ภาคินตกใจมากผู้หญิงที่เขาชอบและคิดว่าจะไม่มีทางได้เจออีก ตอนนี้อยู่ตรงหน้าเขาแล้ว เทอร์อยู่ไกล้เขาแค่นี้เอง
แต่เขากลับไม่รู้เลย พริ้งเองก็ตกใจไม่แพ้กันเทอร์จำเขาได้แม่น วันก่อนที่เทอร์เมาเทอร์พึ่งจูบกับเขาไป เทอร์คิดว่าคงไม่มีทางได้เจอเขาอีก แต่เขากลับเป็นน้องชายเพื่อนสนิท
ทั้งคู่จ้องหน้ากัน "เอะ พวกเทอร์เคยเจอกันเหรอ"
ตรีถามด้วยความสงสัย "อ้อ ปล่าว ปล่าว "
น้องชายเทอร์ตอนเด้กกับตอนโตไม่เหมือนกันเลยฉันจำไม่ได้ พริ้งเคยเจอภาคินตอนเด็กแต่ไม่บ่อย หน้าตาภาคินเปลี่ยนไปมาก
"สวัสดีครับ พี่ "ภาคินลากเสียงรอไห้พริ้งแนะนำตัวเอง
"พริ้งงง จ่ะ "พริ้งยิ้มไห้ภาคินเบาๆพลางจิบน้ำลงคอ
อย่างลำบาก ภาคินเริ่มหาเรื่องคุยไปเรื่อยไม่อยากไห้พริ้งรุ้สึกกดดัน ตัวเขาเองก็เช่นกัน ทั้งสามคนเริ่มคุยไปเรื่อยๆพริ้งเริ่มผ่อนคลาย "เอ่อพวกพี่มีอะไรจะคุยส่วนตัวกันไม๊ผมจะได้ขอตัว ไปก่อน"ภาคินรุ้สึกเกรงใ
