang paglabas-masok sa kaniya. Napasabunot na si Valerie rito nang makaramdam na sila parehas ng tensiyon sa katawan.

“Sev....lalabasan na ako,” bulong ni Valerie sa pagitan ng mabibigat na hininga nila.

“Alam ko, ako rin...” gigil na bulong ni Sevan pabalik.

“Ah! Ah!”

“Sige, ibigay mo Val.”

“Mala..p..it na ...AH!”

“HAhhH! Haa! Haa! AH!” ungol ni Sevan at mabilis na binuhat si Val paalis sa ibabaw niya.

Parehas silang bumagsak sa kama at humahangos. Kinumutan ni Sevan si Valerie at niyakap. “Wag kang hahanap ng iba, Val ah.”

“Ikaw ang baka humanap ng iba dahil wala naman akong alam sa ganito, ikaw lang ang gagawa,”

“Wala akong pakialam. Mas gusto ko ako talaga ang naghihirap,” bulong nito.

Nakatulog sila at nagising ng bandang alas-nueve kaya dali-daling bumangon si Valerie. Tumayo na rin si Sevan. “Pst. Isa pa bago pumasok.” Hirit ni Sevan.

“Gago to. Hoy late na tayo.” Namumulang iwas ni Valerie.

“Tsk! Graduate na tayo, wala ng kaso ang late.” Ngisi ni Sevan at sabik na binuhat si Valerie papasok ng cr. “Nakapagcharge na pati ako eh.”

“SEVAN!!!!” hagikgik ni Valerie.