เพลย์บอยที่รัก

แสงไฟสลัวที่หัวเตียงสร้างเงาเลือนรางเคลื่อนไหวอยู่บนผนังห้อง เงาของหญิงชายที่สอดประสานการเคลื่อนไหวเป็นจังหวะรุกเร้ากระชั้นถี่ ดั่งคนทั้งสองกำลังต่อสู้ฟาดฟันกันด้วยกายเนื้อที่เปลือยเปล่า กล้ามเนื้อต้นแขนที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามดูยิ่งใหญ่แข็งแกร่งช้อนต้นขาอวบอิ่มของคนใต้ร่างและกระชากเข้าหาอย่างไม่ปรานี แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้เรือนร่างอวบอัดที่อยู่ด้านล่างร้องขออ้อนวอนให้เขายุติการกระทำลงเลยสักนิด กลับกันเธอยิ่งส่งเสียงสั่นรัญจวนชวนเสียวซ่านให้ดังมากยิ่งขึ้น ราวกับว่าไม่มีอะไรจะระบายความอัดอั้นของเธอเท่ากับการกรีดร้องและเปล่งเสียงด้วยความสุขสมนั้นออกมาอีกแล้ว และเสียงนั้นก็มีผลทำให้ความแข็งแกร่งสอดแทรกรุนแรงครั้งแล้วครั้งเล่าตามอารมณ์ จนเส้นสายแห่งแรงปรารถนาบรรจบกันและกัน มีเพียงเสียงเหนื่อยหอบสอดประสานราวกับคนสองคนนี้เพิ่งผ่านสมรภูมิรบที่ต้องวิ่งหนีอย่างไม่เกรงกลัวความตาย และเมื่อมาถึงจุดหมายที่ต้องการ ความเหนื่อยหอบนั้นจึงเต็มเปี่ยมไปด้วยความสุขซ่านไปจนถึงหัวใจ “อืม.. อริน เธอทำให้พี่ถึง.. ไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ พี่หมดแรง..” สาวใหญ่พลิกร่างออกจากเขาก่อนจะซุกซบใบหน้าสวยจัดที่ดวงตาหลับพริ้มลงกับหมอนสีขาวสะอาดตา เสียงลมหายใจระบายยาวๆ เพราะเหนื่อยอ่อนกับกิจกามที่เพิ่งผ่านพ้นจนไม่อาจฝืนดวงตาให้ทอดมองเรือนร่างแข็งแกร่งของคนที่ยังคงใช้ท่อนแขนของเขาค้ำอยู่บนเรือนร่างของเธอได้ แต่เมื่อเขาไม่ขยับเขยื้อนเธอก็คงทนที่จะนอนเฉยอย่างคนไม่รู้ไม่ชี้ต่อไปอีกไม่ได้ “อริน.. พี่ไม่ไหวแล้วนะ นะ.. พี่เหนื่อย” เสียงหวานบ่งบอกว่าเหนื่อยจริงทว่าดวงตาที่แต่งแต้มเสียจนสวยงามไม่ได้บอกแบบนั้นสักนิด “หึหึหึ.. จริง? อืม.. ถ้าพี่ปรางเหนื่อยจริงก็ OK. ครับ แต่ผมคงทนหิวจนถึงเช้าไม่ไหว คงต้องไปกิน..” “อิอิ.. อย่ามาพูดยั่วพี่ เธอนี่..สำคัญนักนะ เขาเรียกว่ายังกินไม่อิ่มหรือจะเรียกว่าตะกละกันแน่ล่ะ แบบว่ากินเท่าไรก็ไม่รู้จักพอ” อรินทอดสายตามองเจ้าของร่างเปลือยเปล่าใต้ร่างของเขา เรือนร่างอวบอัดพร้อมไปด้วยส่วนเว้าส่วนโค้งที่ทำให้เขาตื่นตัวได้คืนละหลายๆ ครั้ง หน้าอกอวบใหญ่เต็มไม้เต็มมืออาจจะดูคล้อยลงเล็กน้อย ทว่าเมื่อมาพบกับช่วงเอวคอดที่สอดประสานกับสะโพกผายเขากลับคิดว่า..ปรางทิพย์สาวใหญ่วัย 40 คนนี้มีเสน่ห์อย่างมากล้น แม่ม่ายสามีตายอย่างเธอไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่สักนิด ปรางทิพย์จัดว่าเป็นผู้หญิงที่สวยมาก บวกกับฐานะผู้บริหารสูงสุดของห้างสรรพสินค้าครบวงจรชื่อดังในเมืองไทย ปรางทิพย์จึงไม่ต่างไปจากกระดังงารนไฟที่ชายหนุ่มและไม่หนุ่มทั้งหลายอยากจะเข้ามาสานไมตรีด้วย ทว่าตลอด 5 ปีมานี้ เธอไม่เคยมองใครเพราะเธอมีเขาคนเดียวก็เพียงพออยู่แล้ว และเขาก็ให้ความสุขกับเธอแทบจะเรียกได้ว่า..สำลักความสุขกันทีเดียว “ใครกันที่กิน..ไม่รู้จักอิ่ม” อรินยกยิ้มเจ้าเล่ห์ เพราะแค่มองเขาก็รับรู้ได้ถึงความร้อนที่แผ่กระจายออกมาจากคนใต้ร่าง และตอนนี้เขาจะเลือกอย่างไหน จะเป็นลมให้ไฟโหมกระพือยิ่งขึ้น หรือว่าจะเป็นไฟที่เผาผลาญร้อนแรงยิ่งกว่า “อืม.. OK. พี่ยอมรับก็ได้ อิอิ..” ปรางทิพย์พลิกร่างนอนหงาย ฝ่ามือเอื้อมหาเขาก่อนจะรั้งต้นคอให้ใบหน้าหล่อเหลาโน้มเข้าใกล้ ทว่าอรินที่ขืนกายไว้กลับทำให้ดวงตาสวยตวัดขึ้นมองอย่างแง่งอน ก่อนจะเปลี่ยนเป็นหวานเชื่อมและพร้อมที่จะโหมกระพือขึ้นด้วยแรงลมที่เขาตั้งใจให้เป็น เมื่อกายแกร่งที่แสดงถึงสัญลักษณ์ของเพศชายอยู่ทุกอณูเนื้อพลิกร่างนอนหงายทอดยาว ทั้งที่ฝ่ามือหยาบกำลังสร้างความซ่านเสียวไปทุกที่ที่เขาสัมผัส ปลายนิ้วร้อนๆ เคล้าคลึงยอดอกชอกช้ำรู้งาน ก่อนจะดึงรั้งร่างอวบอิ่มเป็นสัญญาณให้เธอเป็นฝ่ายรุกเร้า โดยเขาจะเป็นกระแสลมใต้ร่างที่จะส่งเปลวไฟร้อนแรงให้ลุกโชติช่วงก่อนจะแผดเผาความกระสันอยากในค่ำคืนนี้ให้จบลง “หึหึหึ.. จะไม่ยอมเสียเปรียบพี่เลยนะ” “ก็ผมต้องเก็บแรงไว้ทำงานพรุ่งนี้นี่ครับ ถ้าปล่อยให้พี่ปรางสูบไปเสียหมด ผมคงจะคางเหลืองแน่” “แล้วรู้ได้ยังไงว่าพี่จะสูบ..ไม่หมด รับรองสักหยดก็จะไม่ให้เหลือ” “อืม.. ถ้าจริงตามพูดผมคงต้องยอม” ดวงตาคมเข้มร้อนแรงค่อยๆ เคลื่อนสายตาลงตามสัดส่วนที่ผู้ชายปรารถนา ปรางทิพย์รู้สึกเสียวซ่านไปทั้งกายเพราะแววตาของเขาไม่ต่างกับเธอกำลังถูกลูบไล้จากฝ่ามือร้อนๆ นั้นสักนิด กลับทำให้เธอกระเจิงไปด้วยความอยากมากยิ่งขึ้น เมื่อลอนหน้าท้องที่ขึ้นลูกเป็นมัดสวยคล้ายจะเคลื่อนไหวยั่วเย้าให้เธอแตะสัมผัส ฝ่ามือสั่นประหม่าจึงเอื้อมลูบไล้เรือนกายแข็งแกร่งของเขาอย่างแสนเสน่หา “อริน เกียรติพงษ์สิน” หนุ่มหล่อวัย 26 ปี ดีกรีนักเรียนนอกและปัจจุบันเขาเป็นนักธุรกิจหนุ่มอนาคตไกลคนหนึ่งของเมืองไทย เธอพบกับเขาเมื่อ 5 ปีก่อน สำหรับเขาการพบกันจะเรียกว่าอะไรเธอไม่รู้ แต่สำหรับเธอไม่ต่างจากพรหมลิขิตที่ทำให้มาพบกัน โดยเฉพาะเขาที่เลือกทำอาชีพพิเศษแบบนั้น ในยามสามีที่รักจากไปกะทันหัน เธอที่ไม่สามารถทนอยู่เมืองไทยได้โดยลำพังจึงบินมาท่องเที่ยวที่อังกฤษเพราะเป็นสถานที่ที่ทำให้เธอและสามีพบรัก เธออยากเก็บเกี่ยวความทรงจำที่เหลืออยู่ให้มากที่สุด ไปในทุกที่ที่เคยมากับเขา เคยรักกัน เคยผูกพัน