MIS 24
1525 Words
(Alaina)
It's been what....It's been one month since Haven and I has parted ways. And the days of this f*****g one month, created a turmoil between my right mind and my desperate heart.
Yes, I am so determined when I said to him that we should forget each other, and everything that happened between us in his yacth, but why is it....
Why is it my heart hoped that he won't take it seriously. And somehow, he would find a way to stay in touch with me?
Talagang tinutotoo nya ang sinabi ko. Hindi nga nagparamdam ni amoy nya sa akin sa loob ng isang buwan.
I should be happy, right?! Sa wakas, wala nang Haven na sunod na sunod sa akin. Pero, bakit parang malayo naman ako sa ganun? I am missing him!
God! Nakasanayan ko na ba talaga ang pagsunod- sunod nya sa akin na parang aso sa kanyang amo.
Fuck! This crazy! I should stop this.
"May problema kaba?"
Napatingin ako sa babaeng kaharap ko. Kunot- noo na nakatingin sa akin si Louisse.
Bakit ko ba nakalimutan na kasama ko nga pala si Louisse ngayon? May pinuntahan ako na malapit lang dito sa Don Helario Memorial Hospital. Kaya napagpasyahan ko na daanan sya. Dito sya nagtatrabaho bilang isang nurse.
I became close with my half sister. When I was in New York, I stayed in communicating with her. We started as friends. And now, I am happy to say that I have sister.
.When I come back here, we bond together, kahit pa medyo hectic ang schedule nya. Ganun naman siguro ang buhay nurse. Masyadong busy. They can't say no to the sick people.
Hindi katulad ko na nasa corporate world. If I don't have the mood to meet investors, I can re-shed.
Nandito kami ngayon sa canteen ng hospital. We planned to just have our lunch here. She is monitoring a patient with a leukemia. Hindi daw sya pwedeng magtagal.
"No!" sinabayan ko ng iling ang pagsagot ko sa kanya. "I am just thinking of something."
"Hmmm... Something? What is that? At masyado naman malalim ang iniisip mo." nakangiti nyang tanong.
Her eyes is glittering. Alam kong nanunukso sya sa akin.
"I know what you're thinking. But it's not that."
Pareho kaming may dalang tray. Kumukuha kami ng gusto namin kainin. Hindi ako sanay mag rice, kaya garlic bread ang kinuha ko. Habang sya naman, dalawang cup ng rice ang kinuha.
Napangiti ako ng lihim. I wonder kung saan nya itinago ang mga kinakain nya, ang liit kasi ng baywang nya. Maybe, she has a fast metabolism.
Binayaran muna namin sa cashier ang mga kinuha namin. Saka kami naghanap ng pwesto.
"And what am I thinking?"
Balik nya sa pinag- uusapan namin kanina. Pareho na kaming magkaharap na nakaupo. At nagsimula nang kumain.
"I'm not inlove and I don't have a plan." Ani ko.
Mahina syang napatawa.
"Mukhang ikaw lang yata ang nag- iisip ng ganyan."
Tumigil ako sa pagsubo.
"Really Louise?" nakangiti akong tinaasan sya ng kilay. "I think, between the two of us, ikaw ang inlove."
"Me? You're kidding!" tumatawa sya. Pero, namumula naman ang kanyang mukha.
"Am I?" pinaikot ko ang bola ng aking mga mata. " So there is nothing going on, between you and Steven?"
Sa tingin ko. Parang namamatis na sa pagkapula ang kanyang mukha.
" We're friends!"
"He gave you flowers."nanunukso ang aking mga mata.
"He is just thoughtful."
"Hmmmm....."mariin ko syang tinititigan. Hinuhuli ko sa kanya ang katotohanan sa mga sinasabi nya.
"Don't look at me like that! You're creepy!"
Iniwas nya ang kanyang mga mata.
This half sister of mine has a secret. Gusto kong palabasin sa lungga ang kanyang nakatagong sekreto pero hindi muna ngayon. Mukhang wala sa plano nya ang magkwento.
"He is thoughtful only you...not me...even though, were sister." I pouted.
Napatawa sya. Na sinabayan ko kalaunan.
"Anyway, how's dad?" iba nya sa usapan.
"Speaking of him, medyo nagtampo na 'yon matanda. Kailan mo raw sya bibisitahin? At isa pa 'yong junior nya na tanong- tanong kung kailan ka raw makabisita sa kanila. Ang lupit! I am the one whose there, ikaw naman ang hinahanap." pinatampo ko ang aking boses.
But hindi naman talaga ako nagtampo. Lambing ko lang 'to.
Ang sinasabi kong junior ay ang half brother namin ni Louisse. Anak ni dad sa 20 years na nabuntis nya. He is now 8 years old at nasa poder ni Dad. Hindi naman sila nagkatuluyan ng babae. Hindi narin nag- asawa muli si dad.
"Hindi bagay sayo ang magtampo." natatawang sabi ni Louisse. "I have a plan of going to San Bartolome this weekend. How about you?"
Napaisip ako. May gagawin ba ako this weekend?
"I will just texted you." sabi ko nalang.
Nang natapos na kaming kumain ni Louisse, napagpasyahan nya agad ang bumalik sa trabaho, kahit hindi pa naman natapos ang lunch time. Ganyan sya ka dedicated sa kanyang trabaho.
Napagpasyahan ko na ihatid sya. Naglalakad kami ngayon sa pasilyo ng hospital. Sabay kaming napangiti ni Louisse nang nakilala ang mga nakasalubong namin.
Agad kaming nagbeso- beso ni Alisson. Saka ako napatingin sa kanyang malaking tiyan. Sa pagkakaalam ko, kambal ang ipinagbubuntis nya. Nagkatanguan lang kami ni Ethan.
"Halatang- halata nah!" nakangiti kong sabi.
"Oo." si Ethan, hinaplos ang tiyan kanyang asawa. "Malapit na itong lumabas."
Basang- basa ko ang kasiyahan sa mga mata ni Ethan. 'Yong klasi ng kasiyahan na walang makakatumbas na kahit anong kayamanan.
"Anong malapit na?" mahinang napahampas si Alisson sa balikat ng kanyang asawa. "5 months palang to. Gusto mong palabasin agad."
Napatawa lang kami ni Louisse sa kanilang dalawa. Ang cute nilang tignan. Ganito ba ang hitsura ng dalawang tao na inlove sa isa't- isa?
"Sorry sweetheart, excited na kasi ako." si Ethan at iniyakap ang isang braso sa baywang ng asawa.
"Hmmpp..." tinaasan ng kilay ni Alisson si Ethan. Pero ang sweet parin nilang tignan.
Shit! Bakit biglang- bigla, naging romantika na ako? At bakit pumapasok na naman sa isip ko si Haven? Bweset na self to!
"Anyway---" si Ethan na bumaling sa amin ni Louisse. "Sana makapunta kayo sa anniversary ng kompanya. We're going to send the invitation kung matapos na."
"I will be going if wala akong job commitment." si Louisse.
"I will tell Steven na bawasan ang work load mo."
"Please don't do that!" tanggi agad ni Louisse.
"Sige, sasabihin ko nalang sa kanya na isama ka as his date." giit ni Ethan.
Nakangiti si Alisson na nakatingin sa nanunuksong asawa. Namumula naman si Louisse at naging speechless.
"How about you Alaina. We're expecting you. Lalo na at investor sa kompanya ang daddy mo." baling ni Ethan sa akin.
Napaisip ako. Nandun din kaya si Haven? Bakit ba ako na- excite sa idea na makikita ko uli si Haven?
"Sure! I'll be there." nakangiti kong sabi.
"You can bring a date." si Alisson.
Ngayon ko lang napansin. Mas lalo yata syang gumanda ngayon buntis sya. Kaya itong si Ethan, kung makatingin sa asawa ay parang brilyanteng kumikinang ang mga mata. Bagay na bagay talaga sina Alisson at Ethan. Para bang sadyang silang nilikha para sa isa't- isa.
Date? Ano kaya kung yayain ko si Haven. s**t! Bakit ba Haven na Haven itong isip ko? Wala naman 'yon pakialam sa akin. Hindi na nga ako naalala nung. Libog lang talaga ang nadarama nung para sa akin.
"Speaking of date sweetheart. Makakantiyawan ko na sa wakas si Haven. I heard from the boys na may edini- date na pala 'yon. A woman from his past." natatawang sabi ni Ethan.
What the-----.
Lumaki yata ang tainga ko sa sinabi ni Ethan. May idini- date na pala na iba si Haven, kaya kinalimutan na nya ako. No big deal! Paki ko naman, diba!
Pero bakit parang naiiyak ako sa isipin na may iba ng babae na pinagtuunan ng pansin si Haven? Hindi ito maaari!
I don't want to fall in love! I don't want to fall inlove again with the same man..... the same man who promised me with so many things, but in the end just broke my heart.
Hindi maganda ang naging dulot nung sa akin. Natatakot akong mawasak uli. Nabuo na ako.
Agad din nagpaalam sina Alisson at Ethan. May appointment pa ang mga ito sa Obgyne ni Alisson.
Bigla akong nakaramdam ng pagkahilo at para akong masusuka. Mabuti nalang at malapit lang ang restroom.
Pinilit akong masuka, walang tigil naman si Louisse sa paghagod- hagod sa aking likod gamit ang kanyang kamay. Namamawis na ako, at hindi talaga mabuti ang aking pakiramdam.
Agad kong inayos ang aking sarili nang tumigil na ako sa pagsusuka ko na wala naman maisuka, puro lang laway.
God! Ano ba ang nakain ko?
Pinunasan ko ang aking mukha, at napagpasyahan na magretouch ng kunti. Kaya nakaharap ako ngayon sa salamin nitong restroom.
"Ano bang kinain mo na sukang- suka ka? Para kang buntis!" natatawang sabi ni Louisse, pero naroon ang pag- aalala sa tinig.
Fuck! Buntis?!
Napatingin ako kay Louisse bigla. Nakasandal sya sa dahon ng pinto nitong restroom.
Kunot- noo syang nakatingin sa akin.
"Bakit ka namumutla? Buntis kana?" kunot- noo si Louisse na nakatitig sa akin.
Buntis? Buntis ba ako?!
- Writer
