ภาค...
เช้ามืดของวันนี้ผมตื่นขึ้นมาทั้งๆที่มีใครบางคนนอนหนุนแขนผมอยู่ ใครบางคนที่ว่านี้ตอนนี้ผมเรียกเธอว่าแฟนได้เต็มปากแล้วล่ะ ใบหน้ายับยู่ยี่ของคนที่หลับตาพริ้มไม่มีทีท่าว่าจะตื่นขึ้นมานั้นทำให้ผมไม่อยากไปทำงานเลยวันนี้
จากที่ผมเป็นคนขี้อายเอามากๆไม่กล้าที่จะจีบผู้หญิงคนไหนแม้กระทั่งเดือนหนาวที่ผมแอบชอบตั้งนานผมก็ยังใช้เวลารวบรวมความกล้าตั้งหลายปี แต่กับเธอคนนี้ผมรู้สึกเหมือนมีอะไรดึงดูดให้ผมอยากเข้าใกล้เธออยากงอยู่ข้างๆเธอและไม่อยากให้เธอหลุดมือไปจนผมกล้าทำอะไรแบบที่ไม่เคยทำมาก่อนซะงั้น แต่มันก็ดีแล้วล่ะไม่อย่างงั้นวันนี้ผมคงไม่ได้เป็ฯแฟนเธอ
" เริ่มเห็นแววแล้วล่ะสิภาคเอ้ย มึงได้มีเมียขี้เซาแน่ๆ "
ผมพรึมพรำกับตัวเองพลางค่อยๆขยับแขนออกก่อนจะจัดท่านอนในท่าทีที่สบายขึ้นให้คนขี้เซา ในใจก็อยากจะขโมยหอมแก้มสักฟอดนะแต่เท่าที่จำได้วันที่ผมแอบขโมยหอมแก้มเธอในวันนั้นทำให้ผมไหวตัวทันและมันก็ยังค
