Episode : 2 เริ่มงาน
1013 Words
ดีซี
วันนี้ผมมาออฟฟิศตั้งแต่เช้าเพราะได้ข่าวว่าคนออกแบบคนใหม่จะมาเริ่มงานและตอนนี้ผมก็กำลังมองคนที่ยืนอยู่หน้าประตูวันแรกก็มาทำงานสายเลย
“อะไรกันครับท่านประธานนี่ยังเหลือเวลาตั้งเกือบสิบนาทีอย่ามารับน้องแบบนี้สิครับ”แล้วไอ้คนที่นั่งไขว่ห้างหมุนเก้าอี้ไปมาเนี่ยมันจะมาทำไมกัน
“ไอ้ฮาร์เปอร์มึงมาเพื่อ”ผมถาม
“กูก็มาส่งคนสำคัญของกูไง ถ้ารู้ว่าเป็นบริษัทมึงกูไม่ยอมให้อิงค์มาหรอก”มันบอกผม
“บริษัทกูแล้วทำไม”ผมถามมันกลับ
“ก็มึงเรื่องมากไงครับ”
“ไอ้เวรส่งเสร็จก็กลับไปกูจะทำงาน”ผมบอกเพราะถ้าขืนมันอยู่กวนตีนผมนานกว่านี้ผมได้ฆ่ามันแน่
“อิงค์คะมาหาพี่มา”มันเรียกคนที่ยืนนิ่งอยู่ที่ประตู ผมปรายตามองก่อนที่เธอจะเดินมาหาเพื่อนผม
“สวัสดีอีกครั้งค่ะ”เธอพูดขึ้น
“ถ้ามันทำอะไรหนูบอกพี่เลยนะคะเดี๋ยวพี่จัดการมันให้”ไอ้ฮาร์เปอร์บอก
“ล่ำลาเสร็จก็เชิญ นู่นประตู”ผมบอก
“งั้นเดี๋ยวตอนเย็นพี่มารับนะคะ ตั้งใจทำงาน จุ้บ”แล้วผมต้องมานั่งดูอะไรแบบนี้ด้วยวะ
หลังจากที่ไอ้ฮาร์เปอร์ออกไปตอนนี้ก็เหลือแค่ผมกับพนักงานใหม่และไอ้คิม และเหมือนว่าเธอจะจ้องหน้าผมนานเกินไปแล้วมั้ง
“จ้องเพื่อ”ผมถาม
“พี่ว่าอิงค์ ชื่ออิงค์ใช่มั้ยครับ”ไอ้คิมรีบพูดแทรกทันที
“ใช่ค่ะ สวัสดีค่ะ”เธอหันไปพูดแล้วยิ้มให้ไอ้คิม
“ไอ้คิมมึงออกไปเอาเอกสารที่รถให้หน่อย”
“ครับ”
ตอนนี้ก็เหลือแค่ผมกับเธอคนสำคัญของเพื่อนรักของผมและดูเหมือนว่าเธอจะไม่อยากคุยกับผมสักเท่าไหร่แต่ผมสนหรอเพราะผมจ่ายเงินให้เธอ
“นั่งไม่เป็น”ผมถาม
“จะให้ฉันเริ่มงานเลยมั้ยคะ”เธอไม่ตอบคำถามของผมแต่เลือกที่จะคุยเรื่องงาน
“แล้วจะรอให้ผมตัดริบบิ้นหรือไงครับคุณอิงค์แลนด์”ผมยิ้มมุมปากให้
“นายครับนี่เอกสารแล้วก็จะให้คุณอิงค์นั่งทำงานห้องไหนครับผมจะได้จัดให้”ไอ้คิมถามผม
“ในห้องนี้”ผมตอบ
“วะ...ว่าไงนะครับนายห้องนี้งั้นหรอ”ไอ้คิมพูดติดขัดเมื่อได้ยินคำพูดของผม
“ห้องกูชัดมั้ย”
“คุณคะแต่ว่าฉัน.....”
“จะเถียงทำไมผมจ่ายเงินคุณ คุณก็ต้องทำตามที่ผมสั่งสิแล้วกรุณานั่งลงด้วยนะครับจะยืนค้ำหัวผมอีกนานมั้ย”ผมพูดก่อนที่เธอจะเดินมานั่งลงตรงข้ามผม
“ค่ะ”
“เอ่อ....นายจะให้จัดโต๊ะไว้ตรงไหนผมจะได้บอกพนักงาน”ไอ้คิมถามผม
“ข้างโต๊ะกูตรงนี้”ผมบอกก่อนจะชี้ตรงข้างโต๊ะผม ก็เธอมาออกแบบออฟฟิศให้ผมผมก็ต้องดูด้วยสิไม่ใช่เดินไปเดินมาเพื่อดู เสียเวลา
“คะ...ครับ”
อิงค์แลนด์
คือฉันไม่เข้าใจว่าเขาจะทำแบบนี้ไปเพื่ออะไรที่จริงฉันนั่งทำงานรวมกับพวกพี่เขาข้างนอกก็ได้มั้ยล่ะ และอีกอย่างดูเหมือนเจ้านายของฉันจะไม่ต้อนรับฉันสักเท่าไหร่ ขอกลับไทยได้มั้ยอ่ะไม่อยากทำงานที่นี่แล้ว
“ฉันว่าฉันนั่งทำงานข้างนอกก็ดะ....”
“ใครถามความคิดเห็นไม่ทราบ”ฉันยังพูดไม่จบเลยนะทำไมต้องพูดแทรกฉันด้วยล่ะแค่อยากจะบอกว่าขอไปทำงานที่โต๊ะข้างนอกเอง
“ค่ะ แล้วคุณต้องการออฟฟิศใหม่แบบไหนคะฉันจะได้ออกแบบถูก”ฉันถาม
“ที่จริงคนมีฝือมือเขาไม่ถามกันนะครับ”เอ้า...ทำไมเขาพูดเหมือนอยากมีเรื่องกับฉันเลย
“งั้นเดี๋ยวฉันออกแบบให้คุณดูก่อนแล้วกันนะคะแก้ไขตรงไหนก็รบกวนแจ้งด้วยค่ะ ขอบคุณ”ฉันบอก
ฉันกำลังนั่งรอโต๊ะทำงานใหม่ที่ถูกจัดโดยน่าจะเป็นผู้ช่วยของเขาแหละแต่พี่เขาดูเป็นมิตรมากกว่าเจ้านายอีกนะ พี่เขาจัดไปพรางยิ้มให้ฉันไป
“เสร็จหรือยังโต๊ะแค่นี้มึงจะจัดเอาโล่”ฉันรีบเดินไปช่วยจัดทันทีเมื่อได้ยินเจ้านายเร่ง
“อิงค์ช่วยค่ะพี่คิม”ฉันบอก
“ขอบคุณครับ”เราสองคนช่วยกันจัดโต๊ะประมาณสิบนาทีก็เสร็จ
“เสร็จแล้วก็ทำงานสิครับ”
“พี่อยู่กับคนแบบนี้ได้ยังไงกันคะ”ฉันกระซิบถามพี่คิม
“ชินครับ”
“ไอ้คิมเชิญมึงไปประชุมแทนกูด้วย”คุณเขาบอกเสียงดัง
ฉันเดินมานั่งโต๊ะทำงานของตัวเองก่อนจะเปิดคอมแล้วเริ่มทำงานทันที แต่เหมือนว่าฉันกำลังโดนจ้องมองจากคนที่นั่งข้างๆจะจับผิดกันหรือไงแล้วทำไมฉันต้องมาเจอคนแบบนี้ด้วยอ่ะพี่ฮาร์เปอร์คบไปได้ยังไงกัน
“จะเที่ยงแล้วไปสั่งข้าวให้ผมด้วย”เสียงที่ได้ยินซึ่งฉันไม่รู้ว่าเขาคุยกับใคร
“................”
“ไม่ได้ยินหรือหูหนวกครับ”อ่า..เขาคุยกับฉันใช่มั้ย
“คุณหิวก็สั่งกินเองสิคะ”ฉันบอก
“ก็อยากจะใช้อ่ะทำไมไม่ทราบ”แล้วฉันต้องทำยังไงล่ะเนี่ยถ้าไม่ทำคิดว่าเขาจะจบมั้ย
“จะเอาอะไรคะ”ฉันถาม
“อะไรก็ได้”
“คุณคะถ้าฉันสั่งมาแล้วไม่ถูกใจคุณก็เหน็บฉันจะกินอะไรก็บอกมาเลยค่ะ ฉันต้องทำงานไม่ได้มีเวลามาสั่งข้าวให้คุณคนเดียวหรอกนะคะ”ฉันพูดยาวเหยียดแต่สิ่งที่ได้กลับมาคือหน้าตาที่เรียบนิ่ง
“..................”
“จะกินอะไรคะ”ฉันถามย้ำอีกรอบ
“กินเธอได้มั้ยล่ะ”
- Writer
