‘’Kızım bunu nereden buldun?’’ diyen annem elimdeki kuru ekmeğe bakıyordu.
‘’Fatma nine yesin diye köpeğin önüne attı bende köpeği kovdum ekmeği aldım ama valla kimse görmedi anne.’’
Annemin bakışları ağlamaklıydı ama yine de ağlamadan durmayı başardı.
‘’Yiyebilir miyim?’’ dedim. Acıkmıştım, karnım ağrıyordu ve kusacakmışım gibi hissediyordum.
‘’Böyle yenmez çok sert ama ben sana güzelce yumuşatırım.’’ Gözlerindeki çaresizliği görüyordum.
Yerdeki yırtılmış minderin üzerine oturduğumda annem babamdan gizli sakladığı kavanozu çıkardı. Babam kahvehaneye her gittiğinde oradaki kesme şekerlerden birkaç tane cebine atar sarhoş kafayla o şekerleri at gibi ağzını yaya yaya yerdi. Annem de o sızıp kaldığı zamanlarda anlamasın diye üç şeker varsa birini alır kenarda saklardı çok acıktığımda ban
