L.D.R

Chapter 8

When the door opened.

"oh Jah nagmumukmok ka nanaman dyan, cheer up Jah!" Renz said.

I looked at him.

"Come on, get up there, someone wants to talk to you" said Renz trying to get me up on the bed.

"Renz naman eh, wala akong gana makipag usap"pag tanggi ko.Na nakaupo sa ibabaw ng kama

"Hindi kaba na aawa sa tao kanina pa tumatawag ayaw mong sagutin,"Renz said na umupo sa tabi ko.

"Ang kulit mo naman"naiinis kong sabi,

"talaga kung ito lang ang paraan para makalimutan mo ang nangyari hindi kita lulubayan,"saad ni Renz. inabot niya sa akin ang Cellphone

Dahil sa pangungulit ni Renz ay napilitan din akong sagutin ang Video call ni Amir.

"hello"said amir with a smile.

"hi"walang gana kong sagot.

"why are you sad, always smile, remember no matter what, problems come in your life, don't forget to smile, because smiling is the beginning of hope"said Amir.

Napangiti ako sa sinabi ni Amir.

"I like your smiles, do you know your smiles made me believe that there is real love" amir said.

"ha!" tanging naisagot ko.

"nothing forget what i say" Amir said.

"ok what are you doing" tanung ko.

"nothing"Amir said na nakaupo sa swivel chair. na hawak hawak ang bolpen.

"don't you have work today" i ask amir

"yes today is my day off, I'm here in the study room, preparing paper work for tomorrow"said amir.

"by the way, did you eat lunch" asked Amir again"

"yes a while ago" sagot ko.

"Ows, I forgot that we have different times"amir said na napatampal pa sa noo.

Natatawa ako sa inaasta niya,

"Hey!Parang wala ako dito ah kung mag tawanan kayo" singit ni Renz na nakaupo sa tabi ko.

"hi! beautiful gay" saad ni Amir na kinawayan pa si Renz.

"hello pogi"malanding sagot. ni Renzy.

"by the way what time is it in the philippines"asked Amir

"It's six thirty in the afternoon here" sagot ko.

"its five hours difference " said Amir.

"I just want to ask, are you free from work, when I know you are night ship at your work. Why aren't you ready yet?" asked Amir.

"Naku pogi nasa work na kami kanina, umuwi lang kami, dahil itong si Jamaica Santiago, eh ayaw makita ang kanyang X fiance kaya eto bumalik kaming ng bahay, ayan nag mumukmok,"walang prenong saad ni Renz

"Renz anu kaba lahat nalang ikinuwento mo, nakakahiya naman kay Amir."pag bawal ko kay Renzy.

"eh anu naman willing naman siyang tulungan ka para makalimot."dirediretsong saad ni Renz.

Naiinis akong inirapan si Renz.

"don't worry dear, it's ok, I told you I'll be here to listen to all the hurt you feel, I promise I'll help you to forget him" said Amir.

"thanks "pasasalamat ko kay Amir.

Marami kaming napag kwentuhan ni Amir, It makes me wonder why when I talk to Amir he makes me laugh. I temporarily forget what I'm going through. He had a big impact on me, Before i end up his call, he asked Renzy something more,

"Hey beautiful gay, what is your address, may I know?"asked Amir to Renzy.

"sure pogi. La Consuelo Village, 21street Sta. Rosa, Laguna.

"please can you send to me your address"Amir ask Renz.

"ok sure pogi"pagsang ayon ni Renz.

After Renz and Amir talked, I turned off his call.

Nakangiti akong lumingon kay Renzy.

"oh ano ok kana ba Jah."tanung sakin ni Renzy.

Tumango ako.

"Alam mo Renzy pag nagkakausap kami ni Amir bakit gumagaan ang pakiramdam ko, Nakakalimutan ko ang sakit na nandito sa puso ko,"saad ko n itinuro ang tapat ng akong dibdib.

"because what he says is from the heart. nagpapakatotoo lang si Amir, Magaling siyang mag payo. totoo naman kasi ang sinabi niya na ang pag ngiti ay simula ng pag asa.Kaya ikaw Jamaica Santiago ngumiti ka lang kalimutan mo na ang nakaraan harapin mo ang kasalukuyan. Maraming pang magagandang mangyayari sayo at isa na iyang si Amir dumating siya sa pinakamadilim mong buhay upang tulungan kang makaahon sa kinalulugmukan mo."Ani ni Renzy.

Gumaan ang pakiramdam ko ng mga oras na iyon, Iba nga siguro pag may mga kaibigan kang tutulong sayo at mag bibigay ng pag asa na kahit anu man ang dumating sayong kabiguan ay may bukas pa na darating, at kahit may mawala man sayo merun naman darating,"bulong ng utak ko habang nakatitig sa phone na hawak ko.

"oh ano Renzy tara mag mall tayo,"aya ko kay Renzy na may sigla.

"ay gusto ko yan Jah. Ganyan nga Jah. Wag mo hayaang lamunin ka ng lungkot at sakit. Ikaw ang gagawa ng paraan para lumaban"excited na sang ayon ni Renz.

"oo na ang dami mong satsat sige na mag bihis kana ng makagala tayo."pag aaboy ko kay Renzy.

Tumayo na ito at pakending kending na lumabas nang aking kwarto. Nakangiti kong sinundan ng tingin ang palabas na si Renzy. Huminga ako ng malalim ng makalabas na si Renz ng aking Kwarto.

I get up from the bed, I got something to wear from my closet, a white semi croptop and a high weigh short I wore, I put on rubber shoes, hinayaan ko lang nakalugay ang mahaba at alon alon kong buhok, nag lagay lang ako ng liptint at face powder. Nag biglang bumukas ang pinto ng aking kwarto.

"Abah Jamaica Santiago ang tagal mo naman dyan tara na bilisan mo para hindi tayo gabihin."pag mamadaling aya ni Renzy sa akin.

Kinuha ko ang slingbag sa ibabaw ng side table.

"oo na eto na nga oh apurado"saad kong habang isinusuot ang aking eyes glasses.

Sakay ng kotse ni Renz patungong Mall ng masalubong namin ang sasakyan ni JC.

"Renzy nakita mo ba yun"tanung ko ng lumingo kay Renz.

"Oo si Jc nasalubong natin bakit."sagot ni Renzy na nilingon ang side mirror.

"wala naman kala ko hindi mo nakita"sagot ko na may kaba sa dibdib.

"Jah ng Uturn si Jc. palagay ko sa bahay pupunta yun."saad ni Renzy. Tinignan ko ang side mirror.

"Tama ka mukang sinusundan tayo"sagot ko habang nakatingin sa mirror ng kotse.

"eh anu balak mo ngayon"tanung ni Renzy sakin.

"wala bakit may kailangan ba ko gawin, naisip ko kasi mga sinabi sakin ni Amir, at tama siya hindi ko kailangan umiwas ang kailangan ko ay harapin ang mga taong nanakit sakin.