Lale’den,
Karşıma dizilmiş üç kadına bakarak yüzümü buruşturdum.
Ayşe, avam kardeşi ve tanımadığım bir Safinaz kılıklı kız.
Beni oturtup müsamere çocukları gibi önüme dizildiklerine göre her halde kötü olmaca oyununun tiyatrosunu çevireceklerdi çünkü gerçek kötü olmak için gereken cesaret hiçbirinde yoktu.
Hani belki saçımı falan çekerlerdi ama fazlasını zannetmiyorum.
Suratıma dizini geçirmesi sadece anlık bir şeydi.
Bağlı olduğum sandalyede biraz kaykılarak ayak ayak üzerine attım. Onlardan korkmadığımı göstermek istiyordum.
“Eee gençler, görüşmeyeli nasılsınız bakalım?”
Hiç tanımadığım iki kardeşten de sabırsız çıktı.
“Ayşe abla müsaadenle ben iki doz Paralizan vererek başlamak istiyorum. Münevver teyzeme ne yaptığını bir an önce anlatsın ki ona göre devam edelim.”
Daha önce
