อรุณกนกสยบน่านฟ้า (หลงเด็กซีรีส์ 1)

“เต็มที่เว้ยวันนี้ สั่งไม่อั้นกินฟรีๆ” เจ้าของเสียงทุ้มใบหน้าหล่อคมตะโกนแข่งกับเสียงเพลงบีทกลางจังหวะกำลังดี บรรยากาศภายในคลับค่อนข้างมืด มีเพียงลำแสงหลากสีพาดส่องมาเป็นระยะ คลับของเหนือเพชรมีระดับมากที่สุดในขณะนี้ และเป็นที่รวมตัวของเหล่ามหาเศรษฐีและนักธุรกิจชื่อดัง คลับแห่งนี้รวมความบันเทิงเอาไว้ครบและมีส่วนที่เขาชอบมาที่สุดคือ VIP เลานจ์ เพราะเป็นส่วนที่ได้กินเหล้าเคล้านารี “มึงไปรวยมาจากไหนวะไอ้น่าน” หนุ่มหล่อใสที่นั่งข้างๆ กันเอ่ยทัก เขาคือกริชา หรือหมอกริชเพื่อนสนิทของน่าฟ้า เป็นหมออายุรเวชแต่หน้าใสจนใครๆ คิดว่าเขาเป็นหมอคลินิกความงาม หมอค่อนข้างงานยุ่งแต่ยังปลีกตัวมาสังสรรค์กับกลุ่มเพื่อนได้บ่อยครั้ง “ไอ้น่านแม่งเจ้าเล่ห์จะตาย กูว่าไปลูกไม้ใส่ใครมาอีกแน่ๆ” สั่งชุดใหญ่ไฟกระพริบแบบนี้มันคงไม่ใช้เงินตัวเองหรอก น่านฟ้าเป็นนักธุรกิจที่ดูเหมือนประสบการณ์น้อยแต่ก็แพรวพราวไม่แพ้รุ่นใหญ่ “มึงนี่รู้มากจริงๆ นะไอ้เสือ” น่านฟ้าหันไปตบไหล่เพื่อนเบาๆ โยธินพยัคฆ์เป็นเพื่อนอีกคนในกลุ่มที่เปิดบริษัทรักษาความปลอดภัยระดับโลก ไอ้เสือมันรู้ทันไปหมดซะทุกเรื่องจริงๆ “คนอย่างมึงน่ะ ไม่ลงทุนขนาดนี้หรอก แล้วยังไงไหนเล่าสิ” หน้าตาของโยธินพยัคฆ์อยากรู้อยากเห็นเสียจนคนถูกถามอยากอวดความเจ้าเล่ห์ให้ฟัง “คืออย่างนี้เว้ย มึงจำน้องโรสได้ไหมที่พ่อกูอยากให้แต่งงานด้วย แต่น้องโรสไม่ได้ชอบกูไง เธอชอบเหนือเพชรเจ้าของคลับนี้ แต่คุณป๋าเกลียดมาเฟียกูเลยช่วยเคลียร์ให้ แลกกับแดกเหล้าฟรีหนึ่งปี” น่านฟ้าเล่าด้วยความภาคภูมิใจ “มึงนี่นักฉวยโอกาส” “แน่ดิ่ไอ้หมอ กูเป็นนักธุรกิจนะเว้ยทำอะไรต้องมีผลประโยชน์เสมอ” น่านฟ้าเป็นลูกชายของนักธุรกิจชื่อดัง ปัจจุบันเขาดำรงตำแหน่งเป็นท่านประธานโดยมีอายุเพียงยี่สิบแปดปีเท่านั้น ตั้งแต่จำความได้ชายหนุ่มถูกฝึกฝนทักษะในด้านธุรกิจมาตลอด ไปเรียนต่างประเทศตั้งแต่เด็กเวลาปิดเทอมก็ไปเรียนเสริมด้านการบริหาร พออายุสิบแปดปีเริ่มเข้ามาทำงานในช่วงปิดเทอมเพื่อเรียนรู้องค์กร ฉะนั้นเขาจึงมีความเชี่ยวชาญและมีทักษะในการบริหารงานที่ยอดเยี่ยมมาก บิดาของเขาตัดสินใจวางมือและปล่อยกิจการให้ลูกชายดูแลเพราะเชื่อมั่นใจฝีมือ แม้ในช่วงปีแรกๆ หลายคนจะไม่ยอมรับโดยเฉพาะพวกบอร์ดรุ่นเดอะที่มีข้อกังขาในตัวเขา แต่น่านฟ้าก็พิสูจน์ตัวเองจนทำให้ทุกคนยอมรับ “ยืนหนึ่งเรื่องความเหลี่ยม กูยอมมึงเลย” โยธินพยัคฆ์ซูฮกเพื่อน สรรเสริญความเจ้าเล่ห์ของมัน ตัวเขาเป็นเปิดบริษัทรักษาความปลอดภัยและนิสัยของเขายืนหนึ่งเรื่องความยุติธรรม ซึ่งตรงกันข้ามกับน่านฟ้าที่มุมเยอะ เหลี่ยมยิ่งกว่าเพชร แต่ทว่าพวกเขาก็คบกันเป็นเพื่อนได้ “ไม่ต้องยอกูขนาดนั้น ยังไงวันนี้มึงได้กินฟรีแน่นอน” “เหลี่ยมแบบนี้ขอมึงเจอดีเข้าสักวัน” หมอกริชนึกหมั่นไส้ เห็นมันสั่งเหล้ามาแล้วสงสารเจ้าของร้าน กลัวจะขาดทุนเพราะความไม่เกรงใจของน่านฟ้า “อ่าวไอ้หมอ แช่งกูทำไมวะเนี่ย เนรคุณนะมึงพามากินฟรีแท้ๆ” “กูขอแช่งด้วยได้ป่ะ หมั่นไส้ว่ะ” “เอาที่พวกมึงสบายใจ ระดับกูแล้วไม่เสียเหลี่ยมให้ใครง่ายๆ เว้ย” น่านฟ้าเป็นพวกมั่นใจในตัวเองเกินเบอร์ และที่ผ่านมาก็ไม่เคยเสียท่าให้ใคร อยู่มายี่สิบแปดปีแบบมากประสบการณ์ มั่นหน้ามั่นโหนกว่าไม่มีใครมาหักเหลี่ยมเขาได้แน่ เรื่องกินฟรีนี่ก็คืออีกหนึ่งความภูมิใจ เดิมทีไม่ได้จะตั้งใจให้เรื่องเป็นแบบนี้แต่หลายๆ อย่างมันเข้าทาง และเขาก็เป็นธุรกิจที่มักจะมองผลประโยชน์ก่อนเสมอ โชคดีที่บิดาของรสรินทร์ไม่ชอบหน้าเหนือเพชร เลยทำให้เขามีโอกาสได้กินฟรีตลอดปี ไม่มีอะไรดีไปกว่านี้แล้ว! “เต็มที่เว้ย ไอ้หมอพรุ่งนี้มึงหยุดกูรู้ ดื่มอย่างนิ่ง” น่านฟ้ามองเพื่อนรักอย่างจับผิด สืบมาแล้วว่าหมอกริชไม่มีงานในวันพรุ่งนี้ แต่มันเอาแต่นั่งนิ่งไม่ค่อยดื่ม ขัดใจประธานใหญ่...ไม่ปลื้ม! “รู้มาก” เริ่มไม่แน่ใจว่าเพื่อนเป็นท่านประธานหรือเป็นหมากันแน่ แสนรู้เหลือเกิน รู้ดีไปทุกเรื่อง! หมอกริชไม่เน้นดื่มจนเมา ส่วนใหญ่ที่มาก็แค่ดื่มนิดหน่อยแล้วเน้นบรรยากาศมาเพื่อผ่อนคลายไม่ได้อยากมาเพื่อเมา อาชีพแบบเขาไม่ควรมีแอลกอฮอล์ในร่างกายสูงเกินไปเพราะมันมีผลต่ออาชีพการงาน “ไอ้น่าน แล้วแบบนี้พ่อมึงยังอยากจับคู่ให้อยู่ไหมวะ?” โยธินพยัคฆ์นึกสงสัย เห็นคุณลุงอยากให้น่านฟ้าแต่งงานเร็วๆ ก็ไม่พ้นเรื่องทายาทเป็นธรรมดาของคนสูงวัย ที่อยากให้ลูกมีหลานเร็วๆ “อืม ก็เหมือนเดิม แต่ครั้งนี้กูบอกเดี๋ยวกูหาเอง” จะว่าไปรสรินทร์ก็ตรงสเปคเขาอยู่เหมือนกันติดแค่ว่าเธอชอบคนอื่นอยู่ก่อนแล้ว น่านฟ้าชอบผู้หญิงเปรี้ยวๆ แต่งตัวยั่วๆ นิสัยแรงๆ หน่อยมันเร้าใจดี เขาไม่ชอบพวกอ่อนหวาน ใสซื่อเพราะรู้สึกว่าพวกเธอน่าเบื่อเกินไป “มึงเล็งใครไว้?” กริชาสงสัย เห็นน่านฟ้าไม่เคยควงใครจริงจังมาก่อน ส่วนมากก็ชอบมาใช้บริการเด็กๆ ที่คลับนี้ เน้นวันไนท์เสียส่วนใหญ่ และไม่เคยเห็นมันพูดถึงหญิงนอกจากน้องโรส “ยังไม่มี” “งั้นกูขออวยพรให้มึงเจอคนที่เหลี่ยมกว่ามึง สาธุ99” ความบันเทิงของกริชานอกจากมานั่งดื่มกับเพื่อนแล้ว การแกล้งน่านฟ้าก็เป็นอีกเรื่องที่ชอบมาก เขาอายุมากกว่าน่านฟ้าและโยธินพยัคฆ์สองปี แต่ก็คบกันเป็นเพื่อนสนิทแล่นหัวจนเหมือนรุ่นเดียวกัน “ไอ้เหี้ยหมอ! มึงนี่ก็แช่งกูไม่เลิกนะ” “กูแช่งที่ไหนมึงฟังผิดแล้ว กูบอกอยู่ว่ากูขออวยพร” “อวยพรห่าไร คำแช่งชัดๆ” “อย่างมึงแคร์ด้วยเหรอ มั่นหน้าขนาดนั้น” โยธินพยัคฆ์รู้จักนิสัยน่านฟ้าเป็นอย่างไร มั่นใจไปซะทุกอย่าง มั่นจนน่าหมั่นไส้ แต่ก็ยังรับว่าเพื่อนเป็นคนเก่ง เวลาทำงานมันไม่ได้มีสภาพแบบนี้หรอก ไอ้น่านมันมีหลายบุคลิก “ก็ไม่นะ ตอนนี้กูยังไม่เจอคนถูกใจเลยว่ะ” น่านฟ้ารักสนุกไม่เน้นผูกพัน เขาคิดว่าตัวเองเพิ่งจะยี่สิบแปดปี อยากสนุกไปเรื่อยแต่ถ้าบิดาอยากให้แต่งเขาก็ไม่ติด เพียงแค่ต้องเริ่มมองหาหญิงสาวสักคนที่ถูกสเปค นิสัยเขาไม่ค่อยแคร์เท่าไหร่แค่ไม่เหวี่ยงวีนเกินไปก็รับได้ น่านฟ้าเน้นเรื่องบนเตียงมากกว่าอยากได้คู่ชีวิตที่เผ็ดร้อน เพราะคิดว่าน่าจะทำให้มีชีวิตชีวาไม่น่าเบื่อ