Chapter III : ขืนใจ

2147 Words

ร่างบางก้มหน้ากึ่งวิ่งกึ่งเดินมาตามแรงที่ฉุดกระชากข้อมือของตัวเอง ปล่อยน้ำตาไหลรินเงียบๆหยดลงตามทางจนมาถึงรถ อั่กก!! ร่างเล็กโดนเหวี่ยงกระแทกรถคันหรูที่จอดรอรับพวกเขาอยู่ “ก้มหน้าอยู่ได้!! ดูทางบ้าง!! ขึ้นไป!!” ว่าจบก็จัดการเปิดประตูก่อนจะยัดร่างเล็กเข้าไปในรถโดยไม่สนใจว่าส่วนไหนของร่างเล็กจะกระแทกรถบ้าง หลังจากจัดแจงร่างบางเข้าที่เรียบร้อยเจ้าตัวก็ขยับขึ้นไปนั่งข้างๆ “จาฟา ออกรถ!” . . . . . “...” มีเพียงความเงียบตลอดทาง ..เงียบจนได้ยินเสียงเครื่องปรับอากาศในรถ ด้วยความเหนื่อยล้าจากการทำงานและยังมาประสบกับเหตุการณ์ที่เธอไม่อยากจะจำไปตลอดชีวิต ร่างเล็กก็ผล็อยหลับไปโดยที่หัวพิงอยู่ข้างประตู ตาคมตวัดมองตามเรือนร่างเล็กที่หลับอยู่เงียบๆ.. ค่อยๆไล่มองจากเรียวขาเล็กใต้กระโปรงทรงเอเข้ารูปขึ้นไปหาเอวคอดเล็กและจบลงที่ทรวงอกได้รูป มองภาพตรงหน้าก่อนตัวเองจะเผลอเลียริมฝีปากพร้อมกระตุกยิ้มร้ายขึ้นมาน้อยๆ ช่างเป็นเรือนร่างที่น่าสัมผัสยิ่งนัก เวลาล่วงเลยไปรถคันหรูวิ่งมาถึงที่หมายค่อยๆจอดอย่างนุ่มนวลก่อนสารถีร่างใหญ่จะอ้อมมาเปิดประตูให้ผู้เป็นนาย ชายร่างสูงก้าวลงจากรถก่อนจะอุ้มร่างเล็กที่หลับอยู่ขึ้นพาดบ่าโดยไม่สนใจว่าหล่อนจะตื่นหรือหลับ “อ๊ะ! ฉ ฉันอยู่ที่ไหน” คนตัวเล็กสะดุ้งตื่นก่อนจะพบว่าตัวเองถูกพาตัวมายังที่ที่ไม่รู้จัก..และยังอยู่บนบ่าของชายแปลกหน้าอีก “พูดมาก!” ร่างสูงตวาดกลับเสียงดุทำให้เจ้าของคำถามกัดปากตัวเองแน่นกลืนคำถามเมื่อครู่ลงไปทันที “คุณซัน ยินดีต้อนรับกลับนะคะ” แม่บ้านวัยกลางคนกล่าวต้อนรับพร้อมรอยยิ้มแสนอบอุ่น ร่างสูงผงกหัวรับเบาๆพลางมุ่งหน้าตรงไปยังที่หมายทันที . . . . .. ห้องพักคนงาน.. . . . . ห้องสี่เหลี่ยมที่ปราศจากสิ่งอำนวยความสะดวกใดๆ แม้กระทั่งเตียงนอน มีเพียงหน้าต่าง ประตูและห้องน้ำ ร่างสูงโยนคนบนบ่าลงกับพื้น ตุ๊บบ!! “โอ๊ย!! ฉันเจ็บนะ!” ร่างเล็กว่าพลางพยุงตัวเองขึ้นนั่ง แต่ยังไม่ทันจะตั้งตัวร่างสูงก็ก้มลงมาประชันหน้า มือหนาบีบเข้าที่แก้มนิ่มแน่นจนเกิดรอยแดง “แล้วเธอมีสิทธิ์เรียกร้องอะไร!! ” เสียงเข้มตะคอกใส่หน้าหวาน น้ำตาที่เหือดแห้งไปไหลกลับออกมาอาบแก้มสองข้างที่ถูกบีบแน่น “จับฉันมาทำไม!! ” ร่างเล็กหมดความอดทน ตะคอกใส่หน้าคนตรงหน้ากลับไป การกระทำที่ไร้การไตร่ตรองส่งผลให้คนตรงหน้าเกรี้ยวกราดขึ้นมากกว่าเดิม มือหนาฟาดลงกระทบแก้มนิ่มเสียงดังก้อง เพี๊ยะ!!!! ร่างบางล้มคว่ำไปอีกทางตามแรงกระทำของอีกคน ก่อนมือใหญ่จะกำกระชากผมนุ่มให้อีกคนเงยหน้าขึ้นมามอง!! “กูบอกมึงแล้วว่า หนี้ชีวิตมันก็ต้องใช้ด้วยชีวิต!!! มึงอย่าได้มีความสุขอีกต่อไปเลย!! ใช้กรรมที่มึงทำกับกูด้วยชีวิตมึง!!” เป็นคำตอบที่ทำให้ใจดวงน้อยแหลกสลายซ้ำแล้วซ้ำเล่า เขาจะรู้บ้างไหมว่าเธอเองก็ไม่ได้อยากให้เกิดเหตุการณ์ ในวันนั้น ใบหน้าสวยในตอนนี้เต็มไปด้วยคราบน้ำตาแก้มใสบวมเป่งแดงจากแรงที่โดนกระทำ มุมปากกระจับมีน้ำสีแดงสดซึมไหลออกมา มือหนาปล่อยออกจากอีกคนส่งผลให้ร่างบางกระแทกลงกับพื้น เขายืนมองภาพหญิงสาวตรงหน้านอนนิ่งร่ำไห้ให้กับโชคชะตาตัวเองอยู่ครู่หนึ่งก่อนขายาวจะก้าวออกจากห้องไปโดยไม่ใยดี ร่างบางนึกน้อยใจทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตตัวเอง เธอเกิดมากำพร้าไม่เคยมีครอบครัวที่อบอุ่นจนกระทั่งเธอตัดสินใจแต่งงานและอยากจะสร้างครอบครัวของตัวเองกับคนที่รัก ทุกอย่างมันเกือบจะดี แต่ทว่า..สำหรับเธอ ความสุข..มันคงมีแค่ในนิทาน .. “มีอาร์.. เธอเกิดมาเพื่อใช้กรรมจริงๆสินะ” หญิงสาวพึมพำกับตัวเองทั้งน้ำตาก่อนจะปล่อยให้สติดับวูบไป.. . . . . วันที่ 1.. มีเพียงกายและใจที่บอบช้ำเป็นเพื่อน.. . . . . วันที่ 2.. ฉันได้ความเงียบเป็นเพื่อนอีกคนแล้วหละ.. . . . . วันที่ 3 ได้แต่นั่งกอดเขาอยู่มุมห้องเงียบๆคนเดียว.. . . . เวลาผ่านเลยไปในแต่ละวัน ร่างบางไม่สนใจว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าไหร่ ปล่อยตัวเองจมอยู่กับความทุกข์ตรงหน้า ทุกๆวันจะมีคนเอาข้าวมาให้ เอาเสื้อผ้ามาให้ เสื้อผ้าที่เป็นเพียงเสื้อยืดตัวใหญ่ๆกับกางเกงขาสั้น โดยไม่มีชุดชั้นใน แต่ละวันร่างสูงจะเข้ามาอาจจะครั้ง..หรือสองครั้ง แล้วแต่ว่าอารมณ์ไม่ดีบ่อยแค่ไหน เธอเป็นได้เพียงที่ระบายอารมณ์ ร่างกายเต็มไปด้วยรอยฟกช้ำปากที่แตกจนเลือดซึม ช่างเป็นภาพที่น่าเวทนายิ่งนัก.. ก๊อก ก๊อก.. เสียงเคาะประตูที่ไม่ค่อยจะได้ยินเท่าไหร่ เพราะเขาคนนั้นไม่เคยจะเคาะเลย.. ร่างเล็กเงยหน้าขึ้นมอง ภาวนาในใจหวังว่าจะไม่ใช่คนที่ทำร้ายเธอ “คุณมีอาร์คะ ฉันเอาเสื้อผ้ามาให้ค่ะ” แม่บ้านเจ้าเก่ายิ้มทักทาย ก่อนจะวางเสื้อผ้าไว้ตรงประตู “คุณซันบอกว่าให้เสร็จภายใน 10 นาทีนะคะ” ถ่ายทอดคำสั่งจบ คุณแม่บ้านก็โค้งหัวให้น้อยๆก่อนจะปิดประตูไป ..หล่อนเป็นคนเดียว ที่ปฏิบัติกับเธอเหมือนเธอยังเป็นมนุษย์อยู่ “สิบนาทีหรอ..” ร่างเล็กทวดคำสั่งแล้วถอนหายใจเบาๆก่อนลุกขึ้นไปจัดการธุระส่วนตัว เมื่อคนตัวเล็กจัดการธุระส่วนตัวเรียบร้อยและออกมาจากห้องน้ำก็ต้องประหลาดใจเมื่อเห็นชายร่างใหญ่สองคนยืนรอเธออยู่ สองหนุ่มไม่รอช้าเดินเข้ามาคว้าเอาต้นแขนเล็กแล้วออกแรงดึงให้เดินตาม ..ไม่มีความนุ่มนวลเหมือนเจ้านายจริงๆ ทั้งสามหยุดลงตรงหน้าห้องก่อนบอดี้การ์ดหน้าเข้มจะเปิดประตูให้ “เชิญครับ” ร่างเล็กไม่ค่อยเข้าใจกับการกระทำสักเท่าไหร่แต่ก็ต้องเข้าไปในห้อง เดินสำรวจห้องมีครบทุกสิ่งอย่างที่จำเป็น เตียง โต๊ะ ตู้ ทีวี ออกจะหรูไปเสียด้วยซ้ำ ปังง!! เสียงปิดประตูเสียงดัง เรียกความสนใจจากร่างบางได้เป็นอย่างดี บุคคลที่ปรากฏตรงหน้าคือคนเดียวกับคนที่ไม่อยากจะเจอในทุกๆวัน! “ค..คุณซัน” ปากเล็กเม้มแน่น ร่างเล็กเกร็งไปหมด เธอคาดเดาไม่ได้เลยว่าวันนี้เธอจะเจอการทารุณแบบไหน “เป็นกูแล้วจะทำไม? ” ตาคมมองไล่ตามเรียวขาขึ้นไปหาส่วนบน เรือนร่างใต้เสื้อผ้าที่ไร้ชุดชั้นในช่างเย้ายวนอารมณ์ได้ดียิ่งนัก ร่างหนาไม่รอช้าตรงดิ่งเข้าไปหาหญิงสาวตรงหน้ารั้งกระชากเข้ามาแนบตัวแน่น “คุณจะทำอะไร! ” ตากลมเบิกกว้างด้วยความตกใจ “เดี๋ยวก็รู้! ” มือหนากำหมับบีบเข้าที่ก้นงอน! ร่างเล็กสะดุ้งโหยง ดีดดิ้นหวังจะให้หลุดพ้นจากสถานการณ์ตรงหน้า “แบบนี้ไม่ได้นะ! แบบนี้มันเกินไปแล้ว!ฉันแต่งงานแล้วนะ คุณจะทำร้ายฉันยังไงก็ได้ แต่ไม่เอาแบบนี้! ได้โปรด!” ขอร้องไปทั้งๆที่รู้ว่าไม่มีสิทธิ์ “กูจะเอามึง! ชัดไหม!! แล้วทำไมจะไม่ได้มึงมีสิทธิ์เลือกหรอ!?” แขนแกร่งกอดรัดร่างเล็กแนบตัวแน่น อีกมือบีบคางมนแน่นเชิดขึ้นมาประชัดหน้ากับเจ้าตัว “ถ้าไม่อยากเจ็บตัวมากก็อย่าขัด!” ว่าจบร่างสูงไม่รอช้าเหวี่ยงร่างเล็กลงเตียงเต็มแรง ร่างเล็กรวบรวมแรงทั้งหมดที่มีรีบลุกลงจากเตียงวิ่งตรงไปประตูแต่ขาเจ้ากรรมดันไม่เป็นอย่างที่คิด มือใหญ่คว้าหมับเข้าที่เอวเล็กก่อนจะเหวี่ยงกลับลงไปที่เดิม “กรี๊ดดด !! อย่าทำฉันเลย!! ” ร่างบางดีดดิ้นสุดแรงเพื่อให้หลุดจากการพันธนาการของอีกคน แต่ก็ไม่เป็นผลกลับส่งผลให้อีกคนมีอารมณ์เกรี้ยวกราดขึ้น “กูเตือนมึงแล้ว!” ร่างหนาขึ้นคร่อมร่างบางไว้กายหนาทาบทับทิ้งน้ำหนักลงบนตัวหญิงสาว แต่ก็ไม่ได้ทำให้ร่างบางเลิกพยศแม้แต่น้อย ตุบ! กำปั้นหนักทุบลงกลางท้องความจุกแล่นปรี๊ดขึ้นไปถึงหน้าอกร่างบางนอนนิ่งไปชั่วขณะ น้ำตาไหลอาบสองแก้ม ไม่คิดไม่ฝันว่าจะมาเจอกับเหตุการณ์แบบนี้ ร่าสูงจัดแจงปลอดเปลื้องอาภรณ์ที่ปกปิดเนื้อหนุ่มออกเผยให้เห็นกล้ามเนื้อเป็นรอนเรียงสวย แต่มันก็ไม่ได้สร้างความประทับใจให้หญิงสาวใต้ร่างตอนนี้เลยแม้แต่น้อย มือหนาเลิกเสื้อคนใต้ร่างขึ้นเผยเนื้อสาวที่ไร้ชุดชั้นในปิดบัง สองเต้าตั้งยอดสีหวาน ช่างเย้ายวนอารมณ์ยิ่งนัก.. มือเล็กพยายามปัดป่ายปิดบังหน้าอกของตัวเองแต่ก็ไม่พ้น มือใหญ่กดข้อมือเล็กทั้งสองลงกับเตียงก่อนจะกดหน้าลงซุกไซร้ดูดกลืนรสหวานจากทั้งสองเต้า ร่างเล็กพยายามจะบิดตัวเบี่ยงหลบแต่ด้วยความจุกยิ่งขยับเธอก็ยิ่งจุก เวลาผ่านไปสักครู่ปล่อยให้ร่างสูงเล่นสนุกกับยอดอกของตัวเองก่อนบทรักจะเริ่มรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ มือหนาเลื่อนมาเค้นกำขยำเต้าสวย ปากหนากดจูบบดขยี้ยอดอกสีหวานรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ปากอุ่นสวมครอบคลุมทั้งเต้า ทั้งดูดทั้งเค้นทั้งทึ้งตามอารมณ์ของเขา “อ๊ะ! ” ร่างบางสะดุ้งเล็กน้อย ไม่ใช่เพราะความเสียวซ่านแต่เพราะฟันคมขบเข้ากับยอดสวย “พ พอแล้ว พอเถอะนะ” ร่างเล็กที่เริ่มจะมีแรงกลับมาเริ่มจะขัดขืนเขาอีกครั้ง “มึงนี่!!” เมื่อน้ำโหเริ่มจะมี ความรุนแรงก็เพิ่มขึ้นแขนแกร่งกดข้อมือลงกับเตียงแน่น หน้าหล่อซุกไซร้ลงกับลำคอขาวดูดเม้มขบอย่างหื่นกระหาย! ไม่สนใจว่าร่างเล็กจะดีดดิ้นอย่างไร ยิ่งดิ้นเขาก็ยิ่งรุนแรงขึ้น! “ปล่อยย! พอแล้วว!! กรี๊ดดดด” “กูบอกมึงหลายครั้งแล้ว ในเมื่อมึงไม่ฟัง !! ก็ได้!! ”ร่างหนาไม่ฟังคำอ้อนวอนใดๆกระชากกางเกงตัวเล็กออก ก่อนรีบจัดการใช้มือรูดแกนหนาให้ตั้งขึ้นรูปก่อนจับจ่อแล้วกระแทกเข้าทางรักเต็มแรง !!!! โดยไม่มีการเบิกทางใดๆส่งผลให้น้ำสีแดงสดไหลซึมออกมาทันที “กรี๊ดดด !! อ๊ะ!! ฮือออ” ร่างเล็กปล่อยโหด้วยความเจ็บปวดร่างกายที่มีแต่สามีได้เชยชม บัดนี้ไม่ใช่อีกต่อไปแล้ว.. “อ๊ะ!! อย่ารัดแน่น!! นี่มึงไม่เอากับผัวเลยรึไง! ” ร่างเล็กไม่ตอบแต่เบือนหน้าหนีทั้งน้ำตากิจกรรมรักเริ่มขึ้นและทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ แกนกายที่เริ่มจะเข้าที่เข้าทางเริ่มเร่งจังหวะขึ้นเรื่อยๆ สะโพกหนากระแทกหนักหน่วง! มือหนาก็กำขยำเต้าสวยจนสมใจอยาก “อ่าส์!! อ๊าาา!! ซิสส” ร่างหนาแหงนหน้าครางด้วยความเสียวซ่าน ผิดกับร่างเล็กที่หลับตาแน่นรับความเจ็บปวด สองมือกำขยำหมอนเพื่อระบายความเจ็บปวดที่ได้รับ! ไม่หนำใจร่างหนาจับขาเล็กกางอ้าออกเป็นตัวเอ็มเพื่อให้เข้าได้ลึกขึ้น สะโพกหนารัวกระแทกย้ำๆเสียงดังและรุนแรง!! ร่างเล็กเขย่าไปมาตามแรงกระแทกจากอีกคน “ครางออกมา!! ” ร่างหนากัดปากก้มมองคนใต้ร่าง ก่อนจะเร่งจังหวะให้รุนแรงยิ่งขึ้นหวังให้อีกคนคราง “...” ร่างบางหลับตาส่ายหน้ารัวๆ “กูบอกให้คราง!!” มือใหญ่บีบเข้าที่แก้มนิ่มจนเกิดรอยแดงพร้อมรัวเร่งจังหวะกระแทกจนโดนจุดกระสัน!! “อ๊ะ อ๊าา!!!” ร่างเล็กหลุดปากครางออกมา หาใช่เพราะความเสียวซ่านแต่เพราะความเจ็บปวด กิจกรรมรักดำเนินผ่านไปใกล้จะสิ้นสุด ร่างหนาใกล้ถึงฝั่งฝันมือใหญ่จับยกสะโพกเล็กกระแทกสวนเข้ากับแกนกายใหญ่เต็มแรงระรัว!!!! “อ๊ะๆๆๆๆๆๆ !!!!” ร่างสูงครางพอใจเสียงดังก่อนกระตุกเกร็งสอง สามครั้งจึงปล่อยน้ำรักสีขุ่นเข้าไปในทางรักอุ่น น้ำสีขุ่นล้นปนออกมาพร้อมของเหลวสีแดงฉาน .. ร่างเล็กเอาแต่นอนนิ่งเบือนหน้าหนีไปทางอื่น . . . . . “เหอะ .. มันไม่จบแค่นี้หรอก” . . . . .

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more