อรุณกนกสยบน่านฟ้า (หลงเด็กซีรีส์ 1)

ตอนที่3 ท่านประธานสุดเหลี่ยม 3

“เพิ่งมาทำงานเหรอเรา?” น่านฟ้ามาที่นี่บ่อยแต่แน่ใจว่าไม่เคยเห็นหน้าหญิงสาวคนนี้มาก่อน

“ค่ะ หนูเพิ่งมาวันแรก ถ้าหนูทำอะไรผิดไปพี่บอกหนูได้เลยนะคะ” อรุณกนกผ่านการเทรนงานเบื้องต้นมาแล้ว แต่วันนี้เพิ่งเริ่มงานเป็นวันแรกเลยประหม่ามากกลัวทำอะไรพลาดไปเลยออกตัวเอาไว้ก่อน

น่านฟ้าถอนหายใจแล้วมองอีกสองสาวที่นั่งลงขนาบข้างเพื่อนๆ ของเขา พวกเธอดูเป็นมือใหม่ทุกคนแต่ในเมื่อเพื่อนสนิททั้งสองคนไม่ได้พูดอะไรเขาจึงปล่อยเลยตามเลย

“ชงเหล้าที” เขาส่งแก้วให้หญิงสาวข้างกาย พลางมองพิจารณาไปด้วย เธอน่าจะอายุไม่เกินยี่สิบรึเปล่า หน้าเด็กเหลือเกิน แต่งหน้าไม่หนามาก ตัวขาวๆ ซีดๆ ให้ความรู้สึกที่จืดชืดชะมัด ปราดตามองรวบๆ ครั้งเดียวเพราะไม่อยากเสียอารมณ์ ทั้งหน้าตาและหุ่นห่างไกลสเปคเขามากทีเดียว

“ไงล่ะมึงเด็กฟรี ถูกใจไหมครับคุณน่าน” โยธินพยัคฆ์อดขำไม่ได้ แอบสะใจเบาๆ ที่ถูกเจ้าของคลับดัดหลังเข้าให้ ส่งสาวที่ดูไร้เดียงสามาคอยบริการ น่านฟ้าไม่ถูกใจสิ่งนี้!

“หุบปากแล้วแดกเหล้าไปเถอะไอ้เสือ” น่านฟ้าถอนหายใจอีกครั้ง โดยเหนือเพชรมันเล่นเข้าให้ ลืมไปว่าที่คลับของมันมีเด็กหลายแบบ ลูกค้าบางคนก็ชอบแนวใสซื่อ แต่เขาชอบแนวยั่วๆ เอ็กซ์ และเจ้าของคลับรู้เรื่องนี้ดี มันเลยส่งสาวที่มีบุคลิกตรงกันข้ามมาให้

“หนูทำอะไรให้พี่ไม่พอใจรึเปล่าคะ?” อรุณกนกชงเหล้าไปสังเกตท่าทางเขาไปด้วย ดูเหมือนจะหัวเสียที่เธอถูกเลือกให้มาบริการ จริงๆ ก็งงอยู่เหมือนกัน เพราะจากกฎที่อ่านลูกค้าจะเป็นคนเลือกเด็ก แต่ครั้งนี้เจ้าของคลับออกคำสั่งมาเองเลยไม่รู้ว่าใครเป็นคนเลือกกันแน่ แต่ดูท่าแล้วน่าจะเป็นอย่างหลัง เพราะคุณคนนี้ดูไม่สบอารมณ์สักเท่าไหร่

“เปล่า แค่หนูหน้าจืดเหมือนเต้าหู้ หุ่นก็เหมือนไม้กระดาน พี่ชอบแบบอึ๋มๆ น่ะครับ ไม่ว่ากันนะ” น่านฟ้าเป็นคนตรงๆ ชอบก็บอก ไม่ชอบก็บอก แถมยังปากหมาเป็นสันดานอีกด้วย

คนพูดไม่ได้คิดอะไรยกเหล้าขึ้นดื่มตามปกติ แต่คนฟังหน้าชาไปหมดรู้สึกเหมือนถูกด่า พลางก้มลงมองสำรวจตัวเอง นี่ขนาดเธอใส่ดันทรงมาแล้วเขายังมองว่าแบนอีกเหรอ?! ต้องอึ๋มไซส์ไหนถึงจะถูกใจคุณพี่คนนี้ แต่ก็ดีแล้วที่เขาไม่ได้สนใจเธอ เพราะไม่งั้นคงทำใจยากเมื่อมีการถึงเนื้อถึงตัว

ก่อนหน้านี้อรุณกนกเตรียมใจมาบ้างแล้ว งานเอ็นฯ มีถึงเนื้อถึงตัวบ้าง เธอทำหน้าที่แค่เอ็นฯ เท่านั้นไม่นอนกับลูกค้า โชคดีที่มาเจอน่านฟ้าเพราะดูเขาไม่ปลื้มเธอเลย ฉะนั้นเลยไม่ต้องเปลืองตัวแค่นั่งชงเหล้าจนครบเวลาก็พอ

“มึงก็ตรงเกินไป น้องเขาหน้าเสียหมดแล้ว” กริชาสงสารเด็ก ไม่ได้ทำผิดอะไรสักหน่อยเพียงแค่ไม่ถูกสเปคเท่านั้น ดูน้องมันก็ตั้งใจทำงานดี อย่างคนที่มาข้างเขาเนี่ยขยันชงเหล้าไม่หยุดเลย

“เออๆ ทำตัวดีๆ นะครับหนู ชงเหล้าไป บริการดีเดี๋ยวพี่จ่ายเพิ่ม” พอเพื่อนเอ่ยทัก เขาจึงก้มลงมองสาวตัวเล็กข้างกาย หน้าเธอซีดกว่าเดิมเสียอีก เลยลูบหัวปลอบใจไปหนึ่งที่ เห็นแบบนี้มีอารมณ์อย่างอื่นไม่ได้เลยนอกจากเอ็นดู รู้สึกว่าเธอเหมือนน้องสาวมากกว่าคู่นอน

พวกเขาคุยกันไปดื่มกันไปอย่างสนุกสนาน โดยมีน้องๆ ทั้งสามคนคอยบริการชงเหล้า และพูดคุยช่วยเสริมบรรยากาศให้สนุกมากขึ้น จนกระทั่งกริชาและโยธินพยัคฆ์ขอตัวไปก่อนเนื่องจากมีงานด่วนเข้ามา

“หมดสนุกเลย เซ็งชิบ!” เพราะตอนนี้เหลือเขาเพียงคนเดียวแล้ว น่านฟ้ายังไม่อยากกลับเพราะวันนี้อยากเมา เขาเหนื่อยกับงานมาหลายวันแทบไม่ได้พัก พอมีวันว่างก็อยากดื่มให้เต็มที่

เขาจ่ายทริปให้เด็กอีกสองคนแล้วบอกให้ไปพัก เหลือไว้คนเดียวเพื่ออยู่ชงเหล้าให้ อย่างน้อยมีคนอยู่ด้วยก็ดีกว่านั่งหัวโด่คนเดียว แม้เด็กเอ็นฯ ในวันนี้จะไม่ถูกใจเลยสักนิด แต่เด็กมันก็ขยันบริการดี ทำงานดีพยายามเอาใจ ติดแค่ว่าไม่ใช่สเปคของเขาเท่านั้นเอง

“ดื่มอีกไหมคะพี่?” เพราะเหล้าหมดแล้วอรุณกนกจึงเอ่ยถามความต้องการ

“อืม สั่งมาอีก”

สิ้นคำสั่งเธอก็ยกมือขึ้นเรียกบ๋อยสั่งเหล้าตามที่เขาสั่ง รออยู่ไม่เกินสองนาทีเหล้าชั้นดีก็มาเสิร์ฟที่โต๊ะ อรุณกนกจัดการเปิดชงเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ให้เขาอย่างเอาใจ

“ดื่มเป็นเพื่อนพี่หน่อยสิ” น่านฟ้าเอ่ยชวนพร้อมหยิบธนบัตรสีเทาออกมาห้าใบ ที่จริงค่าดื่มไม่ได้แพงขนาดนี้แต่เขาอยากให้เพราะเด็กเอ็นฯบริการเขาดีมาก

“เอ่อ ได้ค่ะพี่” เธอดื่มไม่เก่งแต่เพราะมันเป็นงานเลยจำเป็นต้องดื่ม และนี่ถือเป็นดื่มแรกเลยก็ว่าได้ อีกทั้งค่าดื่มที่ยั่วตายั่วใจให้ตั้งห้าใบเทาขนาดนี้ ต่อให้ดื่มไม่เป็นเธอก็จะรับไว้

ระหว่างที่ดื่มหญิงสาวก็ชำเลืองมองรอบด้านไปด้วย ในโซนนี้มีแต่ลูกค้าชั้นเลิศกระเป๋าหนัก แต่คนอื่นๆ ไม่ได้ดูหล่อเหมือนพี่คนนี้ที่เธอมาบริการ แล้วสายตาพวกนั้นก็ดูหื่นมากมองก็รู้แล้วว่าหากเธอได้ไปนั่งโต๊ะกับพวกนั้น คงหาทางขย้ำเธอเป็นแน่โชคดีที่ได้มานั่งกับพี่คนนี้ เพราะเขาไม่ได้สนใจเธอเลยสักนิดจึงนั่งได้อย่างปลอดภัย

“เอ้า ดื่มอีก ดื่มม” น่านฟ้าชวนดื่มไปเรื่อยเพราะเขาเริ่มจะเมาหน่อยๆ แล้ว หลายครั้งที่มาเลาจ์แห่งนี้ก็เมาเป็นประจำแต่ยังพอมีสติสามารถหิ้วเด็กกลับไปนอนด้วยได้ แต่วันนี้เขาไม่คิดจะหิ้วคนตัวเล็กหน้าจืดไปไหน เลยกะจะเมาให้เต็มที่แล้วค่อยเรียกคนรถมารับ

เพราะไม่เห็นเด็กเอ็นฯ อยู่ในสายตาเขาเลยไม่รักษามาด ปล่อยจอยแบบสุดๆ ไม่ต่างจากอยู่กับแก๊งเพื่อนสนิท ท่ามกลางความอึ้งของอรุณกนกที่ไม่คิดว่าชายหนุ่มจะเป็นได้ถึงขนาดนี้ แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องของเธอที่จะไปตัดสินว่าใครเป็นอย่างไร คุณคนนี้คงจะเครียดมากพอมีโอกาสเลยปลดปล่อยอย่างเต็มที่

หญิงสาวได้รับดื่มเกือบสิบแก้วแล้ว แต่เธอเพิ่งจะดื่มไปได้แก้วครึ่งเท่านั้นเอง เพราะเป็นคนดื่มไม่เก่งและรสชาติมันก็ขมเหลือเกิน แอบดื่มน้ำอดลมแทนไปหลายแก้วทีเดียว แต่เธอก็ยังทำงานอย่างเต็มที่คอยเอนเตอร์เทนเพื่อให้เขาสนุกสนานในแบบที่ทำได้

“ชื่ออะไรนะเรา?”

“ชื่อรุ่งค่ะ” เธอบอกอีกครั้งหลังจากที่เคยแนะนำตัวไปแล้วในตอนแรก เขาคงลืมหรือไม่ก็ไม่ได้ใส่ใจมากนัก

“รุ่ง มาทำงานนานรึยัง” เขาถามด้วยน้ำเสียงที่เริ่มอู้อี้ ตอนนี้เริ่มมึนไปหมดนี่เขาดื่มไปเกือบสองขวดแล้ว ปกติดื่มกับเพื่อนๆ ไม่ได้เมาขนาดนี้

“วันนี้วันแรกเลยค่ะ ขอบคุณพี่...เอ่อ พี่”

“พี่ชื่อน่านฟ้าครับ เรียกพี่น่านก็ได้” เขาเอามือตีอกตัวเอง แล้วส่งยิ้มหวานหยาดเยิ้มไปให้เธอ ไม่ใช่แค่ยิ้มที่เยิ้มดวงตาของเขาก็ด้วย ทำให้คนมองเดาได้ว่าเมาแล้ว