Chapter.9 เป็นต่อ2

1665 Words

"ไปก่อนนะเหมย พรุ่งนี้เจอกัน " "เฮ้ยพรุ่งนี้วันหยุด" "นั่นสิ พราวลืมไปเลย ถ้างั้นพรุ่งนี้พราวไปหาเหมยที่บ้านดีกว่า " "จริงนะ ถ้าไม่ไปโกรธจริงๆด้วย" "เคยผิดคำพูดหรอ ทำกับข้าวไว้รอเลย " "อยากกินอะไรว่ามาเลย " ดีใจสุดๆมาเรียนได้แค่วันเดียวพรุ่งนี้ก็วันเสาร์อีกแล้ว แต่ที่น่าเบื่อก็คือฉันต้องอยู่บ้านห้ามออกไปไหนเพราะโดนกักบริเวณ ห้ามออกไปไหน1เดือนเต็มนอกจากมหาลัย ถ้าจะไปไหนต้องให้พี่เสือเป็นคนพาไปเท่านั้นคำสั่งจากพ่อกับแม่ฉันเอง โทรทางไกลมาสวดลูกสาวชุดใหญ่อีเหมยก็ได้แต่ก้มหน้าก้มตารับคำสั่ง จะให้ฉันอ้อนวอนคนแบบนั้นให้พาไปนู่นไปนี่ขอยอมนอนตายอยู่บ้านดีกว่า "อืมม กินอะไรดีล่ะ " อย่างน้อยก็มีเพื่อนไปหาส่วนอีสองตัวยังไม่กล้าไปเจอหน้าพี่เสือไม่รู้ว่าพวกมันจะกลัวอะไรนักหนา "เมี่ยงปลาทู" "รู้ใจ" เมนูโปรดของหญิงพราวทำไมจะจำไม่ได้ ฉันก็ไม่ได้ทำกับข้าวเก่งอะไมากมายแต่ก็พอทำให้กินได้ อยากมีโมเม้

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD