MARIONE:
HINDI ko na namalayan kung anong oras kami nakabalik ng bahay kagabi ni Lucky. Nakatulugan ko na kasi ito sa sobrang antok at pagod ko. Ilang beses din kasi akong umungot nang umungot dito na pinagbibigyan naman ako. Kung saan-saan tuloy namin nabinyagan ang chopper. Sa lahat yata ng sulok no'n ay nabinyagan namin.
Walang kapaguran na inaangkin ang isa't-isa. Pinapadama ang aming kasabikan at pagmamahal. Halos hindi na nga ako makakilos kagabi sa sobrang pagod. Habang si Lucky naman ay tila walang kapaguran. Habang tumatagal ay lalo siyang lumalakas habang ako? Pahina nang pahina!
NAPANGITI ako na makagisnang mahigpit itong nakayakap sa akin mula sa likuran ko. Dahan-dahan akong pumihit paharap dito at kitang tulog na tulog pa rin ito. Bahagya pang nakaawang ang bibig at mahin
