ตอนที่ 1
1230 Words
อรอิสรา ต้องขอให้ อดัมส์ เบรลอน นายแบบหนุ่มหล่อมาแรงซึ่งเป็นรุ่นพี่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย
มารับบทสามีเพื่อตบตาพ่อกับแม่ ต่างคนต่างไม่เคยรู้ว่าว่าต่างแอบรักกันตอนเป็นนักศึกษา
หญิงสาวคิดว่าเขาต้องการเงิน และนายแบบหนุ่มหล่อคิดว่ามันเป็นแค่การรับจ้างแต่คืนแรกที่ต่างต้องแสดงบท ผัวเมีย กัน อรอิสราถึงได้รู้ว่าเขาไม่ได้เป็นแค่ ผัวจ้างรัก ของเธอ เท่านั้น!!!
“โอ! ...เรนี่ เราดีใจมากจ้ะที่ลูกมาหาพ่อกับแม่วันนี้”
เสียงของหญิงวัยสี่สิบปลาย ๆ ในชุดคาฟทานแสนสวยดังขึ้นพร้อมกับที่เจ้าของเสียงปรี่เข้าไปกอดหญิงสาวร่างบอบบางในชุดกระโปรงผ้าลูกไม้สีหวานที่เพิ่งลงจากรถเมอร์เซเดส เบนท์สีดำสุดหรูซึ่งพึ่งแล่นเข้ามาจอดที่หน้าตึกเบอร์ตัน เพนท์เฮาส์ในเขตโดยที่เธอยังไม่ทันได้ปิดประตูรถด้วยซ้ำ
“ค่ะ แม่...หนูก็ดีใจค่ะ”
อรอิสรากล่าวกับอลิสามารดาของเธอด้วยใบหน้าเกลื่อนรอยยิ้ม สักครู่ชายวัยห้าสิบกลาง ๆ ในชุดสูทก็เดินเข้ามาและโอบร่างของผู้หญิงทั้งสองก่อนจะกล่าว
“นี่เป็นวันที่ดีมากสำหรับพ่อกับแม่ เรานึกว่าลูกจะไม่มาตามที่สัญญากันไว้ซะแล้ว”
ธนิต ชนะการ เบอร์ตัน กล่าวกับภรรยาและลูกสาวคนเดียวของเขาอย่างอารมณ์ดี ซีอีโอใหญ่แห่งธนาคารกลางอเมริการู้สึกมีความสุขมากเป็นพิเศษในวันที่บุตรสาวของเขาซึ่งเปิดบริษัทจัดงานอีเวนท์อยู่ที่อิตาลีกลับมาเยี่ยมเยียนหลังจากทำงานจนแทบไม่มีเวลากลับบ้านนานเกือบปี
“โอเคจ้ะ...แล้วไหน...ที่หนูบอกว่าจะพาแฟนหนูมาพบพ่อกับแม่ด้วย”
อลิสารีบถามเรื่องที่เธออยากรับรู้มานานพลางชะเง้อมองข้ามไปอีกฝั่งของรถเบนท์ก่อนจะเห็นร่างสูงใหญ่ในชุดสูทภูมิฐานยืนยิ้มอยู่ที่ตรงนั้น เขาเดินอ้อมมายังคนทั้งสามซึ่งทำให้ทั้งบิดาและมารดาของอรอิสราเห็นชัดเจนว่าเขาเป็นคนตัวโตมาก และที่สำคัญเป็นผู้ชายที่หล่อมากเสียด้วย
“สวัสดีครับ...คุณพ่อ คุณแม่”
เขากล่าวเสียงฉาดฉานและเข้าไปกอดอลิสาหลังจากนั้นจึงหันมาจับมือกับธนิตซึ่งมองคนที่มากับบุตรสาวของเขาด้วยความทึ่ง
“นี่อดัมส์ค่ะ คุณพ่อ คุณแม่”
อรอิสราแนะนำชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ที่เข้าไปโอบเอวบางของเธอเอาไว้ ทั้งสองยิ้มให้ธนิตและอลิสาที่มองด้วยความยินดี
“พ่อคิดว่าจะไม่ได้เห็นหน้าแฟนลูกเสียแล้ว ลูกพ่อทำงานจนไม่มีเวลาว่าง ในที่สุดหนูก็ได้พบกับผู้ชายที่เขาจะมาช่วยดูแลหนูเสียที”
ธนิตกล่าวขณะดวงตาของเขาจับจ้องไปยังหนุ่มรูปงามตรงหน้า ชายไทยซึ่งมีเชื้อสายอเมริกันรอคอยฟังข่าวดีจากบุตรสาวของเขาตลอดเวลา เขารู้ดีว่าอรอิสราเป็นผู้หญิงสวยและชอบทำงานเป็นชีวิตจิตใจ แต่เขาก็ไม่อยากให้เธอมุ่งทำแต่งาน โดยไม่คิดถึงเรื่องครอบครัวและใช้ชีวิตอย่างโดดเดี่ยวโดยไม่มีคู่คิด
ก่อนหน้าที่อรอิสราจะกลับมา เธอได้บอกข่าวดีแก่พ่อและแม่ของเธอว่าเธอได้จดทะเบียนสมรสกับผู้ชายคนหนึ่งซึ่งเป็นหนุ่มชาวอเมริกัน เธอสัญญาว่าจะพา สามี ของเธอกลับมาเยี่ยมพ่อกับแม่ซึ่งก็รอคอยที่จะได้พบกับลูกเขยอย่างใจจดใจจ่อ แล้วทุกอย่างก็เป็นอย่างที่อรอิสราได้ให้สัญญาเอาไว้ เธอกลับอเมริกาและพาผู้ชายที่รู้ใจเธอที่สุดกลับมาพร้อมกันด้วย
“คุณพ่อคุณแม่คะ...นี่คืออดัมส์ เบรลอนค่ะ เขาเป็นนายแบบให้สินค้าแบรนด์เนมหลายตัว คุณพ่อกับคุณแม่อาจจะเคยเห็นเขาในหน้านิตยาสาร”
ธนิตจับจ้องสามีของบุตรสาวด้วยสายตาพินิจพิเคราะห์ อดัมส์เป็นผู้ชายที่หล่อสมบูรณ์แบบสมกับการเป็นนายแบบของเขา หนุ่มอเมริกันหน้าตาดีใต้กรอบเรือนผมสีทองที่ถูกตัดสั้นเกือบเกรียนแต่ก็ดูเรียบร้อยไม่ย้อมสีฉูดฉาดตามแฟชั่น
นัยน์ตาสีน้ำเงินของเขาสะท้อนประกายอ่อนโยน จมูกโด่งและริมฝีปากหนาได้รูปเป็นองค์ประกอบที่ดูดีอย่างไร้ที่ติบนโครงหน้าแข็งแกร่งดุดันสมชายชาตรี การแต่งกายก็เรียบเนี๊ยบจนนายธนาคารใหญ่อย่างเขาลืมภาพของนายแบบบนหน้านิตยาสารของลูกเขยในทันที
“หนูต้องขอโทษด้วยนะคะที่เราจดทะเบียนสมรสกันที่อิตาลีก่อนจะกลับมาเยี่ยมพ่อกับแม่”
อรอิสรากล่าวราวกับสำนึกผิดแต่เธอกลับได้ยินเสียงหัวเราะจากบิดามารดาแทนการตำหนิ
“มันไม่สำคัญสำหรับเราหรอกนะว่าหนูจะจดทะเบียนกับสามีของหนูที่ไหน พ่อกับแม่เตรียมจัดงานฉลองใหญ่ไว้ให้หนูกับ...ลูกเขยของเราสัปดาห์หน้านี้ล่ะจ้ะ”
“จัดงานเลี้ยง?”
อรอิสราเสียงสูงพร้อมทำหน้าเหรอ แต่แล้วเหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้เธอก็ยิ้มให้บิดามารดาเป็นปกติ
“เอ้อ...จริงหรือคะ...มันจะทำให้พ่อกับแม่ลำบากหรือเป่าคะนี่”
“ไม่เลยจ้ะ” อลิสากล่าว “สำหรับลูกเราพร้อมทำในสิ่งที่ดีที่สุดเพื่อหนู”
“ขอบคุณมากนะครับ คุณพ่อคุณแม่”
อดัมส์เป็นฝ่ายกล่าวขึ้นบ้างขณะกระชับอ้อมกอดให้อรอิสราซึ่งอยู่ในอ้อมแขนแนบชิดตัวเขามากขึ้น ใบหน้าของเขาเกลื่อนไปด้วยรอยยิ้มอบอุ่นและจริงใจ
“ตอนแรกที่ผมจดทะเบียนกับเรนี่ ผมกลัวว่าคุณพ่อกับคุณแม่อาจจะรู้สึกไม่ดีที่เราทำอะไรโดยไม่บอกกล่าว แต่พอเป็นอย่างนี้ผมก็รู้สึกว่าเรนี่มีคุณพ่อคุณแม่ที่วิเศษมาก”
“เธอก็เป็นผู้ชายที่วิเศษสำหรับลูกของเรานะ อดัมส์” ธนิตกล่าวตอบ “เพราะเรนี่ลูกสาวของเราทำแต่งาน ฉันกลัวว่าเธอจะไม่ได้พบผู้ชายดี ๆ ที่เข้าใจและจะคอยเอาใจใส่ ปกป้องเธอได้อย่างที่เราเคยดูแลเธอมาแต่เล็ก พูดกันตามตรงเราห่วงเรนี่มาก แต่เราไม่ได้หวงเธอไว้โดยไม่ปล่อยให้เธอมีชีวิตอิสระหรือไม่ได้อยู่กับคนที่เธอรัก เรารักเรนี่และพร้อมที่จะให้อิสระกับลูกของเราเสมอ”
“ผมพร้อมที่จะเป็นคนคอยดูแลและปกป้องเธอครับ คุณพ่อคุณแม่”
อดัมส์ก้มลงประทับจุมพิตบนแก้มเนียนของอรอิสราจนหญิงสาวหน้าแดงซ่านไปถึงใบหู ธนิตและอลิสายิ้มกริ่มกับความรักของหนุ่มสาวที่ดูยังไงก็น่าชื่นใจไม่รู้เบื่อ
“โอเค...เราเข้าบ้านกันเถอะ พ่อให้คนจัดเตรียมอาหารจานพิเศษไว้ให้ลูกทั้งสองแล้ว”
ทั้งธนิตและอลิสาเดินกลับเข้าไปในตึกซึ่งออกแบบเป็นเพนท์เฮาส์สำหรับครอบครัวชนะการ เบอร์ตัน แต่อดัมส์ยังกอดร่างเล็กไว้แนบตัวเขาไม่ยอมปล่อย
“อดัมส์...ปล่อยได้แล้วล่ะค่ะ”
- Writer
