BULMACA +18

🔥SATRANÇTA SON HAMLE YOKTUR💎

Kağan , olan biteni hazmedememişti . Alina ’ yı İstanbul ’ un her yerinde aratıyor , onu bulmak için bütün kaynaklarını seferber ediyordu . Üstelik ortalıkta bir söylenti dolaşmaya başlamıştı . Ve emindi; bu söz çoktan Buzlar Kraliçesi ’ nin kulağına gitmişti bile .

“Güneş Kralı , Buzlar Kraliçesi ’ ni arıyor .”

Bu cümle Kağan ’ ın öfkesini körüklüyordu . En çok da onun izini hâlâ bulamamış olması sinirlerini bozuyordu. Fark edemediği şeyse , Alina ’ nın çoktan bir altyapı kurmuş ve hazırlıklı bir şekilde geldiğiydi .

Derin bir nefes aldı . İçindeki öfke midesini yeniden yakmaya başlamıştı . Terasa çıkıp hava almalıydı .

İstanbul, ayaklarının altındaydı . Bir süre gemileri ve kalkıp inen uçakları izledi . Ama içindeki huzursuzluk dinmiyordu . Tam tersine . . . midesindeki ağrı gittikçe şiddetleniyordu .

Cebinden sigarasını çıkardı , dudaklarına götürdü . Dumanı içine çektiğinde , gözleri uzaklara –sanki Alina ' nın adımlarının yankılandığı o karanlık ufka– dalmıştı .

Tam o sırada arkadan yaklaşan ayak seslerini duydu .

“Kağan Bey. .. Buzlar Kraliçesi’nden haber var ,” dedi Taylan , sesinde hem gerginlik hem de belli belirsiz bir heyecan vardı .

Kağan arkasını dönmeden konuştu .

“İptal edilen proje . . . Buğra ve Bora Soysal ’ ın yürüttüğü büyük sermayeli otel projesiymiş .”

Elini sıktı .

“Bu iki salak nasıl Buzlar Kraliçesi’yle el sıkışır ya ? Of . . ”

Taylan sessizce devam etti :

“Bir toplantı ayarlayın , biz de ortak olalım ,” dedi Kağan .

“Kağan Bey . . . Buzlar Kraliçesi projeyi iptal etmekten vazgeçmiş . Bir kaç gün sonra bir akşam yemeği düzenlenecek . Katılıp katılmayacağı bilinmiyor ama . . . Arya Karan bizzat orada olacak .”

Kağan kaşlarını çattı .

“Hazırlık yapın . Koruma sayısını artırın. Onun haberi olmadan izleyin ama . . . izlediğimizi anlamasın .”

“Emredersiniz ,” dedi Taylan .

Taylan için bu sabah oldukça zorluydu . Bilgisayar başından ayrılmadan sistemlerine sızmaya çalışmış, sonunda bir iz bulmuştu .

Arya Karan . . . Taylan, onun ikizi kadar zeki ve tehlikeli olduğunu biliyordu.

Öte yanda – Alina’nın tarafı ❄️

Arya , masanın başından kalkarken karşı uçta oturan adamı süzdü . Ona verdiği "bilginin" aslında sadece bir parça olduğunu biliyordu .

“Salak , her şeyi öğrendiğini sanıyor . Oysa daha başlangıç bu . . .”

dedi içinden ve Alina ’ nın çalışma odasına yöneldi .

❄️❄️❄️

Kapıyı tek tıklatıp içeri girdiğinde kimse yoktu . Kapıyı kapatıp alt kata indi . Evin dışına çıktığında, geniş arazinin ortasında süren çalışmaları izleyen Alina ’ yı gördü .

Kraliçe, müştemilat tarafında yapılan eklemeyi bizzat denetliyordu . Adamları birkaç metreden daha uzakta duruyor , gözlerini ondan ayırmıyordu . Onun başına bir şey gelirse . . . bu , affedilmezdi .

Alina çalışmalardan uzaklaştı . Geniş araziye doğru yürümeye başladı . O sırada bir yerlerden at sesleri geldi. Adamları hemen harekete geçti . Alina sessizce ilerleyip sesin geldiği yöne döndü . Karşısında , eve ait bir at çiftliği çıktı .

Yaklaştığında iki küçük ses duydu :

“Annem duyarsa çok kızar . . . ” dedi küçük kız .

“Napalım Masal? At alın diyoruz , almıyorlar ki ,” diye yanıtladı küçük çocuk .

İki çocuk , minik bir midillinin yanındaydılar . Ona havuç veriyor , usulca okşuyorlardı . Alina olduğu yerde kaldı . Bir süre onları sessizce izledi .

Uzaktan bir kadın ve bir erkek sesi yaklaştı . Alina , içgüdüsel bir refleksle saklandı . Arya ’ yı gördüğünde , çocukları işaret etti ve hızla oradan uzaklaştı .

Arya , işaret edilen yöne baktığında iki küçük çocuğu gördü . Tahminen 6-7 yaşlarındaydılar . O sırada gelen seslere döndü . Gözleri hemen tanıdı ;

Buğra Deniz Soysal . Yanındaki kadın da muhtemelen eşi olmalıydı .

Çocuklar, arkadaki ağıla doğru çoktan kaçıp saklanmışlardı .

“Merhabalar ,” dedi kadın .

“Sanırım çocukları arıyorsunuz ,” dedi Arya, mesafeli ve kısa .

“Evet ,” diye cevapladı Buğra .

Arya elini uzattı :

“Merhaba Buğra Bey . Bu şekilde tanışmak istemezdim. Ben Arya Karan . . . Alya Karan ’ ın ikiziyim . Tanıştığımıza memnun oldum .”

“Memnun oldum Arya Hanım ,” dedi Buğra , elini sıkarak .

Arya gözlerini kısmıştı .

“Bu karşılaşma iyi oldu. Buğra Bey , lütfen bu taraftan . . . ”

“Evet Arya hanım , iyi oldu toplantı maili gönderdik sizden dönüş bekliyoruz , ayrıca bir yatırımcımızda gelecek onunla da tanışmış olursunuz” dedi Buğra

Ahıra girdiklerinde Buğlem seslendi :

“Çocuklar . . . saklandığınız yerden çıkar mısınız ?”

İkisi de sessizce çıktılar . Üst baş çamur içindeydi . Görünüşe göre saklandıkları yerde tezeğe düşmüşlerdi .

Buğlem başını kaşıdı , aynısını Buğra da yaptı . Sonra ikisi birden gülmeye başladı .

“Ne yapacağız biz bunlarla . . . ”

Çocukları yanlarına alıp teşekkür ettiler , ardından oradan ayrıldılar .

Tanırhan Holding 🔥

Kağan , günler önce Bora’yı aramış ; otel projesine ortak olmak istediğini açıkça söylemişti . Üstelik projeyi yöneten diğer yatırımcıyla olan sözleşmelerin iptal edilmesini de istemişti . Ama işler sandığı kadar kolay ilerlememişti .

Yatırımcı tarafındaki bağlayıcı maddeler , projeye dışarıdan müdahaleye izin vermiyordu . Kağan sadece ortak olabilirdi .

Bu da işine gelmişti .

Çünkü böylece projeyi yakından izleyebilir , Buzlar Kraliçesi ’ ne açılan bu ticari kanal üzerinden onu çözebilirdi .

Ama hayat . . .

Hayat insanlar , planlarlar yaparken bambaşka bir hesapla gelir karşına .

Kağan bunun henüz farkında değildi .

Geniş, yüksek tavanlı ofisinden çıktı . Loş ışıklar koridorları kederli gösteriyordu .

Asansöre bindi, sessizdi . Metalin yankıladığı nefes sesleri dışında hiçbir şey duyulmuyordu .

Arabanın gösterge ışıkları uykusuzluğunun üstüne fazlalık gibi çaktı gözlerine

Tam o anda telefonu titredi . Gelen görselleri açtı .

Gözleri bir karede takılı kaldı .

O kişi . . .

Uzakta gibi duran ama aslında kalbine en yakın yerde duran kişiydi.

EV–GECE 🔥

Ev . . . Kağan’ın sığınağıydı . Ama bu gece daha da karanlıktı .

Duvarlar, sessizliğin içindeki yankıları içine çeker gibiydi .

Yalnızlık onun için bir alışkanlık değildi .

Bir ceza gibiydi .

Ve bu cezayı yıllardır kendi elleriyle taşıyordu .

Masada üç tabak vardı .

Atlas ve Taylan yerlerini aldılar . Yardımcıları klasik ama özenli bir menü hazırlamıştı :

Yayla çorbası , tane tane pilav ve bol domatesli patlıcanlı et sote .

Çatal bıçak sesleri , bir süre sadece yemekle meşgul olan insanların arasındaki mesafeyi çizdi .

Taylan sessizce başını kaldırdı .

“Kağan . . . ” dedi .

İsmini söyleme ayrıcalığı sadece bu anlara aitti .

“Evet ?” dedi Kağan , çatala yüklediği son parçayı ağzına atmadan önce durarak .

“Yarın akşam . Yemek netleşti . Sözleşme hazır .”

Kağan gözlerini kaçırmadı .

“Benim yerime sen gidiyorsun , Taylan .”

Taylan sadece başını eğdi .

“Emredersiniz .”

GİZLİ KONAK – AYNI GECE ❄️

Alina ve Arya konaktaki yemek masasında oturuyorlardı .

Bir süredir yemeklerin tadında bir tuhaflık vardı . Tuz fazla, kıvam eksikti .

Alina, kaşığını çorbanın içinde birkaç kez çevirdikten sonra yüzünü buruşturdu .

Diğer tabaklara da baktı . Bu yemeklerin, bu evin ruhuyla hiç bir alakası yoktu .

Sonunda dayanamadı :

“Seher Hanım ?”

Kadıncağız çekinerek kapıda belirdi .

Alina’nın sesi net ve soğuktu :

“Eşyalarınızı toplayın . Arkadaşlar sizi bırakacak .”

Kadın ürkmüş gözlerle başını sallayıp çıktı .

Bu eve girdiği ilk andan beri içindeki korku , şimdi dışarı sızmıştı .

Alina derin bir nefes aldı .

Mutfaktaki sessizlik içini kemiriyordu .

“Yarın ,” dedi Arya’ya dönerek ,

“Yeni biri olacak . Bu sefer bizim insanımız .”

İkisi birlikte mutfağa yürüdü . Dolabı açtılar. Ne varsa masaya koydular .

Savaşçılar gibi değil . . . hayatta kalmaya alışmışlar gibi .

TOPLANTI GÜNÜ

Arya aynanın karşısındaydı .

Gümüş çerçeve , yüzündeki keskinliği daha da vurguluyordu .

Bugün farklıydı .

Pantolon yerine siyah , kuğu gibi süzülen bir elbise giymişti .

Uzun kestane rengi saçlarını omzunun bir yanına toplamış, sade küpeleriyle tamamlamıştı .

Üzerindeki dosyayı kolunun altına aldı . Kapıyı kapattığında arkasında bıraktığı sessizlik , üstüne giydiği zırh gibiydi .

Alina çoktan bahçedeydi .

Türkiye’ye adım attığı ilk andan beri hep doğayı , geceyi ve gökyüzünü izliyordu .

Sanki her şeyin cevabını yıldızlar söyleyecekmiş gibi .

❄️🔥

ZAFİR OTEL / RESTORAN GİRİŞİ

Arya , mermer zemine vuran topuklarının sesine kulak kesilmeden yürüyordu .

Kulaklığını takmıştı ama dikkatini çevreden ayırmamıştı .

Restorana adım attığında hemen fark etti .

Masada iki tanıdık yüz vardı : Buğra ve Bora .

Yanlarında ise . . . bir adam .

Taylan Keskin .

Güneş Kralı ’ nın en sadık adamı . Onun hem sağ kolu , hem gölge izcisiydi .

Arya ' nın adımları bir an yavaşladı .

Damarlarında dolaşan soğukluk , akşamın havasına karıştı .

Karşılıklı bakıştılar .

Taylan hiç kıpırdamadı .

O da bu oyunda olduğunu biliyordu .

Ama tek fark şuydu :

İlk hamle . . . çoktan Buzlar Kraliçesi ’ nden gelmişti .

Sessiz , sarsıcı ve stratejik .

“Ve o gece . . . tahtadaki her taş yerindeydi . Ama hamle artık sıradan bir hamle değil , savaşın ilanıydı .”

🔥BÖLÜM SONU 💎