Chapter 6

1559 Words
Maingat niya akong inilapag sa sofa ng living room. All his bodyguards is looking at me like I made an unforgivable sin to their boss. Volkov is staring at me with tiredness in his eyes. Tinignan din siya ni Drakke. "Call Elvie. I want her to be here so that this woman have company" Drakke instructed and walk away to call someone. Volkov is now standing behind me staring at me with serious eyes. "You're trying to escape again Miss Floquentez" His tone was almost gentle but I can hear the warning in it. "Anong magagawa ko dito ha? Wala akong silbi. What was the point of having me here when I am not useful" I grumbled, I crossed my arms across my chest. My eyebrows furrowed and my lips pouted as I stared at the flames in the fireplace. "Cassian, if the doctor arrives informed me. I have take her to my room" he intones and walk towards me. Tinignan ko lang siya nang kaniyang inilagay ang aking braso sa kaniyang leeg at binuhat ako. Tinignan ko si Cassian na casual na nag bow kay Draco. Habang paakyat sa hagdanan ay di ko maiwasang pagmasdan ang kaniyang mukha. His jaw clenched that made him look more attractive. "Do you kidnap people often?" Biglaan kong tanong. "Only the loud ones. Silents are boring" I pouted my lips as I looked away. "What am I to you? A toy? Let me remind you Draco Malfoy or whatever your surname is. I am a human? I am not a toy" I snapped and rolled my eyes. Hindi siya umimik at nanatiling sa daan ang tingin. "You know what, you should let me go. I am no use to your household. I will do everything to pay my parent's debt towards you" I urged and looked at him firmly. Hindi parin siya kumibo. His eyes returned to its cold and unreadable state-like there's no emotion could ever reach him. "Nakikinig ka ba? Ha Draco Malfoy?" I grumbled. He then placed me gently to his large bed. "I am listening. By the way, it's not Malfoy, it's Villadoble. My name is Drakke Callahan Villadoble" he stated, I nod my head as I observe his every move. Bawat galaw niya ay maingat na para bang lahat ng bagay na mahahawakan niya ay mahalaga. I saw a wedding photo hang on the wall. My eyes widened to see him with a bright smile. "Y-you're married?" Gulantang kong tanong. He just glance at the wedding photo and continue on what he was doing. "You're lovely when you smile like that" I complimented. Tumikhim ako nang napansin kong natigilan siya sa kaniyang ginagawa. The corner of his lips curled into a smile. He walked towards me and kneel infront of me with one knee. Ang kaniyang kaliwang tuhod ay naka luhod samantalang ang kaniyang kabilang tuhod ay hindi. He placed my feet gently to his thigh. Halos mahugot ko ang aking hininga nang tumama ang kaniyang mga palad sa aking binti. My heart beat so fast and I felt like something is messing with my stomach. It tickles as his touch electrify me. He folded my jeans up to my knee. Nag lagay na siya ng oil sa aking binti at hinaplos haplos at mina-masahe ito. His hands were gentle while it touches my fair and porcelain skin. Parang kami lang ang tao sa mundo. Pinilig ko ang ulo ko at pinukaw ang sarili sa reyalidad. He is your kidnapper Maia he is not your Mr. Right. Stop your nonsense. "How are you feeling?" My heart beat so loudly that I can sense that he could hear the beatings. "I'm feeling better now, thanks" I mumbled. He glanced at me and his eyes stayed at mine for a minute. "How about this?" I bit my lower lip as I felt the good sensation on my leg. "Yeah do it like that. It feels nice" I replied, he nod while keep massaging my leg. For a moment, all the anger inside me slips away. I hate how this makes me feel warm, wanted and weak. I've spent my life building walls and now he is brushing it away with his careful and gentle touches. Hindi ako sanay, hindi ako sanay na alagaan. I'm more dependent of myself and I thought I don't need these kinds of action. It cringed me seing women being taking cared of. Pero siguro, ganito ako kasi hindi ako nakaranas ng ganitong treatment. Inggit ako inaamin ko yun. I'm the one who always cares for others, but not the one who's cared for in return. I get it, I get what the world wants me to do. The world-Earth-wants me to be more dependent on myself, not on others. Dahil sa paniniwala kong ito, nakalimutan ko na kailangan ko din ng masasandalan, kailangan din akong maaalagaan. Nakatingin lang ako sa nakayuko niyang ulo. "It's done, feeling better now?" Tanong niya na habang naka kunot ang kaniyang noo. His eyes were hypnotizing me. Para akong malulunod sa mga tingin niya. My heart pounded loudly inside me and with a quiet room I can feel that he could hear it. I look away and cleared my throat. "Yeah t-thanks" sabi ko sa mababang boses. Tumango siya at tumayo. His physique is perfect, broad shoulders, sculpted back, perfect v shaped torso and a narrowed waist. Strong thighs and long legs is perfect for him. His arms are strong and the viens is visible through his skin. His fingers were long and attractive. "Staring is rude little mouse" he said with a smirk on his face. Napakurap-kurap ako at umayos ng pagkakaupo sa kama. Hindi na ako tumingin sa kaniya at nanatili ang mata sa wedding pictures nila. Then it hit me, he just look happy in the photo but his smile never reach his eyes. Parang may iba siyang iniisip habang kinakasal sila. "What happened to your wife?" Tinignan niya lang ako, ang mga mata niya ay seryoso habang naka pameywang habang nakatayo sa malaking window door leading towards the terrace. "Your doctor has arrived. Ipapatingin kita. If you will trying to escape again, I won't hesitate to kill you" parang kulog ang boses niya. He didn't answer my question, hindi na niya ako tinapunan ng tingin at lumakad papunta sa double door na kuwarto. Mas lalo akong nagtataka kung bakit meron siyang mansion sa hindi pamilyar na lugar. Isa itong lugar kung saan puro kakahuyan ang kaharap mo. Walang ibang bahay, ito lang. "Hi" nabaling ang tingin ko kay Cassian na ngayo'y kakapasok lang kasama ang babaeng doctor. "How are you Mrs. Villadoble?" Ngiting tanong ng doctor, peke akong ngumiti sa sinabi niya. "Hindi...po ako asawa ng may ari" mahina kong ani at nginitian ang doctor. "I believe Cassian told me about Callahan, he never let anyone enter his room" napatingin ako kay Cassian na ngayo'y hindi makatingin sakin. "Napilitan lang po siya... kinidnap niya po ako kaya dito niya ako inilagay" usal ko, nanlaki naman ang mga mata ni Cassian at tinignan naman siya ng doctor. Tumingin si Cassian sakin na may pag babanta sa mga mata. "Oh? My best friend kidnap someone? That's new" kunot noo kong tinignan ang doctor. I che-check ba niya ako? Or mag chi-chikahan kami dito? "You've been captive by the Don, Maia, you must be very special for him" sabi niya na may halong panunudyo sa tono. Kunot noo akong tumingin sa kaniya, he capture me because my foster parents owe him at ako ang isinangla ng mga yun para mabayaran ang utang nila. Umawang ang labi ko at magsalita na sana nang bigla nyang nilagyan ang sugat ko ng kung ano kaya napako ang atensyon ko sa aking binti. Ngumiwi ako nang kanyang lagyan ang aking sugat ng betadine. "Ahh Prianka, quiet nalang ang mouth please" Cassian interrupted. Tumawa naman ang doctor na nagngangalang Prianka. Her name is beautiful though. "Why Cassian? Hindi naman niya alam ah" natatawang niyang sabi at pinagpatuloy any pag gamot sakin. Mas lalong nangunot ang noo ko. Anong di ko alam? What does she mean? Tinignan ko si Cassian na may pagtatanong sa mga mata. Parang nabasa niya ang nasa utak ko kaya umiling iling siya. "Your injuries are minor. Pero yung mga muscles mo kailangan mong magpahinga. I bet you escape again at hinabol ka ni Callahan" she uttered with a grin on her face. Ngiti lang ang aking sinukli sa sinabi niya. "My name is Prianka Yvonne Craige, Villadoble's family doctor s***h bestfriend of the eldest of the Villadoble siblings. Nice to meet you Maia Mitchell Floquentez" pagpapakilala niya at inilahad ang kamay. Tinanggap ko naman yun at ngumiti nadin. Sandali kaming nagtititigan. "You're gorgeous" puri niya na mas lalong nagpalapad ng ngiti. Tumawa siya at binitawan ang kamay ko. Hinarap niya si Cassian at dinala sa terrace ng kuwarto. Sinundan ko sila ng tingin. Cassian looked at me and then his eyes settled at the doctor. Draco is somewhat scary. His sudden mood swings is extreme. Kung kani-kanina lang ay napaka ma-alaga niya pero pagkatapos niya akong masahein nag iba ang timpla ng mood niya. He became serious and scary. I wanted to know the story behind those sharp and deep-set eyes. Sino si Drakke Callahan Villadoble? Bakit niya ako dinukot? Anong ibig-sabihin ng sinabi ng doctor tungkol sa kaniya?
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD